بهاره رهنما: ازدواج دوم در ایران همچنان یک اشتباه است و نگاهی متفاوت به زندگی دیکتاتورها در نمایش «دورهمی بانوی اول»

بهاره رهنما در حال حاضر در سالن حافظ نمایش «دورهمی بانوی اول» را به عنوان بازیگر و کارگردان به روی صحنه برده است.

این اثر روایت مستندگونه‌ای است از زندگی همسران سه دیکتاتور جهانی؛ هیتلر، موسولینی و بن لادن. در این نمایش، السا فیروزآذر، هدیه محقق و بهاره رهنما نقش‌آفرینی می‌کنند و رضا کیانیان، هومن حاجی‌عبداللهی، ایوب آقاخانی و علی اوجی در نقش صداپیشه گروه را همراهی می‌نمایند.

بهاره رهنما درباره ویژگی‌های اثر جدیدش صحبت کرد و فرآیند شکل‌گیری آن از ایده تا اجرا را توضیح داد. در بخش پایانی این مصاحبه، از او درباره شخصیت‌ها و موضوعات مطرح در نمایشنامه‌اش پرسیدیم. متن کامل این گفت‌وگو در ادامه آمده است.

در بین سه شخصیتی که در نمایش نشان داده شده است، کدام‌یک را دیکتاتور بدتری می‌دانید؟ احساس می‌کنم شما همسر بن لادن را بیشتر بدبخت‌تر و بی‌پناه‌تر از دیگر زنان نشان داده‌اید.

بن لادن اصلاً هیچ‌گونه نشانه‌ای از انسانیت ندارد و هرگز به آن نرسیده است. در مقابل، موسولینی و هیتلر، هرچند دیکتاتور و خونخوار بودند، اما در وجودشان دو قطبی وجود داشت؛ یکی انسان هنرمند و علاقه‌مند به هنر و دیگری فردی وفادار و مردی عاشق.

در داستان ما، موسولینی هم مردی جذاب و علاقه‌مند به هنر بوده است؛ او آواز می‌خواند، ساز می‌زد و شخصیتی عجیب داشت. هر دوی این دیکتاتورها، در نهایت، خون‌ریز و ستمگر بودند، اما درباره بن لادن، احساس می‌کردم او شیطانی روی زمین است؛ کسی که حتی نسبت به فرزندانش بی‌رحم بوده است، به‌خصوص پسرانش را بیشتر اذیت می‌کرد.

آیا اطلاع داشتید که بن لادن فردی تحصیل‌کرده و دانشگاه رفته بوده است؟ در نمایشنامه، السا فیروزآذر می‌گوید: «وقتی همسر بن لادن شدم، فهمیدم او از خانواده‌ای خوب، تحصیل‌کرده و دانشگاه‌رفته است.»

بن لادن اهل مطالعه بود و پس از آن، به این شکل خون‌ریزی و خشونت رسیده است. به عنوان نویسنده این اثر و کسی که تحقیقات زیادی در این زمینه انجام داده است، معتقدم بن لادن چندان به ایدئولوژی‌اش ایمان نداشت؛ او بیشتر از اینکه معتقد باشد، تحت تأثیر جنون و تمایل به قدرت و پیروزی قرار داشت.