کد خبر: 9582

پوری بنایی ۸۴ ساله با چهره‌ای سلامت و خاطرات سینمای کلاسیک را زنده کرد

پوری بنایی در ۸۴ سالگی با چهره‌ای متفاوت و سلامت، خاطرات سینمای کلاسیک ایران را زنده کرد

پوری بنایی در ۸۴ سالگی با چهره‌ای سلامت و پرانرژی، خاطرات سینمای کلاسیک ایران را زنده کرد و مورد توجه رسانه‌ها و علاقه‌مندان قرار گرفت.

پوری بنایی در ۸۴ سالگی با چهره‌ای متفاوت و سلامت، خاطرات سینمای کلاسیک ایران را زنده کرد

پوری بنایی، بازیگر قدیمی و محبوب سینمای ایران، در سن ۸۴ سالگی با ظاهری سالم و لبخندی آرام مجدداً در رسانه‌ها ظاهر شد. تصاویری که از او منتشر شده است، نشان می‌دهد که او در کنار نوه محمدعلی فردین، یکی از چهره‌های ماندگار سینمای ایران، دیده می‌شود. این حضور دوباره در فضای عمومی، احساسات نوستالژیک زیادی را در میان علاقه‌مندان به سینمای کلاسیک ایران برانگیخت.

پوری بنایی؛ نماد جاودانه در تاریخ سینما

پوری بنایی در سال ۱۳۱۹ در شهر اراک به دنیا آمد. وی فعالیت هنری خود را در دهه ۱۳۴۰ آغاز کرد و به سرعت توانست جایگاه ویژه‌ای در میان تماشاگران پیدا کند. او در فیلم‌هایی چون «سلطان قلب‌ها»، «قیصر»، «بی‌تا» و «عروس فرنگی» نقش‌آفرینی کرد و نامش را در کنار بزرگان سینمای ایران ماندگار ساخت. همکاری‌های فراوان او با بازیگرانی نظیر بهروز وثوقی، ناصر ملک‌مطیعی و فردین، نشان‌دهنده دوران طلایی سینمای قبل از انقلاب است.

بازخورد کاربران نسبت به تصاویر تازه منتشر شده

پس از انتشار تصاویر تازه، واکنش‌های فراوانی از سوی کاربران شبکه‌های اجتماعی ابراز شد. بسیاری از آن‌ها با انتشار یادداشت‌هایی درباره خاطرات خود با فیلم‌های بنایی، حضور دوباره او را «مطمئن‌کننده» توصیف کردند. یکی از کاربران نوشت: «دیدن لبخند پوری بنایی، من را به دوران نوجوانی‌ام برد؛ زمانی که سینما پر از داستان بود و ستاره‌هایش بی‌ادعا ظاهر می‌شدند.»

احترام و منزلت اجتماعی پوری بنایی

پوری بنایی در سال‌های اخیر از عرصه بازیگری کنار رفته است، اما هنوز جایگاهی محترم در دل علاقه‌مندان به فرهنگ و هنر دارد. او با وقار و متانت، یکی از چهره‌هایی است که در حافظه تاریخی ایرانیان زنده باقی مانده است. بسیاری از فعالان سینما او را به‌عنوان نمونه‌ای از نجابت، اصالت و هنر می‌شناسند.

بازگشت تصویری از پوری بنایی به رسانه‌ها نشان داد که برخی چهره‌ها هرگز از یاد نمی‌روند. حضور دوباره او نه تنها احساسات نوستالژیک را برانگیخت، بلکه مجدداً اهمیت نقش زنان در تاریخ سینمای ایران را یادآوری کرد. بنایی نماد نسلی است که با عشق به هنر و مخاطب، جاودانه شده است.

دیدگاه شما
پربازدیدترین‌ها