تهیهکننده «پیرپسر» از نقدهای ناعادلانه و حمایت قاطع از فیلم
انتقاد تند تهیهکننده «پیرپسر» از نقدهای منفی و دفاع از فیلم جنجالی ایران
انتقادهای نادرست و توهینآمیز علیه «پیرپسر» رد شد؛ فیلمی متفاوت و تأثیرگذار در سینمای ایران.

جنگ تحمیلی ۱۲ روزه که همزمان با اکران فیلم «پیرپسر» آغاز شد، تأثیر منفی بر فروش این اثر گذاشت. با این حال، «پیرپسر» در مدت بیش از ۴۰ روز اکران، موفقیت قابل توجهی کسب کرد و توانست به فروش ۸۷ میلیارد تومانی دست یابد. حنیف سروری، یکی از تهیهکنندگان «پیرپسر»، در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا درباره استقبال مخاطبان سینما و واکنشهای مثبت و منفی نسبت به فیلم، توضیحاتی ارائه داد که بخش اول این مصاحبه را در ادامه میخوانید.
فیلم «پیرپسر» در جدول اکران هفتگی جایگاه نخست را به خود اختصاص داده است. آیا از درآمد حاصل از فروش این فیلم به عنوان تهیهکننده رضایت دارید؟
از استقبال مخاطبان از فیلم رضایت دارم. با توجه به توقف دو هفتهای فعالیتهای تبلیغاتی به دلیل تعطیلی و جنگ ۱۲ روزه، فروش «پیرپسر» تحت تأثیر قرار گرفت. در این مدت، هیچ برنامه تبلیغاتی اجرا نشد، اما با این حال، تماشاگران به سینماها مراجعه میکردند. این تعطیلات، شامل ایام عزاداری تاسوعا و عاشورا، در مجموع حدود ۲۰ روز، باعث شد تا فیلم نتواند به فروش مورد انتظار برسد. با وجود این، فیلم فروش مناسبی داشت و پس از این دوره، استقبال مجدد مردم سبب شد تا روند فروش بهتر شود. در صورت ادامه اکران، مطمئناً فروش فیلم به سطح مطلوب خواهد رسید. آنچه باید اتفاق میافتاد، با اکثریت رای موافق تماشاگرانی که فیلم را دیدهاند، رخ داد. هر فیلمی طبیعی است که مخالفانی داشته باشد، اما نظر اکثریت اهمیت بیشتری دارد. میزان رضایت مردم و تعداد کسانی که فیلم را تماشا میکنند، نشانگر موفقیت آن است، و ممکن است عدهای هم فیلم را نپسندند.
تاثیر افزودن فیلم «زن و بچه» به برنامه اکران از ابتدای مرداد بر فروش فیلم شما چه بوده است؟
فیلم «زن و بچه» اثر جذابی است و امیدوارم فروش خوبی داشته باشد. ما در کنار هم هستیم و تمامی کسانی که به سینما و هنر فیلم علاقهمندند، همپای هم قرار داریم. همچنین، آرزو میکنم فیلم آقای سعید روستایی نیز با استقبال مشابهی مواجه شود. سینما زنده است و با حضور مردم و مخاطبان است که جان میگیرد. حضور و تماشای فیلمها توسط مردم، روح و جان سینما را زنده نگه میدارد.
ما به آینده روشن و پر رونق این صنعت امیدواریم و دعا میکنیم که تمامی فیلمها مجوز اکران بگیرند. فیلم کمدی «مرد عینکی» با بازی بهرام افشاری، کارگردانی کریم امینی و تهیهکنندگی آقای ابراهیم عامریان ممکن است تحولی در بازار سینما ایجاد کند. هر اقدامی که به رونق صنعت سینما کمک کند، قابل تقدیر است. در نهایت، هدف ما این است که سینما، هنرمندان و تمام افرادی که در این صنعت فعالیت میکنند، روزی پر برکت و پر درآمد داشته باشند.
سینما یک صنعت و شغلی است که ما در آن فعالیت میکنیم. باید تمرکزمان بر فروش، تولید و بهخصوص تولید محتوای ارزشمند باشد. مهمترین اصل، تولید محتوای باکیفیت است. انشاءالله، این تلاشها باعث میشود مردم با رضایت و روحیه خوب به سینما بیایند. در واقع، این روند باعث بهبود حال و روز مخاطبان سینما میشود و رضایت آنها را فراهم میآورد.
