پیادهروی شیبدار یا دویدن؟ کدام بهتر است؟
دویدن یا پیادهروی در شیبدار؟ مقایسه علمی تاثیر هر کدام بر چربیسوزی و سلامت بدن
مطالعه جدید نشان میدهد پیادهروی شیبدار چربیسوزی بیشتری دارد، اما تفاوت آن با دویدن چندان قابلتوجه نیست؛ انتخاب تمرین مناسب بستگی به هدف و وضعیت فرد دارد.
یک مطالعه جدید که بازتاب گستردهای داشت، ادعا میکند که پیادهروی با شیب 7 درصد نسبت به دویدن، چربیسوزی بیشتری دارد. در این تحقیق، الگوی تمرینی 30-3-12 (30 دقیقه، سرعت 3 مایل در ساعت، شیب 12 درصد) با یک دویدن آزاد و قابلتحمل مقایسه شد، به گونهای که میزان کل انرژی مصرفی در هر دو فعالیت برابر بود.
نتایج نشان داد که پیادهروی شیبدار درصد بیشتری از کالری مصرفی را از چربی تأمین میکند؛ اما برای رسیدن به همان میزان کالری، باید حدود 6 دقیقه بیشتر انجام شود. در نهایت، تفاوت واقعی در میزان چربیسوزی تنها 23 کیلوکالری بود، رقمی که از نظر فیزیولوژیک چندان قابلتوجه نیست.
در این مقاله قصد داریم هر دو روش را بررسی کنیم، و شهاب فولادبَری، مربی برجسته هایراکس، در این باره توضیحاتی ارائه میدهد:
باور رایج
تصور عمومی بر این است که دویدن همواره چربیسوزتر از پیادهروی است. اما زمانی که شدت و میزان انرژی مصرفی در هر دو فعالیت برابر شود، این مقایسه سادهانگارانه خواهد بود.
نتایج کلیدی پژوهش
- درصد چربی سوخته شده در هنگام پیادهروی روی سطح شیبدار: 41٪
- درصد چربی مصرفی هنگام دویدن: 33٪
- برای رسیدن به همان میزان کالری سوزی، نیاز است که مدت زمان پیادهروی بیشتر باشد: 6 دقیقه.
- تفاوت نهایی در میزان چربیسوزی: ۲۳ کیلوکالری
مقایسه عضلات فعال و فواید آنها
راهپیمایی با شیب تند
- افزایش فعالیت عضلات سرینی (گلوتها)
- تنش بیشتر در عضلات ساق پا
- ارتقاء کارایی سیستم قلبی-عروقی
- کاهش فشار بر مفاصل، بهویژه زانو
- انتخابی مناسب برای افراد دارای محدودیتهای اسکلتی-عضلانی
دویدن را میتوان به عنوان فعالیتی فیزیکی و حرکتی تعریف کرد که در آن فرد با سرعت و شدت متفاوت، بر روی پاهای خود حرکت میکند. این عمل، یکی از رایجترین و طبیعیترین شکلهای فعالیت بدنی است که در زندگی روزمره و ورزشهای مختلف کاربرد دارد. دویدن نه تنها به بهبود سلامت قلب و عروق کمک میکند، بلکه نقش مهمی در تقویت عضلات، افزایش استقامت و کاهش استرس ایفا مینماید. انجام منظم این فعالیت میتواند تاثیر مثبتی بر کیفیت زندگی فرد داشته باشد و به عنوان یک تمرین کارآمد در برنامههای تناسب اندام مورد استفاده قرار گیرد.
- افزایش میزان سوختوساز در هر دقیقه
- مناسب برای کسانی که زمان کافی ندارند
- افزایش کارآمد چابکی، هماهنگی عصبی–عضلانی و قابلیت تغییر مسیر
نتیجهگیری
هر دو نوع فعالیت، از نظر سلامت و بهبود ترکیب بدنی، موثر و قابل اعتماد هستند.
انتخاب بین این دو باید بر اساس هدف تمرینی، وضعیت فیزیکی، سوابق آسیبدیدگی، زمان موجود و ترجیحات شخصی صورت گیرد.
- پیادهروی در مسیرهای شیبدار: افزایش میزان سوختوساز چربیها و کاهش فشار وارد بر مفاصل
- دویدن: راهی سریعتر و کارآمدتر برای سوزاندن کالری در مدت زمان کوتاه
در نهایت، تمریناتی که بتوانید به صورت مداوم و پایدار انجام دهید، بهترین گزینه هستند؛ زیرا تطابق فیزیولوژیکی نتیجه ثبات در تمرین است، نه تفاوتهای جزئی در درصد چربیسوزی.
برای کسب اطلاع از جدیدترین اخبار ورزشی و حواشی زندگی ورزشکاران، بر روی لینک کلیک کنید.
همچنین، برای دنبال کردن ما در اینستاگرام، صفحه اینستاگرام را دنبال کنید و از محتواهای پلاس بهرهمند شوید.