کمیسیون فرهنگی مجلس درگیر مسائل حاشیه‌ای؛ اولویت‌بندی نادرست در مواجهه با بحران‌های عمیق فرهنگی

در میان بسیاری از موضوعات حیاتی در حوزه فرهنگ و هنر، تمرکز بر «پیرپسر» در حال حاضر چندان ضروری نیست. زمان آن فرا رسیده است که کمیسیون فرهنگی مجلس نگاه خود را به مسائل مهم‌تری مانند ساماندهی نمایش‌خانگی، تعیین تکلیف قانون ساترا و توزیع عادلانه بودجه فرهنگی معطوف کند.

کمیسیون فرهنگی مجلس، به عنوان یکی از نهادهای اصلی در قانون‌گذاری و نظارت بر حوزه فرهنگ و هنر کشور، نقش مهم و تاثیرگذاری دارد. با این حال، به نظر می‌رسد در روزهای اخیر، این کمیسیون بیشتر به مسائل حاشیه‌ای و جزئی توجه نشان داده است، به جای تمرکز بر موضوعات بنیادی و کلان فرهنگی. یکی از این موارد، پرونده فیلم سینمایی «پیرپسر» است؛ فیلمی که اگرچه از نظر فنی و هنری نقاط قوت قابل توجهی دارد، اما سوال این است که آیا پرداختن بیش از حد به آن در اولویت قرار دارد؟ به‌خصوص در شرایطی که بحران‌های عمیق‌تری در عرصه فرهنگ و هنر کشور بی‌پاسخ مانده‌اند.

خرید بک لینک ارزان و دائمی از سایت‌های معتبر یکی از بهترین راهکارهای بهبود رتبه سایت در نتایج جستجو است که توسط برترین کانون‌های تبلیغاتی ایران ارائه می‌شود.

در حاشیه، لازم است اشاره کنیم که فیلم «پیرپسر» پیش از این در بخش ویژه جشنواره فیلم فجر با اکران خصوصی و بازدیدکنندگان فراوان، مورد توجه قرار گرفت و استقبال قابل توجهی از آن شد. با این حال، سوال این است که چرا در آن مراسم، هیچ‌یک از اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس حضور نداشتند تا نظر یا واکنشی رسمی نسبت به این اثر نشان دهند؟

جالب است بدانید که این فیلم از تاریخ 21 خرداد در سینماهای سراسر کشور به نمایش درآمده است، اما واکنش رسمی یکی از نمایندگان کمیسیون فرهنگی مجلس با چندین هفته تأخیر اعلام شده است؛ تأخیری که پرسش‌های زیادی را برانگیخته است.

حمید رسایی، نماینده تهران و نایب‌رئیس اول کمیسیون فرهنگی مجلس، در یادداشتی نوشت: «فیلم پیرپسر را در سینما تماشا کردم و برخی تماشاگران نیز نسبت به محتوای آن اعتراضاتی داشتند. توضیح دادم که به دلیل بررسی این فیلم در کمیسیون فرهنگی، برای دیدن آن آمده‌ام. به نظر می‌رسد هدف اصلی فیلم، زیر سؤال بردن ولایت پدر و مفهوم خانواده باشد و به همین دلیل، پرونده آن برای بررسی به کمیسیون ارجاع شده است.»

اگرچه «پیرپسر» به کارگردانی اکتای براهنی، محتوای بحث‌برانگیزی دارد، اما در زمینه اجرا و بازیگری قابل تحسین است. با این حال، تمرکز و واکنش کمیسیون فرهنگی روی پرونده این فیلم، نشان می‌دهد که مسائل بزرگ‌تر و کلان‌تر در حوزه فرهنگ و هنر کشور نادیده گرفته می‌شود. مشکل اساسی این است که این کمیسیون به جای تمرکز بر موضوعات بنیادی و راهبردی، گرفتار مسائل جزئی شده است.

سوال مهم این است که چرا پرونده یک فیلم خاص تا این حد مورد توجه قرار می‌گیرد، در حالی که بسیاری از مشکلات عمیق‌تر و ساختاری‌تر در حوزه فرهنگ و هنر کشور بی‌پاسخ مانده‌اند؟ باید توجه داشت که وقت آن است که کمیسیون فرهنگی به واقعیت‌های بزرگ‌تر و چالش‌های اصلی نگاه کند؛ چرا که یکی از معضلات عمده، بلاتکلیفی در قانون و مقررات شبکه نمایش خانگی است.

قانون ساترا که باید ناظر و تنظیم‌کننده این حوزه باشد، هنوز به صورت کامل و کارآمد اجرا نشده است. این ناتوانی باعث شده است قیمت‌ها به طور سرسام‌آوری افزایش یابد و هم مخاطبان و هم تولیدکنندگان محتوا با مشکلات جدی روبرو شوند.

این وضعیت، افزایش بی‌رویه قیمت اشتراک‌ها و نبود واکنش مؤثر از سوی کمیسیون فرهنگی نسبت به بحران مذکور را به دنبال داشته است. بنابراین، نیاز است که این کمیسیون با تعیین تکلیف سریع و شفاف قانون ساترا، گام‌های مؤثری در جهت ساماندهی فضای فرهنگی کشور بردارد.

علاوه بر این، بودجه فرهنگی کشور هر ساله افزایش می‌یابد، اما توزیع آن به صورت عادلانه انجام نمی‌شود. هنرمندان تئاتر، تجسمی و حتی سینمای اجتماعی نسبت به بی‌عدالتی در تخصیص بودجه گلایه دارند. وظیفه کمیسیون فرهنگی است که با نظارت دقیق و فشار بر نهادهای مسئول، عدالت در توزیع منابع مالی را برقرار کند.

مسائل معیشتی، بیمه و مسکن هنرمندان و سینماگران نیز سال‌ها است که به مشکلاتی مزمن تبدیل شده و راه‌حلی برای آن‌ها ارائه نشده است. انتظار می‌رود کمیسیون فرهنگی با حمایت از اصناف و ایجاد سازوکارهای کارآمد، پاسخگوی این نیازها باشد و دغدغه‌های اساسی این حوزه را نادیده نگیرد.

در نهایت، فعالان رسانه‌ای نیز با مشکلات صنفی و قانونی متعددی روبرو هستند. نبود ساختارهای صنفی قوی و قوانین حمایتی ناکافی، فعالیت رسانه‌ها را دشوار ساخته است. بنابراین، کمیسیون فرهنگی مجلس باید با پیگیری و اصلاح ساختارهای مربوطه، شرایط بهتری برای فعالان این حوزه فراهم آورد.