کد خبر: 55347

زندگی و هنر فرزانه کابلی؛ مادر علی کوچولو و مهاجرت به آمریکا

بیوگرافی فرزانه کابلی، همسر هادی مرزبان و مامان علی کوچولو؛ زندگی، هنر و مهاجرت به آمریکا با جزئیات کامل

بیوگرافی فرزانه کابلی، بازیگر ایرانی، همسر هادی مرزبان، مادر علی کوچولو، فعالیت در تئاتر، سینما و مهاجرت به آمریکا با جزئیات کامل و افتخارات هنری.

بیوگرافی فرزانه کابلی، همسر هادی مرزبان و مامان علی کوچولو؛ زندگی، هنر و مهاجرت به آمریکا با جزئیات کامل

فرزانه کابلی در تاریخ 12 اردیبهشت 1328 در تهران به دنیا آمد. او بازیگر تئاتر، تلویزیون و سینمای ایران است.

در مورد خانواده و ریشه‌هایش، او از خانواده‌ای ترکیبی است؛ پدرش از افغانستان و مادرش ایرانی است. هر دو والدینش نوازنده بودند. همچنین، علی‌اصغر گرمسیری، بازیگر قدیمی تئاتر و سینما، دایی او محسوب می‌شود.

وضعیت ازدواج و همسر فرزانه کابلی

در سال ۱۳۶۷، زمانی که فرزانه کابلی ۳۹ ساله بود، با هادی مرزبان، کارگردان اثر، در نمایش «آهسته با گل سرخ» آشنا شد. این آشنایی منجر به ازدواج و تشکیل زندگی مشترک آن‌ها شد. هادی مرزبان در تاریخ ۲ آذر ۱۴۰۴ در سن ۸۱ سالگی درگذشت.

دوران کودکی

پدر و مادر فرزانه هر دو نوازنده بودند. او از کودکی به رقص و بازیگری علاقه‌مند بود و این فعالیت‌ها را در مدرسه پیگیری می‌کرد. او دوره باله را در وزارت فرهنگ و هنر گذراند و در دوران دبیرستان به مدت چهار سال قهرمان پرش ارتفاع در دوره اول دبیرستان‌های تهران شد.

پیش از انقلاب

پیش از انقلاب، فعالیت‌های او در زمینه هنرهای نمایشی زیر نظر وزارت فرهنگ و هنر قرار داشت و استخدام رسمی بود. پس از انقلاب، به اداره تئاتر منتقل شد. در آن زمان، آقای مجید جعفری رئیس اداره تئاتر بودند که از ایشان یاد می‌کند و سلام و ارادت خود را ابراز می‌دارد. او از ما خواست که برای بازیگری در تئاتر امتحان بدهیم. چون پست ما از بخش حرکت به بازیگری تغییر می‌کرد، در طبقه پنجم تالار وحدت، که پیش‌تر مخصوص باله و رقص‌های فولکلور بود، امتحان بازیگری برگزار شد. در آن امتحان، روزنامه‌ای به ما دادند تا بخوانیم و باید به گونه‌ای می‌خواندیم که آقای جعفری، که در مقابل در سالن نشسته بود، صدای ما را بشنود و متوجه کلام‌مان شود. پس از این آزمون، متوجه شدیم اداره تئاتر فقط یک پست بازیگری دارد و سایر پست‌ها مانند منشی صحنه، تدارکات و مدیر صحنه هستند. با این حال، من همان پست بازیگری را دریافت کردم، که برایم اهمیت زیادی نداشت، بلکه مهم این بود که بتوانم به اداره تئاتر منتقل شوم و با گروه‌های مختلف تئاتر همکاری کنم. جوان بودیم، فیزیک خوبی داشتیم و کارگردان‌های بزرگی در اداره تئاتر بودند که می‌توانستند برای اجرای کارهای ما همکاری کنند.

