خانه لاکچری محمدرضا گلزار در ونک؛ طراحی نوآورانه ایوان‌های متحرک و فضای سبز ایرانی

خانه لاکچری گلزار در ونک با طراحی نوآورانه ایوان‌های متحرک و فضای سبز ایرانی، ترکیبی خلاقانه از معماری سنتی و مدرن را ارائه می‌دهد.

ایده اصلی پروژه در بازدید اولیه از بنای قدیمی شکل گرفت. این بنا مربوط به دهه پنجاه است و شامل طبقات با تراس‌های سراسری، نرده‌های فلزی و کرکره‌های چوبی می‌باشد. در بررسی‌های بعدی، تراس‌هایی در همسایگی‌های پروژه مشاهده شد که بر اساس نیاز ساکنین به حریم خصوصی و محافظت در برابر عوامل طبیعی، بدون در نظر گرفتن ظاهر شهری، پوشش داده شده بودند. این موضوع منجر به شکل‌گیری مفهوم اولیه طرح شد، به طوری که دو عامل مهم و هم‌راستا، محوریت اصلی طراحی را تشکیل دادند.

عامل اول، شکل‌گیری ایوان به عنوان یکی از عناصر شاخص معماری ایرانی است که در حال حاضر در آپارتمان‌های موجود، کارکرد و مفهوم اصلی خود را از دست داده است. عامل دوم، تفکر معماری پویا و نمای متحرک برای پوشش این فضا است که ضمن حفظ حریم ساکنین، نیازهای آنان را نیز برآورده کند.

طراحی پنل‌های متحرک برای پوشش ایوان‌ها، پاسخی مناسب به نکات کلیدی مانند حفظ حریم خصوصی، کنترل نور و کاهش آلودگی صوتی است که در اولویت قرار گرفته است. عملکرد این پنل‌ها به گونه‌ای است که هنگام بسته شدن، با ایجاد فضایی انعطاف‌پذیر، فضای داخلی بسته توسعه می‌یابد و در عین حال، به حفظ حریم، کنترل دید و نور کمک می‌کند. این سیستم همچنین از هدررفت انرژی و آلودگی صوتی و هوا جلوگیری می‌کند. علاوه بر این، کیفیت سایه و نور در فضای داخلی با بسته بودن پنل‌ها و تغییر موقعیت خورشید در ساعات مختلف روز قابل تنظیم است. در زمان باز شدن، پنل‌ها ایوان را در ارتباط مستقیم با فضای باز شهری قرار می‌دهند و با بهره‌گیری حداکثری از دید، نور را به داخل دعوت می‌کنند.

در کنار این موارد، با توجه به وجود فضای سبز شامل درختان کاج و سرو، تصمیم بر آن شد که این نمادهای گیاهی را با الهام از عناصر پایه‌ای معماری ایرانی، در ترکیب با فضای نیمه‌باز ایجاد شده، ادغام کنیم. این رویکرد، با حفظ سادگی و کیفیت فضایی، حیاط و ایوان‌های قدیم را زنده و نوستالژیک می‌سازد و حداکثر بهره‌برداری از فضای سبز در ارتباط با فضای داخلی را فراهم می‌آورد. عوامل دیگری که در طراحی مدنظر قرار گرفت، شامل کیفیت فضاها، اهمیت ارتباط بین فضای داخلی و خارجی و طراحی ورودی‌ها بود. ساختار فضایی به گونه‌ای طراحی شد که ریتم پنل‌ها در حیاط، پارکینگ، راه‌پله‌ها و فضاهای داخلی تداوم یابد. در نهایت، هدف اصلی ما این بود که خانه گلزار حس خانه بودن را در هر نفس و هر لحظه در فضاهای آن زنده نگه دارد و احساس آرامش و تعلق را در ساکنان تقویت کند.