کد خبر: 53197

علیرضا بیرانوند: از چوپانی تا مهار پنالتی رونالدو

علیرضا بیرانوند از چوپانی تا ستاره فوتبال ایران: مهارت‌های پرتاب بلند، حمایت خانواده و لحظه تاریخی مهار پنالتی رونالدو

دروازه‌بان ایرانی با مهارت پرتاب بلند، حمایت خانواده و مهار پنالتی رونالدو، داستان موفقیت و لحظه تاریخی خود را روایت می‌کند.

علیرضا بیرانوند از چوپانی تا ستاره فوتبال ایران: مهارت‌های پرتاب بلند، حمایت خانواده و لحظه تاریخی مهار پنالتی رونالدو

علیرضا بیرانوند، دروازه‌بان تیم ملی فوتبال ایران و عضو باشگاه تراکتورسازی، در سال ۱۳۹۷ در مصاحبه‌ای با سایت «slobodnadalmacija» کرواسی درباره چالش‌ها و مسیر پیشرفت خود صحبت کرد که در ادامه آمده است:

او درباره مشکلات زیادی که در طول مسیرش با آن مواجه بوده است، گفت: « این درست است. من در خانواده‌ای روستایی در لرستان بزرگ شدم و پدرم کار دامداری داشت. تنها شهری که می‌شناختیم، خرم‌آباد بود و پدرم هر روز برای فروش پنیر و شیر ۱۲ گوسفندی که داشتیم، راهی آنجا می‌شد. زندگی ما در فقر شدیدی سپری می‌شد. برای فردی که از جایی با جمعیت ۱۲۰۰ نفر آمده، رفتن به جایی دورتر با جمعیت ۸ میلیون نفر، کار بسیار سختی بود. من به تهران آمدم و در تمرینات باشگاه نفت شرکت کردم. پس از آن در پرسپولیس و تیم ملی به موفقیت رسیدم. در ابتدا جایی برای اقامت نداشتم و کارم را در یک پیتزا فروشی شروع کردم. دو سال در کارواش کار کردم، چون قد بلندم باعث می‌شد ماشین‌های شاسی‌بلند را برای شستن بدهند، که بیشترشان برای تفریح و ورزش بودند.»

او درباره کمک به خانواده‌اش پس از موفقیت‌هایش افزود: «حالا خانواده‌ام ۳۰۰ راس دام دارند که من برایشان خریدم تا درآمدی کسب کنند. آن‌ها همچنان در دامداری فعالیت می‌کنند و وضعیت مالی‌شان بسیار بهتر شده است. اوضاع تغییر کرده است. بر خلاف گذشته، زمانی که اقوامی بودند که حتی صدای ما را نمی‌شنیدند و در زمان فقر به ما کمکی نمی‌کردند، حالا همه مرا تحسین می‌کنند.»

در مورد مهارت‌های منحصر‌به‌فردش در پرتاب توپ، بیرانوند توضیح داد: «من در کنار خانواده چوپانی می‌کردم و برای مراقبت از گوسفندان، همیشه مجبور بودم سنگ پرتاب کنم. در آن زمان نمی‌توانستم با توپ بازی کنم، اما پیراهن و دستکش‌های فوتبال به من رسید، هرچند نمی‌توانستم علنی از آن‌ها استفاده کنم. بازی‌هایی با سنگ داشتیم و موانعی می‌ساختیم و از فاصله دور آن‌ها را هدف قرار می‌دادیم. این تجربیات باعث شده است که بتوانم توپ را تا ۷۰ متر پرتاب کنم. کلید موفقیت در پرتاب‌های بلند، داشتن کتف‌های قوی است، اما این کار برای من مشکلاتی هم ایجاد کرده است.»

او همچنین درباره تأثیر این مهارت بر خانواده‌اش گفت: «پسر ۷ ساله‌ام که مرا در تلویزیون می‌بیند، پرتاب‌های دست من را تقلید می‌کند و با هر چیزی که در دست دارد، تلویزیون را نشانه می‌گیرد. تاکنون دو بار مانیتور تلویزیون شکسته و ۵ هزار دلار خسارت زده است.»

در مورد مهار پنالتی رونالدو در جام جهانی، بیرانوند گفت: «قبل از شروع جام جهانی روسیه و مشخص شدن گروه ما با پرتغال و رونالدو، پیام‌های زیادی در شبکه‌های اجتماعی دریافت کردم. خیلی‌ها من را مسخره کردند، که این واقعاً ناراحت‌کننده بود. پس از آنکه داور با کمک فناوری VAR پنالتی را اعلام کرد و رونالدو پشت توپ قرار گرفت، من پیش‌بینی کردم که او به سمت چپ من ضربه می‌زند. وقتی پنالتی را گرفتم، فقط خدا را شکر می‌کردم و می‌گفتم، خدایا، اکنون به نیازمندان کمک کن. آن لحظه در دقیقه ۵۵ بود و بازیکنان می‌گفتند حواست کجاست، در زمین هستی؟ در آن لحظه احساس می‌کردم روی ابرها هستم. بعدها فهمیدم که من در آن لحظه تقریباً اشک می‌ریختم.»

دیدگاه شما
پربازدیدترین‌ها
آخرین اخبار