شما از استقبال مردم نسبت به فیلم ابراز رضایت کردهاید و میخواهید درباره واکنشهای مثبت که در این چند روز دیدهاید، صحبت کنید.
فیلم «پیرپسر» سبب شد تا وحدت ملی در میان تماشاگران سینما برقرار شود و زمینهای برای آشتی ملی در سینمای ایران فراهم آورد. هدف اصلی این بود که سینمای کشور زنده بماند و چراغش روشن باقی بماند. در حمایت از فیلم «پیرپسر»، تمامی همکاران، از مدیران ارشاد گرفته تا تهیهکنندگان، اعضای شورای صنفی، سینماداران و جامعه صنفی پخشکنندگان و تهیهکنندگان، همکاری نزدیک داشتند تا نتیجه تلاش گروه سازنده به ثمر بنشیند. وقتی مشاهده کردند که مردم با شور و اشتیاق به سینما میآیند، طبیعتاً باید از این روند حمایت میکردند که این کار را انجام دادند. نتیجه این حمایتها برای ما و همچنین برای شما که در این حوزه فعالیت میکنید، بسیار جالب و قابل توجه است. حضور گسترده و استقبال مردم واقعاً حائز اهمیت است.
از روز سهشنبه، که تقریباً به پایان هفته نزدیک میشدیم، سانسهای فوقالعادهمان تا ساعت 5 صبح ادامه داشت و مجدداً اکرانها از صبح زود، یعنی ساعت 8، آغاز میشد. چنین استقبالی در چند دهه گذشته بیسابقه بوده است. در سینماهایی که امکانش وجود داشت و مجوزهای لازم را داشتند، سانسهایی در ساعتهای نزدیک به نیمه شب و صبح زود برگزار شد، از جمله ساعتهای 1:30، 2:30، 3، 4:30 و 5 صبح. سینمای هدیش این فرصت را فراهم کرده است، و از مدیر و کارکنان آن که بدون نیاز به اضافه کردن شیفت جدید، در این فعالیتها مشارکت کردند، تشکر میکنیم. آنان با برنامهریزی مناسب، زمان استراحت هم برای خود در نظر گرفتند. واقعاً چهارشنبه، پنجشنبه و جمعههای بینظیری را پشت سر گذاشتیم.
در بامداد شنبه، مردم تا ساعت 5 صبح به سینما رفتند، این رویداد نادر است و شاید سابقه تاریخی نداشته باشد. اگرچه در تاریخ سینما برای برخی فیلمها سانسهای فوقالعادهای وجود داشته، اما تکرار مداوم چنین روندی در چند هفته متوالی بیسابقه است. در مجموع، حدود 72 ساعت سانسهای پیدرپی داشتیم که نشان از توجه و حمایت مردم دارد و قابل تقدیر است. ما از صمیم قلب از مردم ایران و هنردوستان تشکر میکنیم و محبت و حمایتشان را ارج مینهیم.
احتمالاً شما هم نظرات منفی چند روز گذشته درباره فیلم را دیدهاید. نظر شما درباره میزان انصافبودن این نقدها چیست؟
بسیاری از نقدهای منفی که منتشر میشود، به نظر نمیرسد نقدی واقعی باشد، بلکه بیشتر شبیه ابراز عقدهگشایی است. من آقای حسین دهباشی را نمیشناختم، اما اکنون میدانم که او مجری و پژوهشگر تاریخ است. او از کلمات رکیک استفاده میکند که حتی در فیلم عریان خودمان هم به کار نبردهایم. در سراسر فیلم، نمیتوانید یک فحش پیدا کنید. توهین و فحاشی به افراد، بار حقوقی دارد و آنها میتوانند از شما شکایت کنند. این نوع رفتارها نه تنها نقد محسوب نمیشود، بلکه تأثیر منفی در جامعه دارد. منشأ این نوع برخوردها، که نمیدانیم از کجا سرچشمه میگیرد، مشخص نیست.
این افراد که چنین رفتارهایی از خود نشان میدهند، ممکن است ناشی از دشمنیها یا عداوتهای شخصی باشد و در عوض نقد سازنده، به توهین و بیاحترامی روی آوردهاند. یک فرد فرهنگی چنین سخنانی را بر زبان نمیآورد.
