چهرههایی که با حرکت زمان را روایت میکنند
وقتی هنر از هوش مصنوعی جلو میزند؛ نقاشیهایی که پیری انسان را زنده نمایش میدهند
در دنیایی که تصاویر با هوش مصنوعی پیر میشوند، سرخی کادناس با دست چهرهها را از جوانی تا پیری میکشد و گذر عمر را هنرمندانه به تصویر میکشد
هنری زندهتر از تکنولوژی؛ وقتی نقاشی پیری را معنا میکند
در دنیای امروز که هزاران اپلیکیشن و ابزار هوش مصنوعی با چند کلیک چهرهمان را پیر میکنند، هنرمند اسپانیایی سرخی کادناس راهی متفاوت و انسانی را برگزیده است. او بدون نیاز به الگوریتم و یادگیری ماشینی، با دستان خودش، با رنگ و بوم، گذر عمر را روی چهره انسان ترسیم میکند. نتیجه، نه فقط یک تصویر پیر، بلکه یک اثر هنری زنده است که با حرکت بیننده جان میگیرد
سرخی کادناس با تکنیکی خاص و خلاقانه، از شیارهای عمودی روی بوم بهره میبرد تا دو چهره از یک فرد را در یک نقاشی واحد بگنجاند. وقتی بیننده از سمت چپ یا راست به تابلو نزدیک میشود، چهرهای جوان بهآرامی جای خود را به چهرهای پیر میدهد یا بالعکس. این حرکت نهتنها تماشایی، بلکه تأثیرگذار است؛ چون بیننده شاهد تغییر فیزیکی انسان در طول زمان میشود، بدون نیاز به فناوری، بدون فیلتر، فقط با هنر ناب
آثار کادناس برخلاف تولیدات هوش مصنوعی، نه تقلیدیاند و نه تکراری. آنها نتیجه ساعتها دقت، نگاه انسانی و درک عمیق از طبیعت زندگی و پیری هستند. وقتی تصویری را از طریق اپلیکیشن پیر میکنی، شاید لبخند بزنی یا کنجکاو شوی، اما وقتی با یک اثر کادناس مواجه میشوی، احساس میکنی با حقیقتی مواجهی که هم زیباست و هم ترسناک. گویی زمان در مقابل چشمانت جان گرفته است
او با هنر خود موفق شده است مفهومی بهظاهر معمولی مانند پیری را به تجربهای شاعرانه تبدیل کند. آثارش نه فقط بینایی را درگیر میکنند، بلکه احساسی عمیق از ناپایداری، زوال و در عین حال شکوه زندگی را منتقل میکنند. هیچ فناوریای تا امروز نتوانسته چنین تجربه انسانی و پر از معنا را بازآفرینی کند
سرخی کادناس یادآور این نکته است که حتی در عصر دیجیتال، چیزی وجود دارد که فقط دست انسان میتواند خلق کند. پیری در نگاه او نه فیلتر است و نه افکت، بلکه داستانی است که روی صورتها نوشته میشود و با حرکت زمان در ذهن مخاطب حک میشود
هوش مصنوعی رازهای باستانی مانند بیابان نازکا، لوحهای میخی، و آثار وزوو را با تحلیل دادههای پیچیده کشف و رمزگشایی میکند، در کنار روشهای سنتی.