۱۰ انیمه غم‌انگیز برتر تاریخ که اشک شما را در می‌آورند؛ از Wolf’s Rain تا Angel Beats

انیمه می‌تواند بدون گفتن یک کلمه وارد ذهن و قلب تماشاگر شود. از فانتزی‌های باشکوه گرفته تا کمدی‌های روزمره، این رسانه راهی برای باقی ماندن در خاطر مخاطب پیدا می‌کند. برخی انیمه‌ها مانند Naruto، Attack on Titan و Spirited Away آن‌قدر با فرهنگ عمومی گره خورده‌اند که همواره درباره آن‌ها بحث می‌شود. اما نوع دیگری از انیمه نیز وجود دارد؛ انیمه‌های غم‌انگیز. آن‌هایی که از درون می‌تکانند و احساسات عمیق را برمی‌انگیزند. داستان‌هایی که در نقطه‌ای حساس و پر درد ضربه می‌زنند، و با وجود این، این شکست‌ها را به شکلی زیبا، بی‌ادعا و بدون زرق و برق روایت می‌کنند. در ادامه، با ده سریال انیمه غم‌انگیز برتر تاریخ این ژانر آشنا می‌شویم.

انیمه‌های تاریخ با بیش‌ترین احساس غم و اندوه

۱۰. Orange (۲۰۱۶)

۹. Angel Beats! (۲۰۱۰)

۸. Wolf’s Rain (۲۰۰۳)

۷. Made in Abyss (۲۰۱۷)

۶. Clannad (۲۰۰۶)

۵. Violet Evergarden (۲۰۱۸)

۴. Erased (۲۰۱۶)

۳. Anohana: The Flower We Saw That Day (۲۰۱۱)

۲. The Promised Neverland (۲۰۱۹)

۱. Your Lie in April (۲۰۱۴)

۱۰- اورنج (۲۰۱۶)

زندگی آرام ناهو تاکامیا در دبیرستان زمانی تغییر می‌کند که او نامه‌ای از نسخه آینده‌اش (ده سال بعد) دریافت می‌کند. در این نامه، از او خواسته شده است تا از بزرگ‌ترین پشیمانی زندگی‌اش جلوگیری کند، که مرگ همکلاسی‌اش، کاکرو ناروسه، است. در متن نامه، لحظاتی دقیق ذکر شده است که ناهو باید در آن‌ها متفاوت عمل کند تا به کاکرو، که در سکوت و غم و اندوه فرو رفته، کمک کند. با ورود کاکرو به کلاس، ناهو و دوستانش متوجه ترک‌هایی در چهره شاد او می‌شوند، اما همچنان تلاش می‌کنند سرنوشت او را تغییر دهند.

با تلفیقی از عشق، علم‌تخیلی و زندگی روزمره، انیمه نارنجی هر تصمیم کوچک را به رویدادی بزرگ و سرنوشت‌ساز تبدیل می‌کند. این انیمه با نگاهی صمیمی و واقع‌گرایانه به آینده‌ای غم‌انگیز و اجتناب‌ناپذیر می‌نگرد؛ با ریتمی آرام و لطیف که یادآور شکنندگی دوران نوجوانی است. تلاش‌های درونی کاکرو هرگز به شکل نمایشی یا اغراق‌آمیز نشان داده نمی‌شود، اما تغییرات ظریف در رفتار، فرصت‌های از دست‌رفته و حمایت بی‌قید و شرط دوستانش، بیشترین تأثیر را بر دل مخاطب می‌گذارند.

۹- Angel Beats! (سال ۲۰۱۰)

در انیمه Angel Beats!، یوزورو اوتوناشی در یک مدرسه مرموز در جهان پس از مرگ بیدار می‌شود؛ مکانی که دانش‌آموزانی که از دنیا رفته‌اند، فرصت دوباره‌ای برای برطرف کردن حسرت‌هایشان پیدا می‌کنند. او با یوری ناکامورا، رهبر قوی و مصمم گروهی به نام «نیروی نبرد پس از مرگ» آشنا می‌شود؛ گروهی که در مقابل دختری مرموز به نام کاناده تاچیبانا قرار می‌گیرد؛ کسی که ظاهراً قوانین این دنیای برزخی را اجرا می‌کند.

