مهراب قاسمخانی: چرا از تلویزیون نمیروم و تأثیر شبکههای اجتماعی
مهراب قاسمخانی: چرا حاضر نیستم به تلویزیون برگردم و تاثیر شبکههای اجتماعی بر سینما
مهراب قاسمخانی درباره تأثیر شبکههای اجتماعی بر سینما، دلایل عدم بازگشت به تلویزیون و اهمیت نوآوری در تولید محتوا صحبت میکند.
مهراب قاسمخانی در گفتوگو با رسانهها به تأثیر شبکههای اجتماعی بر سینما اشاره کرد و از شگفتزدهشدنش از طنز و خلاقیت مردم عادی در فضای مجازی سخن گفت.
او در زمینههای مختلفی از جمله احتمال ساخت اثر با محوریت شخصیت «اُفتو»، فضای کمدی در سینمای ایران، نگاهش به چهرههای جدید در حوزه طنز، خطرات تولید محتوا و دلایل عدم همکاری با تلویزیون، نظرات خود را بیان کرد.
در مورد ایده ساخت اثر با محوریت «اُفتو»، قاسمخانی اعلام کرد که این موضوع بیشتر از یک ایده، نشاندهنده علاقهمندی است. هرچند هنوز تصمیم قطعی در اینباره گرفته نشده است، اما احساس میکند این قابلیت را دارد که به صورت یک اثر مستقل ساخته شود، چه در قالب فیلم سینمایی، چه سریال یا هر قالب دیگری. او در حال حاضر درگیر فکر کردن و برنامهریزی برای این پروژه است.
در پاسخ به سوالی درباره فضای فیلمهای کمدی در سینمای ایران، گفت که تقریباً هیچوقت به صورت جدی این سینما را دنبال نکرده است. او معتقد است که تعداد آثار کمدی زیاد، ذاتاً بد نیست و میتواند بر اساس نیاز تماشاگر تولید شود، هرچند خودش آثار کارگردانان ایرانی در این حوزه را دنبال نمیکند.
قاسمخانی درباره چهرههای جدید طنز، ابراز رضایت کرده و افزود که این نسل جدید تفاوتهایی با دوران او دارد، اما هنوز نمیتواند درباره کیفیت و تاثیرگذاری آنها قضاوت کند. او از برخی چهرههای خاص مانند امیرحسین و ابوطالب که آثارشان را دنبال میکند، نام برد و تأکید کرد که این افراد علاوه بر چهره بودن، نویسنده و خالق فضا و شوخیهای نو هستند که باعث ماندگاری آثارشان میشود.
در مورد خطرهای تولید محتوا، قاسمخانی هشدار داد که برخی تولیدکنندگان به خاطر جذب ویو و نظر مخاطب، محتواهای تکراری و مسیر نادرستی را طی میکنند. او بر اهمیت نوآوری و فاصله گرفتن از فضای معمول تأکید کرد و از تولیدکنندگان نوآور حمایت کرد.
وی در رابطه با حمایت از استعدادهای جوان، گفت که حتی قبل از شهرت برخی از این افراد، با آنها آشنا بوده و در فضای مجازی ارتباط داشته است. او معتقد است که این فضا نیازمند نویسندگان و خلاقان جدید است و نوآوری در شوخی و خلاقیت در کاراکترها، کلید جذب مخاطب است.
در زمینه همکاری با تلویزیون، قاسمخانی اعلام کرد که فعلاً تمایلی برای کار در این حوزه ندارد، اما دلیل آن تحریم یا دشمنی نیست. او بر این باور است که تلویزیون متعلق به تولیدکنندگان و مردم است و مدیران آن نباید مالک آن باشند. او معتقد است تحریم تلویزیون، هم خود خالق اثر را محروم میکند و هم مخاطب را از آثار باکیفیت محروم میسازد.
در رابطه با افت تلویزیون و رشد پلتفرمها، قاسمخانی اظهار تأسف کرد اما از اینکه پلتفرمها جای تلویزیون را گرفتهاند، خوشحال است. او معتقد است هرچه تلویزیون بیشتر افت کند، فرصت بیشتری برای پلتفرمها فراهم میشود.
در مورد تأثیر شبکههای اجتماعی بر سینما، او گفت که فضای سینما تحتتأثیر نظر مستقیم مردم قرار گرفته است. فیلمهایی که در دهه ۶۰ ساخته میشوند و مورد پسند قرار میگیرند، بعدها تکرار میشوند، چون سفارشدهندگان و نویسندگان به دنبال کمریسکترین گزینهها هستند. این روند، مدتی ادامه دارد و سپس مردم خسته میشوند و علاقهمندیشان تغییر میکند.
قاسمخانی درباره شگفتزدهشدنش از طنز و کمدینهای معمولی در فضای مجازی، تصریح کرد که گاهی ویدئوهای افراد عادی او را شگفتزده میکند و دنبال کردن این افراد را ادامه میدهد. او حتی علاقهمند است با برخی از این کمدینها همکاری کند.
در انتها، درباره سفارشیشدن محتوا و موضوع احترام به مخاطب، هشدار داد و گفت این نوع نگاه، بیاحترامی به خلاقیت است. او تأکید کرد تولیدکنندگان باید بر اساس تشخیص خودشان پیش بروند و نوآوری را در اولویت قرار دهند تا فضا پویا و زنده باقی بماند.