صندوق بین‌المللی پول نگران طبقه‌بندی استیبل‌کوین‌ها شد
معاون صندوق بین‌المللی پول هشدار داد: چالش‌های مهم در طبقه‌بندی و نظارت بر استیبل‌کوین‌ها در رقابت جهانی
معاون صندوق بین‌المللی پول هشدار داد: عدم تعیین دقیق جایگاه استیبل‌کوین‌ها در نظام مالی جهانی، چالش مهمی در رقابت و نظارت بین‌المللی است.
نایب مدیرعامل صندوق بین‌المللی پول، بو لی (Bo Li)، در نشست خبری اجلاس تابستانی داووس در مجمع جهانی اقتصاد، به دو مسأله حل‌نشده در روند رقابت جهانی بر سر تسلط بر استیبل‌کوین‌ها اشاره کرد. وی در سخنرانی خود به سرعت فزاینده تحقیقات و آزمایش‌های مرتبط با استیبل‌کوین‌ها در بخش‌های مختلف جهان پرداخت و از پیشرفت‌های قابل‌توجه در حوزه تنظیم این دارایی‌ها در ایالات متحده، اروپا و آسیا خبر داد.
بو لی تأکید کرد که هم‌اکنون کشورهای زیادی در حال توسعه چارچوب‌های قانونی و نظارتی مناسب برای استیبل‌کوین‌ها هستند. در نتیجه، نهادهای مالی و شرکت‌های مختلف نیز به خدمات مبتنی بر استیبل‌کوین‌ها توجه نشان می‌دهند تا بتوانند از روند رو به رشد پذیرش این دارایی‌ها بهره‌مند شوند.
با این حال، وی به نواقص موجود در این چارچوب‌ها اشاره کرد که هنوز برطرف نشده است. لی معتقد است که هنوز ابهاماتی درباره طبقه‌بندی استیبل‌کوین‌ها وجود دارد؛ اینکه آیا این دارایی‌ها باید به عنوان نوعی پول رسمی یا در گروه دارایی‌های مالی مانند طلا، سهام و دیگر ابزارهای مالی قرار گیرند، مشخص نیست.
وی ادامه داد که بسته به نوع طبقه‌بندی، مقررات مربوط به استیبل‌کوین‌ها کاملاً متفاوت خواهد بود. بو لی تأکید کرد که این موضوع تنها نقطه شروع است و نیاز به حل مسائل بیشتری وجود دارد تا اجماع جهانی در این حوزه تقویت شود.
در صورت قرار گرفتن استیبل‌کوین‌ها در دسته پول، باید تصمیم‌گیری درباره جایگاه آن‌ها در نظام مالی مانند M0 یا M2 صورت گیرد. این تفاوت‌ها در دسته‌بندی، تاثیر مستقیم بر مکانیزم‌های مقابله با پول‌شویی و نیازهای نقدینگی دارد.
چرا صندوق بین‌المللی پول نگران طبقه‌بندی استیبل‌کوین‌ها است؟
در سخنان معاون صندوق بین‌المللی پول (IMF)، مفهوم M0 به پایه پولی یا پول در گردش اشاره دارد که شامل نقدینگی فیزیکی است. این دسته از پول‌ها، شامل سکه‌ها، اسکناس‌ها و ذخایر بانک‌های تجاری در بانک مرکزی می‌شود، که در بسیاری از استیبل‌کوین‌های در حال گردش به عنوان ذخایر ۱:۱ محسوب می‌شوند.
در مقابل، M2 یا پول گسترده، علاوه بر M0، شامل سپرده‌های جاری، حساب‌های پس‌انداز و سایر دارایی‌های نقدشونده است که مستقیماً قابل خرج کردن نیستند اما در قالب پول در اقتصاد مورد استفاده قرار می‌گیرند. این شاخص نشان‌دهنده کل میزان پول موجود در اقتصاد است که برای پس‌انداز، سرمایه‌گذاری و هزینه‌کرد به کار می‌رود.
اگر استیبل‌کوین‌ها به عنوان M0 در نظر گرفته شوند، باید به عنوان معادل‌های نقدینگی دیجیتال محسوب شوند و نیازمند مقررات سختگیرانه در حوزه صدور، بازخرید، نقدینگی و ذخایر باشند. این رویکرد ممکن است دولت‌ها را بر آن دارد تا بررسی کنند که آیا استیبل‌کوین‌ها می‌توانند رقیبی برای صدور ارزهای ملی، مانند CBDC (پول دیجیتال بانک مرکزی)، باشند یا خیر.
در مقابل، اگر استیبل‌کوین‌ها به عنوان M2 محسوب شوند، باید همانند سپرده‌های بانکی یا صندوق‌های بازار پول مورد نظارت قرار گیرند و تحت مقررات نهادهای مالی قرار گیرند.
اخیراً، ایالات متحده در مسیر رقابت جهانی برای پذیرش استیبل‌کوین، با تصویب قانون Genius (نقش‌آفرین) گامی مهم برداشت که هدف آن فراهم کردن چارچوب نظارتی شفاف برای استیبل‌کوین‌های پشتیبانی شده با دلار آمریکا بود. در کنار این، هنگ‌کنگ نیز چارچوب قانون‌گذاری استیبل‌کوین را در قالب مصوبه‌ای تصویب کرده است که از اول اوت اجرایی خواهد شد. صندوق بین‌المللی پول این تحولات را نشانگر تغییرات مهم در چشم‌انداز اقتصادی جهانی دانسته است.
کشورهایی مانند روسیه، کره جنوبی و حتی چین نیز تحت فشار نهادهای دولتی و فعالان بازار برای تنظیم دقیق‌تر قوانین مربوط به استیبل‌کوین‌ها قرار گرفته‌اند تا از رقابت با ایالات متحده و دیگر مناطق عقب نمانند.
منبع: کریپتو.نیوز