علت محبوبیت «علی کوچولو»

در آن کار، عناصر متعددی نقش داشتند و فکر می‌کنم همه چیز در آن به خوبی جمع شده بود. در بخش مربوط به ماه رمضان، بچه‌ای سوال می‌پرسید که روزه چیست و… و وقتی نزدیک من می‌آمد، واقعا نمی‌رفت روی دوربین و رابطه‌ای صمیمانه بین ما برقرار بود. هنوز هم شاگردانی دارم که با عشق و تلاش فراوان، از شهرهای مختلف و با وجود مشغله‌هایی مانند درس و دانشگاه و خانواده، در تمرین‌ها حاضر می‌شوند. این عشق و محبت بین ما و تماشاگران منتقل می‌شود و نتیجه آن، اثر مثبت و خوبی است که به همراه دارد.

من در رشته پرش ارتفاع فعالیت می‌کردم و آن را به عنوان یک ورزش حرفه‌ای دنبال می‌کردم. قبل از انقلاب، قهرمان پرش ارتفاع تهران بودم. پس از آن، به سمت کار و فعالیت‌های حرفه‌ای سوق پیدا کردم و این رشته را به طور جدی ادامه دادم. در مسیر توسعه مهارت‌هایم، تحصیلاتم را چه در داخل و چه در خارج از کشور ادامه دادم و این موضوع برایم اهمیت بیشتری پیدا کرد.

پس از وقوع انقلاب در ایران، فرزانه کابلی فعالیت‌های خود را در حوزه سینما و تئاتر آغاز کرد. در سال 1346 وارد وزارت فرهنگ و هنر وقت شد و در سال 1357 به استخدام اداره تئاتر درآمد. نخستین اجرای تئاتری او، «همه پسران من» اثر آرتور میلر به کارگردانی اکبر زنجان‌پور بود. همچنین، اولین حضور تلویزیونی او در نمایش «ستارخان» به کارگردانی جهانگیر الماسی صورت گرفت.

او در این نمایش با بازیگرانی همچون خسرو شکیبایی، هادی مرزبان و ثریا قاسمی همبازی بود. فعالیت سینمایی خود را در سال ۱۳۶۳ با فیلم صاعقه به کارگردانی ضیاءالدین دری آغاز کرد. دومین نقش سینمایی او مربوط به فیلم تنوره دیو به کارگردانی داریوش عیاری است. در اواسط دهه ۶۰، در سریال علی کوچولو، ساخته امیرحسین قهرایی که از شبکه دوم سیمای جمهوری اسلامی پخش می‌شد، در نقش مادر علی کوچولو ظاهر شد.

کابلی علاوه بر فعالیت در تئاتر و سینما و طراحی رقص، اجرای رقص‌هایی را نیز به صورت انفرادی برای تماشاگران زن انجام می‌داد. انتشار فیلمی از یکی از کلاس‌های رقص او در سال ۱۳۷۴، زمینه‌ساز کناره‌گیری او از عرصه هنر شد و از آن زمان چند سالی به آمریکا مهاجرت کرد و در آنجا به آموزش رقص مدرن پرداخت.

در سال‌های اخیر، وی رقص‌هایی را در آلمان و استرالیا روی صحنه برده است؛ و در استرالیا نیز به اجرای رقص پرداخته است.

من اعلام می‌کنم که بعد از انقلاب، هیچ‌کس ما را بیرون نکرد. پس از این دوران، کارم را با تدریس ایروبیک شروع کردم و به تدریج فعالیت‌هایم را توسعه دادم و مجوز برگزاری کلاس‌های رقص دریافت کردم. با اینکه شهروند آمریکا هستم، اما نمی‌خواهم ایران را ترک کنم. هنوز هم مامان علی کوچولو هستم!

