بررسی انتقادی مستند «زن، زندگی، آزادی»: تصویرسازی سطحی و شکافهای تاریخنگاری
بررسی انتقادی مستند جدید پگاه آهنگرانی؛ روایتهای سیاسی، تصویرسازیهای سطحی و شکافهای تاریخنگاری در «زن، زندگی، آزادی»
بررسی انتقادی مستند پگاه آهنگرانی؛ روایتهای سیاسی، تصویرسازی سطحی و شکافهای تاریخنگاری در «زن، زندگی، آزادی»
این اثر تنها به موضع سیاسی شخصیت محوری محدود نمیشود، بلکه بیش از هر چیز، رابطه مخدوش آن با مفاهیمی همچون صداقت، روایت و مواجهه با مخاطب را آشکار میسازد. فیلم از ابتدا بر فرض تثبیتشدهای استوار است: «ترانه علیدوستی بهعنوان قهرمان». این فرض در هیچیک از لایههای روایت مورد چالش قرار نمیگیرد و مستند، بهجای حرکت طبیعی از پرسش به پاسخ، مسیر معکوسی را طی میکند و از پاسخهای ازپیشتعیینشده به تأیید میرسد. در نتیجه، اثری تولید میشود که امکان کشف و تأمل را از بین میبرد و تنها به بیانیهای تصویری تبدیل میشود؛ بیانیهای که هدفش نه روشنسازی، بلکه تثبیت و بازتولید تصویری مطلوب از سوژه برای مخاطب است.
در همین راستا، بازنشر تصاویری از پگاه آهنگرانی در دورهای که برای جمعآوری رأی محمد خاتمی به خیابانها رفته بود، بهجای تکمیل روایت، بر شکافها و تناقضهای موجود تأکید میکند. این تصاویر نه تحلیل میشوند و نه در ارتباط با وضعیت کنونی سوژهها مورد بررسی قرار میگیرند و از همینرو، بهطور ناخودآگاه بر ناپیوستگی و عدم انسجام کنشها دلالت دارند؛ امری که بیشتر رویکرد مسئلهدار فیلم در مواجهه با واقعیت را برجسته میسازد.
