علی رفیعی در سوگ بهرام بیضایی: میراث ماندگار هنر و تفکر در تاریخ فرهنگ ایران

علی رفیعی، چهره برجسته فرهنگ و هنر و کارگردان تئاتر، در سوگ بهرام بیضایی نوشت:

«بیضایی هرگز نمی‌رود

بیضایی همیشه باقی می‌ماند.

او می‌ماند چون می‌داند کجا باید سخن گفت

و کجا باید اجازه داد تاریخ خودش را بازگو کند.

شاید اکنون همان زمان تاریخی است.

بیضایی باقی می‌ماند چون صحنه را میدان تفکر می‌داند

و هنر را به عنوان شکلی جدی از تأمل درباره انسان، قدرت، حافظه و فراموشی می‌بیند.

او می‌ماند چون زبان آثارش را از زخم‌های تاریخ بیرون کشید،

غبار زدایی کرد و به صحنه آورد؛

زبانی که می‌اندیشد، سوال می‌پرسد، ایستاده است و مقاومت می‌کند.

بنابراین، اثر و اثرگذار هرگز رفتنی نیستند.

بیضایی هست، همان آثار او که آفرید،

آثار مقاوم، محکم، پرسش‌گر و بی‌پرده.

او باقی می‌ماند چون خرد او از نادانی دشمنانش بسیار بزرگ‌تر است.

بیضایی هست،

نه در قالب مرثیه،

بلکه در فهم، آگاهی و حرکت در میدانی که امید از آن برمی‌خیزد.

علی رفیعی

ششم دی ۱۳۸۴»