مسعود فراستی نیز پیرپسر را به عنوان یکی از کثیفترین فیلمهای فارسی معرفی کرده است. آیا فکر میکنید افرادی مانند دهباشی و فراستی تا این حد با این فیلم مخالف هستند؟
منتقدان آگاه، روشن و باسواد درباره این فیلم نظرات متفاوتی ارائه دادهاند. اما همواره صحبتهای مثبت و ستایشآمیز به چشم نمیخورد و گاهی دیدگاهها در جهت مخالف قرار میگیرند. به طور خاص، آقای فراستی معمولاً نظراتی متفاوت و گاه مخالف با اکثریت دارند که این سبک و سلیقه نقد ایشان است. وقتی اغلب منتقدان درباره یک اثر نظر مثبت میدهند، نقد منفی ایشان بیشتر دیده میشود.
در هر صورت، نقد باید سازنده و مبتنی بر متن و محتوای فیلم باشد. حملات شخصی و بحثهای غیر مرتبط با موضوع فیلم، نقد محسوب نمیشوند. سخنان آقای دهباشی فرامتنی است و ارتباط مستقیمی با فیلم ندارد. ممکن است ایشان انتقاداتی نسبت به نهادهای فرهنگی یا وزارت فرهنگ داشته باشند، اما به نظر میرسد که او فیلم را نایده است، زیرا اشاراتی که میکند، غیرواقعی و نادرست است. او ادعا میکند که فیلم درباره همه زنان است، در حالی که در واقع، فیلم تنها یک شخصیت زن دارد. رعنا در طول فیلم به شخصیت خودش احترام میگذارد و در نهایت به خاطر عشقش به علی، کشته میشود. او با مقاومتی که در برابر عشق دارد، نشان میدهد که شخصیت خوبی است. بنابراین، سخنان او با داستان فیلم تطابق ندارد و نادرست است.
در این فیلم، یک پسر خوب وجود دارد که باعث میشود دو فرد اطرافش به سمت خوبی گرایش پیدا کنند، اما شیطان در دل داستان وارد میشود و آنها را از مسیر درست خارج میکند و حذف مینماید.
آقای فراستی معمولاً ادعا میکند که تنها ده دقیقه از هر فیلم را میبیند و سپس بیرون میآید. اگر فرض کنیم که ایشان سه ساعت و ده دقیقه از فیلم «پیرپسر» را در سینما دیده است، این نشان میدهد که ما وظیفهمان را به خوبی انجام دادهایم. من نه درباره نظر مثبت یا منفی ایشان صحبت میکنم، بلکه اگر توانستهایم ایشان را سه ساعت در سالن نگه داریم، یعنی کار ما موفق بوده است. واقعاً باید بررسی کنیم که آیا دوربینهای سالن فیلم را ثبت کردهاند یا خیر، چون در اصطلاح، نیازمند بررسی ویدئوچک (VAR) هستیم.
ایشان اغلب فیلمهای تحسینشده سینمای ایران مانند «جدایی نادر از سیمین»، «درباره الی» و فیلم «هامون» ساخته داریوش مهرجویی را بد میدانند. نظرشان محترم است، اما به نظر میرسد هدف خاصی پشت این سخنان وجود دارد. باید دید که فیلم مورد علاقه آقای فراستی چیست تا بتوان تحلیل بهتری ارائه داد.
فیلم «پیرپسر» دومین اثر کارگردانی اکتای براهنی در عرصه سینما است. فیلمنامه این اثر نیز توسط خودش نوشته شده و تهیهکنندگی آن را بابک حمیدیان و حنیف سروری بهصورت مشترک بر عهده داشتهاند.
در میان بازیگران اصلی، چهرههایی چون لیلا حاتمی، حامد بهداد، محمد ولیزادگان و حسن پورشیرازی حضور دارند. علاوه بر آن، گروهی دیگر از بازیگران نظیر محمدرضا داوودنژاد، رضا رویگری، فهیمه رحیمنیا، بابک حمیدیان، وحید قاضیزاده، علی رحیمی، هژیرسام احمدی، وحید رحمتی، شقایق فریادشیران، آرش آقابیک، مهسا باقری، میثم غنیزاده، مهری کاظمی، آذر محمدی، محمد برنجپور، غلامعلی رضایی و عباس پرنیانی نقشهای مکمل را ایفا میکنند.
داستان «پیرپسر» درباره دو برادر میانسال، علی و رضا، است که در کنار پدر زورگو و قلدرشان، غلام، در یک خانه قدیمی زندگی میکنند. آنها با مشکلات اقتصادی شدیدی روبهرو هستند و درگیریهای خانوادگی و تقابل نسلها در اوج خود قرار دارد.