خانه لاکچری محمدرضا گلزار در ونک؛ طراحی نوآورانه با ایوان‌های متحرک و فضایی سبز الهام‌گرفته از معماری ایرانی

خانه لاکچری محمدرضا گلزار در ونک با طراحی نوآورانه، ایوان‌های متحرک و فضای سبز ایرانی، ترکیبی از هنر معماری مدرن و سنتی ایرانی است.

در بازدید اولیه از بنای قدیمی، ایده کلی طرح شکل گرفت. این ساختمان که مربوط به دهه پنجاه است، شامل طبقات با تراس‌های سراسری، نرده‌های فلزی و کرکره‌های چوبی بود. در بررسی‌های بعدی و از همسایگی‌های اطراف پروژه، تراس‌هایی مشاهده شد که بر اساس نیاز ساکنین به حریم خصوصی و محافظت در برابر عوامل طبیعی، بدون در نظر گرفتن ظاهر شهری، پوشانده شده بودند. این مشاهدات منجر به شکل‌گیری مفهوم اولیه طرح شد، به گونه‌ای که دو عامل اصلی و هم‌راستا، محوریت طراحی را تشکیل دادند.

عامل نخست، شکل‌گیری ایوان به عنوان یکی از عناصر شاخص معماری ایرانی است که در حال حاضر در بسیاری از آپارتمان‌های امروزی، مفهوم و کارکرد اصلی خود را از دست داده است. عامل دوم، تفکر معماری پویا و نمایی متحرک برای پوشاندن این فضا است که علاوه بر حفظ حریم ساکنین، نیازهای آنان را نیز برآورده کند.

در طراحی پنل‌های متحرک جهت پوشش ایوان‌ها، نکات کلیدی مانند حفظ حریم خصوصی، کنترل نور و کاهش آلودگی صوتی به عنوان اولویت اصلی مورد توجه قرار گرفت. عملکرد این پنل‌ها به گونه‌ای است که در حالت بسته، فضای داخلی با ایجاد فضایی انعطاف‌پذیر توسعه می‌یابد، در حالی که هم دید و هم نور را کنترل می‌کند، این امر به حفظ حریم خصوصی کمک کرده و از هدررفت انرژی و آلودگی صوتی و هوا جلوگیری می‌نماید. علاوه بر این، کیفیت سایه و نور داخل فضا در نتیجه بسته بودن پنل‌ها و تغییر زاویه خورشید در ساعات مختلف روز قابل تنظیم است. زمانی که پنل‌ها باز می‌شوند، ایوان با فضای باز شهری در ارتباط قرار می‌گیرد و حداکثر بهره‌برداری از دید و نور طبیعی به داخل فضا وارد می‌شود.

در کنار این، با توجه به وجود فضای سبز شامل درختان کاج و سرو، تصمیم بر این شد که این نمادهای گیاهی، با الهام از عناصر معماری ایرانی و در ترکیب با فضای نیمه‌باز، تلفیق شوند. این رویکرد باعث ایجاد حداکثر فضای سبز در ارتباط با فضای داخلی شده و در عین حال سادگی و کیفیت فضایی نوستالژیک حیاط و ایوان‌های قدیم را زنده می‌کند. عوامل دیگری که در طراحی مورد توجه قرار گرفت، شامل اهمیت کیفیت فضاها، برقراری ارتباط مناسب بین فضاهای داخلی و خارجی، و طراحی ورودی‌ها بود. ساختار فضایی به گونه‌ای طراحی شد که ریتم پنل‌ها در فضاهای حیاط، پارکینگ و راه‌پله‌ها و دیگر فضاهای داخلی تداوم یابد. در نهایت، هدف اصلی ما این بود که خانه گلزار با هر نفسی که در آن می‌کشیم، حس بودن در خانه را به ما القا کند و احساس آرامش و زندگی در این فضا را برای ساکنان فراهم آورد.