علی دایی: من به مال و ناموس کسی چشم نداشتم، فقط به خدا وصلم؛ سه بار اخراج سیاسی، زیر پرچم اباعبدالله سر خم نمی‌کنم

در اردیبهشت سال 1398، علی دایی از سمت سرمربیگری تیم سایپا کنار گذاشته شد. در واکنش به این رویداد، شهیار در سال 98 یک کنفرانس مطبوعاتی برگزار کرد. بهتر است دوباره صحبت‌های دایی را مرور کنیم:

او قبل از دیدار سایپا مقابل ذوب‌آهن با ابراهیم صادقی صحبت کرده و از او پرسیده بود آیا قصد دارد جای علی دایی را بگیرد. دایی در این کنفرانس اظهار داشت که در طول سال‌ها همیشه افتخار کرده است که در کنار کارگران و اقشار پایین جامعه قرار داشته است. او تأکید کرد که با توجه به افزایش قیمت ماشین‌های سایپا اما عدم افزایش حقوق کارگران، حداقل باید همان حقوق قبلی را به آن‌ها پرداخت.

دایی همچنین بیان کرد که در طول دوران مربیگری‌اش سه بار از سمت‌های مختلف اخراج شده است که همه این اخراج‌ها غیر فوتبالی بودند. او گفت زمانی که محمود احمدی‌نژاد او را اخراج کرد و موضوع را رسانه‌ای کرد، بسیاری از افراد به این موضوع خندیدند. مرتبه دوم زمانی بود که وزیر ورزش دستور اخراج او از پرسپولیس را صادر کرد و سومین مورد هم مربوط به زمان کنار گذاشته شدن از سایپا بود.

او تأکید کرد که زیر پرچم هیچ‌کس، چه از راست و چپ و چه میانه‌رو، سر خم نمی‌کند و تنها پرچم اباعبدالله (ع) است که سر بر آن می‌ساید. دایی گفت که وجدانش راحت است، زیرا به مال و ناموس کسی نگاه نکرده و هیچ‌گاه چشم طمع نداشته است.

او در ادامه بیان کرد که نترسیده است از آدم‌هایی که به این و آن وصل هستند، چون اگر آنان به افراد معمولی وصلند، او به خدا وصل است. دایی در پایان اشاره کرد که دارایی‌هایش محدود به یک خانه در تهران، یک ویلا در نوشهر، چند مغازه شریکی و دو خودرو است که از آن‌ها استفاده می‌کند. او تأکید کرد که جز این‌ها، چیزی ندارد، اما در مقابل، هزاران نفر هستند که حقوق دولتی می‌گیرند و دارایی‌هایی دارند که علی دایی باید مقابلشان لنگ بیندازد. در نهایت، او انتقاد کرد از کسانی که شعار فداکاری برای کشور می‌دهند، اما خانواده‌هایشان چندین سال است در خارج از کشور زندگی می‌کنند و در ایران حضور ندارند.