«اف ۱» پرفروش‌ترین فیلم سال و نامزد اسکار ۲۰۲۶
ساز سینما در پیست فرمول یک: «اف ۱» پرفروش‌ترین فیلم سال و نامزد احتمالی اسکار ۲۰۲۶
«اف ۱» پرفروش‌ترین فیلم سال و نامزد احتمالی اسکار ۲۰۲۶ با هیجان، واقع‌گرایی و جلوه‌های بصری بی‌نظیر در مسابقات فرمول یک
فیلم «اف ۱»، ساخته جوزف کوشینسکی، یکی از موفق‌ترین آثار تابستان و سال ۲۰۲۵ است، هم از نظر فروش و هم از دیدگاه منتقدان. در سایت راتن تومیتوز، امتیاز منتقدان به این فیلم ۸۲ درصد و در متاکریتیک ۶۸ درصد ثبت شده است. حتی کارشناسان احتمال می‌دهند که این فیلم در فهرست نامزدهای جایزه اسکار بهترین فیلم در سال ۲۰۲۶ قرار گیرد. «اف ۱» هم‌اکنون هشتمین فیلم پرفروش سال شناخته می‌شود و می‌تواند نقطه عطفی در حرفه بازیگری برد پیت باشد.
نیویورک پست نوشته جانی اولکسینسکی
این اثر نخستین‌بار نشان می‌دهد که کارگردان واقعاً مهارت دارد در نحوه هزینه‌کردن سرمایه، چرا که مسابقات در آن بسیار واقعی، هیجان‌انگیز و با تدوین سریع و دقیق به تصویر کشیده شده‌اند. مهم‌تر از همه، تماشاگر به طور کامل باور می‌کند که برد پیت و دامسون ایدریس واقعاً در حال رانندگی این ماشین‌ها هستند. هنگامی که ماشین‌ها چپ می‌کنند یا آتش می‌گیرند، احساس ترس و وحشت در دل تماشاگران شکل می‌گیرد. این لحظات غافلگیرکننده، جذابیت اصلی فیلم را تشکیل می‌دهند.
در کنار این، فیلمنامه با ساختاری که به رشد و تحول شخصیت‌ها می‌پردازد، نشان می‌دهد که تمام هیجان و شور مسابقات جایزه بزرگ در چه چیزی نهفته است. اگرچه بیشتر صحنه‌های فیلم در پیست و ورزشگاه‌ها سپری می‌شود، اما رویدادهای فرعی مسابقات «اف۱» در نقاط مختلف جهان—مانند دیتونا، بریتانیا، لاس وگاس، ابوظبی، مجارستان و هلند—حس سفر و گردش را به بیننده منتقل می‌کنند. مکان‌های دورافتاده و عظمت این ورزش، تجربه‌ای فراگیر و فراواقعی را برای تماشاگران رقم می‌زنند.
کولایدر
نوشته شده توسط راس بونیمی
«اف ۱» همانند «تاپ‌گان: ماوریک»، یکی دیگر از فیلم‌های تابستانی بزرگ است که با بازی یکی از بزرگ‌ترین ستاره‌های سینمای جهان ساخته شده است. این فیلم داستان نسلی قدیمی را روایت می‌کند که تلاش دارد با ستاره‌های جوان رقابت کند، در حالی که ممکن است دوران او به پایان رسیده باشد. با این حال، «اف ۱» موفق می‌شود هم‌زمان کاملاً مشابه «تاپ‌گان: ماوریک» باشد و در عین حال، تفاوت‌هایی همچون استفاده از ماشین‌های فرمول یک داشته باشد. این اثر نوعی فیلم است که شما را به سینما کشانده و ترغیب می‌کند در آن حضور یابید.
این فیلم از آن دسته آثار پر زرق و برق است که شما را وادار می‌کند در سالن سینما بنشینید، دیوانه‌وار پاپ‌کورن بخورید و از تماشای آن لذت ببرید. انگار تام کروز هستید و در حال تماشای «ماموریت غیرممکن: حساب نهایی» هستید، و از یک اکران بزرگ و هیجان‌انگیز با گروهی از غریبه‌ها لذت می‌برید. به طور کلی، «اف ۱» ممکن است همان کلیشه‌ها و خطوط داستانی را داشته باشد که در فیلم‌های مشابه درباره مسابقات اتومبیل‌رانی و ورزش دیده‌اید و شاید بتوانید از همان ابتدا حدس بزنید داستان چگونه پیش خواهد رفت، اما با این حال، این فیلم یکی از تأثیرگذارترین و هیجان‌انگیزترین فیلم‌های مسابقه‌ای است که تاکنون ساخته شده است.
نشریه هالیوود ریپورتر
این متن به قلم لوویا گیارکی نوشته شده است.
فیلم «اف۱» تجربیات سانی، راننده مسن‌تر، را روایت می‌کند که در ورزشی وارد می‌شود که با دوران اوج او تفاوت زیادی دارد. علاوه بر تصاویری از مسابقات کوشینسکی، بخش‌های هیجان‌انگیز فیلم به تفاوت‌های نسلی میان سانی و جاشوا اختصاص یافته است و نشان می‌دهد چگونه این ورزش در حال تغییر است. مسابقات فرمول یک همواره با مسأله پول همراه بوده است؛ تیم‌ها اغلب نیم میلیون دلار برای هر راننده هزینه می‌کنند تا در رقابت‌ها حاضر شوند.
در این ورزش، مانند بسیاری دیگر از ورزش‌ها، ورزشکاران باید برای حفظ جذابیت و اهمیت خود در خارج از پیست تلاش کنند. سانی از این مسائل بی‌توجه است، اما جاشوا، یکی از دو راننده سیاه‌پوست در داستان، نمی‌تواند چنین بی‌تفاوت باشد. لوئیس همیلتون، اولین و تنها راننده سیاه‌پوست فرمول یک، در ساخت فیلم همکاری کرد و در نقش خود ظاهر شد. در یکی از لحظات مهم نزدیک به پایان فیلم، او قبل از مسابقه، به جاشوا نگاه می‌کند و با ظرافت به موضوع تنوع نژادی در این ورزش اشاره می‌کند. فیلم همچنین نگاهی به آینده دارد، جایی که دسترسی به مسابقات فرمول یک ارزان‌تر و در نتیجه بیشتر و فراگیرتر می‌شود.
گاردین
این متن اثر پیتر بردشاو است.
مسابقات اتومبیل‌رانی ورزشی است که در آن اعضای تیم نه تنها با رقیبان خود رقابت می‌کنند، بلکه در داخل تیم نیز در مقابل یکدیگر قرار دارند؛ بنابراین، باید موضوعی مناسب و جذاب برای ساخت یک فیلم انتخاب شود. در «اف ۱»، کمی حس حماقت مردانه دیده می‌شود، اما این فیلم پرزرق و برق که کارگردانی آن را جوزف کوشینسکی بر عهده دارد، بسیار سرگرم‌کننده است و همه عناصر آن به خوبی کنار هم قرار گرفته‌اند. شخصیت کری کاندون نقش حیاتی و حیاتی در داستان دارد و برای کسی مانند من که به فرمول یک علاقه‌مند نیستم، این فیلم از نظر بصری و داستانی بسیار سورئال و تماشایی است.
