خانه مدرن و آرام سحر دولتشاهی در دل محلههای قدیمی
خانه سحر دولتشاهی در سریال داریوش با طراحی مدرن و فضایی آرامشبخش: معرفی لوکیشنهای جذاب و دیدنی
خانه سحر دولتشاهی در سریال داریوش با طراحی مدرن، فضایی آرامشبخش و لوکیشنهای جذاب و دیدنی را به تصویر میکشد.
مجموعه نمایش خانگی ایرانی داریوش به کارگردانی و نویسندگی هادی حجازیفر و تهیهکنندگی نوید محمودی در سال ۱۴۰۳ از شبکه نمایش خانگی فیلم نت منتشر شد.

خلاصه داستان:
بهرام با داریوش، که سالها در ترکیه اقامت دارد، تماس میگیرد و اطلاع میدهد که از خانواده مقتول رضایت گرفته است. پس از بازگشت داریوش به ایران، او با پیشنهاد بهمن روبهرو میشود که درباره بازگرداندن طلاهای پنهانشدهاش در طول پانزده سال گذشته است. در این مسیر، داریوش با چالشها و مشکلات متعددی مواجه میشود.
امروز قصد داریم به بررسی دکور صحنه این سریال پرطرفدار و جذاب بپردازیم.
خانه لیلا، تنها مأمن و پناه داریوش است.

پس از عبور از پیچ و خمهای فراوان کوچه و گذر از خیابانهای تنگ و باریک، سرانجام به خانهای قدیمی در انتهای مسیر میرسیم، خانه لیلا!
این خانه با نمای آجری ساده و در آهنی قدیمی، بیشتر به نظر میرسید که گنجینهای از تاریخ محله باشد تا مکانی برای زندگی یک خانم جوان و پسر کوچکش. حیاط کوچک خانه با گلدانهای پر از گلهای طبیعی پر شده بود، و همین چند گلدان احساس نوستالژیک را در دل انسان زنده میکردند. با صدای بلند فریاد میزدند که اگرچه سالها از ساخت این خانه میگذرد، اما هنوز روح زندگی در آن جاری است.
در مورد دکوراسیون داخلی، فضای درونی خانه شامل سه بخش اصلی است. اولین قسمت آشپزخانه است که اولین چیزی که توجه را جلب میکند، کابینتهای ساده و رنگ و رو رفته آن است. شاید دیگر زیبایی اولیه خود را از دست دادهاند و آشپزخانه را به مکانی صرف برای پخت و پز تبدیل کردهاند، نه جایی برای لذت بردن از آشپزی.
در قسمت دیگر، پذیرایی ساده با مبلمان راحتی زوار در رفته قرار دارد، اما بخش دیگری از فضا با پنجرههای آبی رنگ از سایر قسمتها جدا شده است و همین رنگ آبی، روح تازهای به خانه بخشیده است.
مغازه عمو بهرام، محل گردهمایی فعالیتهای زیرزمینی و خلافکارانه در دل شهر است.

کرکره قدیمی و زنگزده، با وسایل و اثاثیه داخل مغازه همخوانی دارد. در این فروشگاه، همه چیز کهنه و کثیف است، جز فنجان کمرباریک بهرام.
رنگ آبی دیوارها، که یادآور روزهای گذشته است، به خوبی فضای شرورانه مغازه را تعدیل میکند. این رنگ، گویی سعی دارد حس آرامش را به دیدنده منتقل کند، هرچند در عمل نمیتواند تأثیر زیادی بر شرارتهای عمو بهرام و همراهانش بگذارد.
پنجرههای بلند و شیشهای، نور طبیعی را وارد فضا میکنند و همراه با رنگ آبی دیوارها، محیطی متفاوت و دلپذیر پدید میآورند. اما حتی نور خورشید هم نمیتواند بر سایههای سنگین شرارت و دسیسههای گروه بهرام غلبه کند. در این مغازه، هر پرتوی نور، گویی تنها بر عمق تاریکیها میافزاید.
خانهای مدرن و جذاب همانند خود ساقی.
اما بهترین خانه این سریال، خانه سحرخانم دولتشاهی. این خانه با طراحی مدرن و دلنشین فضایی آرام و راحت را فراهم کرده است. مبلهای مدرن آبی، به عنوان نقطه مرکزی فضا، حس تازگی و صمیمیت را القا میکنند. آباژورهای دوتا ست با نور ملایم خود، جوی گرم ایجاد میکنند.
پنجره سراسری، نور طبیعی را به وفور به داخل میآورد و ارتباطی نزدیک با طبیعت برقرار میکند. پردههای حریر نازک کرم، هم زیبایی فضا را افزایش میدهند و هم از ورود نور شدید جلوگیری میکنند.
در مجموع، این منزل با ترکیب هوشمندانه رنگها و عناصر مدرن، فضایی آرامشبخش و جذاب مانند خود ساقی را به وجود آورده است.
محلههای موجود در سریال داریوش
لوکیشن کلی این سریال در محلههای قدیمی پایین شهر با خیابانهای باریک و ساختمانهای نما آجر سه سانتی و حتی کاهگلی است.
احساس ناامنی نیز در این فضاها مشهود است. موتورسواران خلافکار که به سرعت از میان کوچهها عبور میکنند، حس تنش و اضطراب را به همراه دارند. کوچههای تنگ و سایههای عمیق، حس گم شدن را در دل ساکنان و گذرندگان ایجاد میکند و گاهی به مکانی برای پنهان شدن تبدیل میشود.
اما با وجود همه اینها در نهایت، این محلهها با تمام زوایای تاریک و روشن خود، داستان زندگی مردمی را روایت میکنند که در کنار چالشها، به زندگی ادامه میدهند.