در زمانی که برای اجرای برنامه‌های حرکات موزون با هنرجویانم به رم در ایتالیا رفته بودیم، وقتی از آسانسور پیاده شدیم، مادر و کودکی از آسانسور خارج شدند. مادر به کودک گفت ندو. وقتی فهمیدم آن‌ها ایرانی هستند، با آن خانم به فارسی صحبت کردم. خوشحال شدم که هموطنم را در رم دیدم و می‌خواستم به او بگویم که من هم ایرانی هستم. همان لحظه، آن خانم مرا دید و گفت: «وای خانم کابلی! شما مامان علی کوچولو! اینجا چه کار می‌کنید!» در زمانی دیگر، در وست وود آمریکا، دو خانم ایرانی هنگام دیدن من در یک کتابفروشی گفتند: «وای مامان علی کوچولو!» این نشان می‌دهد که کار من به سراسر جهان رسیده و مورد توجه مردم قرار گرفته است.

فیلم‌های سینمایی ساخته شده توسط فرزانه کابلی

در سال 1385، فیلم «بچه‌های ابدی» ساخته پوران درخشنده عرضه شد.

در همان سال، «مادرزن سلام» به کارگردانی خسرو ملکان به روی پرده رفت.

در سال 1374، «خواهران غریب» اثر کیومرث پوراحمد و «طالع سعد» ساخته مهستی بدیعی منتشر شدند.

در سال 1373، فیلم «سمفونی تهران» ساخته رسول صدرعاملی به نمایش درآمد.

در سال 1370، «برخورد» ساخته سیروس الوند و «افسانه شهر لاجوردی» ساخته محمدعلی نجفی روی پرده رفتند.

در سال 1369، «چون ابر در بهاران» به کارگردانی سعید امیرسلیمانی و «رنو تهران 29» ساخته سیامک شایقی اکران شدند.

در همان سال، «دستمزد» ساخته مجید جوانمرد و «کاکلی» ساخته فریال بهزاد نیز منتشر شدند.

در سال 1367، «در مسیر تندباد» اثر مسعود جعفری جوزانی به نمایش درآمد.

در سال 1366، فیلم‌های «شیرک» ساخته داریوش مهرجویی و «مار» ساخته مجید جوانمرد روی پرده رفتند.

در سال 1365، «شبح کژدم» اثر کیانوش عیاری و «کنار برکه‌ها» ساخته یداله نوعصری عرضه شدند.

در سال 1364، «تنوره دیو» ساخته کیانوش عیاری و «مردی که موش شد» اثر احمد بخشی اکران شدند.

در سال 1363، «صاعقه» ساخته سید ضیاءالدین دری به نمایش درآمد.

سریال‌های تلویزیونی فرزانه کابلی

در سال 1373، تله تئاتر «آمیز قلمدون» به کارگردانی هادی مرزبان ساخته شد.

در همان سال، اثر «همه وصیت من» نوشته خسرو ملکان تولید شده است.

در سال 1370، فیلم «روزهای برفی» به کارگردانی مجید جوانمرد ساخته شد.

در سال 1368، فیلم «پسرعموها» به کارگردانی جواد کهنمویی ساخته شد.

بین سال‌های 1366 تا 1368، سلسله آثار حکمت با حضور کارگردانانی مانند اکبر خواجویی، سیروس مقدم و مرتضی جعفری تولید شد.

در سال 1364، فیلم «علی کوچولو» ساخته امیرحسین قهرایی ساخته شد.

در سال‌های 1363 تا 1364، اثر «امیرکبیر» به کارگردانی سعید نیک پور ساخته شد.

در سال 1363، فیلم «سربداران» به کارگردانی محمدعلی نجفی ساخته شد.

همچنین در همان سال، فیلم «باغ قصه گلناز» ساخته افضل تولید شد.

در سال 1361، فیلم «همشهری» به کارگردانی جهانگیر الماسی و سیاوش طهمورث ساخته شد.

در سال 1358، اثر «ستارخان» به کارگردانی جهانگیر کمالی تولید شد.

دستاوردها و افتخارات فرزانه کابلی

فرزانه کابلی در سال ۱۳۶۷ برای فیلم در مسیر تندباد نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن شده است.

دیدگاه شما
پربازدیدترین‌ها
آخرین اخبار