راز سکوی نه و سه چهارم: دروازه جادویی هری پاتر در قلب لندن

سکوی نه و سه چهارم (Platform Nine and Three-Quarters) یک محل خیالی در جهان هری پاتر است که در ایستگاه کینگز کراس در لندن قرار دارد. این سکوی مخفی شده برای دید ماگل‌ها، پلی است میان دنیای ماگل‌ها و جادوگرها، و از آن برای سفر به مدرسه جادوگری هاگوارتز استفاده می‌شود.

این سکوی نمادین و مشهور در دنیای جادوگری، در ایستگاه کینگز کراس لندن ساخته شده است. چون برای افراد غیرداستانی یا همان ماگل‌ها پنهان است، دیدن آن ممکن نیست. این مکان در بین سکوی ۹ و ۱۰ قرار گرفته است و جادوگرها از طریق آن، به سمت قطار هاگوارتز حرکت می‌کنند. هر ساله، دانش‌آموزان انگلیسی در تاریخ ۱ سپتامبر، از این سکوی جادویی عبور می‌کنند تا با قطار اکسپرس، به مدرسه جادوگری بروند و سال تحصیلی جدید را آغاز کنند.

در فیلم‌ها و کتاب‌های هری پاتر، نحوه ورود به این مکان را دیده‌اید. برای ماگل‌ها، سکوی نه و سه چهارم تنها دیواری محکم است که نمی‌توان از آن عبور کرد. اما جادوگرها، با تمرکز و جادو، از میان این دیوار عبور می‌کنند و راه مدرسه را در پیش می‌گیرند. در نزدیکی این سکوی، نگهبانی جادوگر قرار دارد که وظیفه دارد افراد غیرجادوگر را کنترل کند و مانع دیدن جادوگرها توسط ماگل‌ها شود.

هر سال، در ساعت ۱۱ صبح روز ۱ سپتامبر، دانش‌آموزان جادوگر به ایستگاه کینگز کراس می‌روند تا از سکوی نه و سه چهارم عبور کنند. در این زمان، آن‌ها همراه با وسایل بزرگ و حیوانات خانگی غیرمعمول مانند جغدها، جمع می‌شوند و در لحظه مناسب، از دیوار عبور می‌کنند. گفته می‌شود این سکوی بوی خاصی دارد که احساس خاصی در جادوگرهای جوان مانند هری پاتر ایجاد می‌کند.

این سکوی تنها حدود شش روز در سال مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ دو روز برای شروع و پایان سال تحصیلی، دو روز برای سفرهای عید کریسمس و دو روز دیگر برای سفرهای عید پاک. در این ایام، ایستگاه کینگز کراس بسیار شلوغ و پرجنب و جوش می‌شود و همزمان با زنگ قطار هاگوارتز اکسپرس، حرکت آن اعلام می‌شود و سفر آغاز می‌گردد.

سکوی نه و سه چهارم پلی است بین دنیای جادوگران و جهان ماگل‌ها.

ایده ساخت این سکوی مخفی در ایستگاه کینگز کراس در دهه ۱۸۵۰ توسط وزیر سحر و جادوی آن زمان، اوانجلین اورپینگتون، مطرح شد و به اجرا درآمد. در آن زمان، این سکوی اولین دروازه مخفی جادوگران در این ایستگاه محسوب می‌شد. اما باید توجه داشت که حدود بیست سال پیش از آن، اوتالین گمبول، وزیر سحر و جادو، قطار هاگوارتز اکسپرس را به مالکیت خود درآورده و در شهر هاگزمید نیز ایستگاهی مخصوص برای آن ساخت. در ابتدا، وزارت سحر و جادو نسبت به ساخت چنین مکانی در ایستگاه کینگز کراس مخالفت نشان داد، زیرا نگران بود که این موضوع توجه و کنجکاوی ماگل‌ها را برانگیزد.

با این حال، وقتی اوانجلین اورپینگتون به مقام وزارت رسید، راه‌حلی هوشمندانه ارائه داد. او پیشنهاد کرد در ایستگاه کینگز کراس، که در آن زمان تازه تأسیس شده بود، سکوی مخفی‌ای ساخته شود که تنها جادوگران بتوانند به آن دسترسی داشته باشند. نکته جالب این است که جی. کی. رولینگ تاریخچه کامل این سکوی را شرح نداده است؛ بنابراین، هنوز مشخص نیست که قبل از ساخت این سکوی مخفی، دانش‌آموزان چگونه به مدرسه هاگوارتز رفت و آمد می‌کردند.

اگرچه ساخت سکوی نه و سه چهارم راه‌حلی کارآمد و موثر برای انتقال جادوگران جوان به هاگوارتز بود، اما همواره با چالش‌ها و مشکلات کوچکی همراه بود. از جمله، چمدان‌هایی که در آن‌ها کتاب‌های جادویی، گازگیرها یا اجزای عجیب و غریب معجون‌سازی قرار داشتند و ناگهان بر کف ایستگاه رها می‌شدند، یا دانش‌آموزانی که با سر و صدای زیاد از کنار دیوارهای سکو عبور می‌کردند. این رویدادها گاهی توجه ماگل‌ها را جلب می‌کرد و ممکن بود چیزهای غیرعادی ببینند. به همین دلیل، وزارت سحر و جادو همواره تعدادی مأمور مخفی با لباس مبدل در ایستگاه مستقر می‌کند تا در صورت لزوم، با وردهای حافظه، خاطرات ماگل‌هایی که بیش از حد کنجکاو شده‌اند را پاک کنند و از نقض قانون بین‌المللی رازداری جادوگری جلوگیری نمایند.