سروش صحت و ساخت جهان داستانی منحصربه‌فرد در تلویزیون ایران؛ اولین جهان داستانی متصل با شخصیت‌های پیوسته

«جهان داستانی» به مجموعه‌ای از فیلم‌ها یا سریال‌ها اشاره دارد که در یک جهان مشترک رخ می‌دهند و شخصیت‌ها یا رویدادهای آن‌ها به یکدیگر مرتبط هستند. به عنوان مثال، ممکن است شخصیتی در یک سریال حضور داشته باشد و در سریال دیگری نیز نقش‌آفرینی کند، یا رویدادهای دو داستان به هم پیوسته باشند. این رویکرد باعث می‌شود مخاطب احساس کند در دنیایی زنده و گسترده غوطه‌ور است، نه تنها در یک داستان مستقل.

در ایران، سروش صحت اولین کارگردانی بود که توانست این ساختار را به صورت ملموس وارد تلویزیون کند. او با ساخت سریال «ساختمان پزشکان» آغاز کرد و سپس با سریال «پژمان» شخصیت‌هایی را معرفی کرد که در ارتباط با یکدیگر بودند. پس از آن، سریال‌هایی مانند «لیسانسه‌ها» و «مگه تموم عمر چندتا بهاره؟» با حضور شخصیت‌هایی از سریال‌های قبلی، این دنیای مشترک را گسترش دادند. صحت با این رویکرد، فضایی آشنا و در عین حال منسجم برای مخاطب خلق کرد که هر سریال، قطعه‌ای از یک پازل بزرگ‌تر به نظر می‌رسید.

در سینمای جهان، این مفهوم توسط کمپانی‌هایی مانند «مارول» به اوج خود رسید؛ جایی که ده‌ها فیلم و شخصیت مختلف در یک جهان داستانی به هم مرتبط هستند و تأثیر متقابل بر یکدیگر دارند. اگرچه سروش صحت در مقیاسی کوچکتر فعالیت می‌کند، اما...