یادآوری خاطره‌ای تلخ‌وشیرین با صدای همایون
دل‌نوشته‌ای ناب از همایون شجریان؛ آوازی برای بغضی در دل سلیمانیه
همایون شجریان از سفری احساسی به سلیمانیه می‌گوید؛ آوازی که در دل شب خوانده شد، اما حالا با بغضی سنگین و یادی از برزان، دوباره شنیده می‌شود.
از اولین بار که در سال ۲۰۰۸ با پدر و گروه آوا به سلیمانیه آمدیم تا به امروز که با استاد روحانی و گروه سیواش در خدمتتان هستیم، هزار بار مهر بی‌دریغ و شوق وصف‌نشدنی شما چراغ دل را روشن کرده است. از آن روز تا به امروز بارها به سلیمانیه سفر کردم و هر بار شرمنده‌ی محبت شما شده‌ام. در یکی از این سفرها که مهمان دوستان عزیزم سرور و تاوکه و روانش شاد برزان عزیز بودم، شبی را دور هم به خوشی گذراندیم و در آن شب آوازی خوانده شد که دوست داشتم آن را با شما عزیزان به اشتراک بگذارم. کاملاً این آواز را فراموش کرده بودم. امروز متوجه شدم که سرور عزیز آن را همراهش دارد و با برنامه‌ای در تلفن همراهش روبرو به آن داده است و با بغض و اندوه به یاد برادرش برزان همیشه به آن گوش می‌دهد.
روحت شاد، امیدوارم هیچ کدامتان غم نبینید.
پی‌نوشت:
۱. سرور دوستی ست که به احترام او و خواسته‌اش جسارت کردم و دو قطعه‌ی مینا کیان و شیرینه سه وِزه را به گویش کوردی خواندم.
۲. تا به آن شب هرگز فکر نمی‌کردم غذا خورده هم بشود آواز خواند، فهمیدم حال خوب که پیش بیاید، همه چیز ممکن است.
شاد و برقرار باشید.