در نگاه اول، Angel Beats! ترکیبی از اکشن، کمدی و درام به نظر می‌رسد، اما محور اصلی داستان در درد و خاطرات تلخ شخصیت‌ها نهفته است. هر فرد، چه قهرمان و چه شخصیت‌های فرعی، زخمی از درد، بیماری، از دست دادن یا احساس طردشدگی دارد. کاناده با آرامش درونی و یوری با سرسختی بی‌پروا، دو محور احساسی داستان را تشکیل می‌دهند. قسمت‌های پایانی این انیمه غم‌انگیز، تأثیر عمیقی بر مخاطب می‌گذارند که همزمان شاعرانه و پر از درد است.

۸- انیمه Wolf’s Rain (۲۰۰۳)

در جهانی تاریک و آخرالزمانی که باور بر این است گرگ‌ها منقرض شده‌اند، گروهی از آن‌ها (کیبا، تسومه، هیگه و توبوئه) در قالب انسان‌ها هویت واقعی خود را پنهان کرده و در پی یافتن «بهشت» هستند؛ مکانی افسانه‌ای که تنها گرگ‌ها قادر به رسیدن به آن می‌باشند. در مسیر جست‌وجوی این مکان، این گرگ‌ها با انسان‌ها، اشراف و دختری مرموز به نام چزا مواجه می‌شوند که کلید ورود به بهشت در وجود او نهفته است.

انیمه «باران گرگ» اثری هنری شگفت‌انگیز است؛ با تصاویری خیره‌کننده، موسیقی دل‌نشین و روایت عمیقی از شرایط انسانی. غم و اندوه در هر قاب این اثر به وضوح حس می‌شود. از موسیقی روح‌نواز یوکو کانّو گرفته تا پالت رنگی سرد و خاموشی که نومیدی گرگ‌ها را منعکس می‌کند، هر قسمت از این انیمه اثری ماندگار و تاثیرگذار است. این اثر در سال ۲۰۰۳ منتشر شد و شامل چهار اپیزود تکمیلی است که پایان داستان را پس از وقفه‌های تولید روایت می‌کند.

ساخته شده در عمق بی‌پایان (۲۰۱۷)

ابیس، شکافی عمیق و مرموز است، پر از موجودات خطرناک و اشیاء باستانی؛ اما ترسناک‌ترین ویژگی آن، نوعی بیماری است که هر چه عمیق‌تر وارد می‌شوی، شدت آن بیشتر می‌شود. ریکو، دختری یتیم که مانند مادرش آرزوی غارنوردی دارد، تصمیم می‌گیرد اسرار این چاه بی‌پایان را کشف کند. اما ماجراجویی او زمانی آغاز می‌شود که با رِگ، پسری رباتیک و بی‌خاطره، آشنا می‌شود و هر دو در پی یافتن پاسخ سوال‌هایشان، به اعماق این چاه سفر می‌کنند.

زاده ابیس، تضاد عجیبی از لحن و فضا است. ظاهرش با جلوه‌های بصری رؤیایی و موسیقی جذاب کوین پنکین، تماشاگر را فریب می‌دهد، اما ناگهان با صحنه‌هایی تلخ و جانکاه، ضربه‌ای عمیق بر احساسات وارد می‌کند. این بخش از داستان تنها شامل خشونت یا رنج فیزیکی شخصیت‌ها نیست؛ بلکه فشار روانی دیدن کودکانی است که در سخت‌ترین شرایط مقاومت می‌کنند. فیلم Dawn of the Deep Soul حتی یک قدم فراتر رفته و قلب تماشاگر را به طور کامل می‌شکند. کافی است تنها به سرنوشت ناناچی فکر کنید تا درک کنید این اثر چگونه روح را می‌فرساید.

۶- کلاند (۲۰۰۶)

تومویا اوکازاکی دانش‌آموزی بی‌انگیزه و سردرگم است که زندگی‌اش در مسیر یکنواختی قرار دارد، تا زمانی که با ناگیسا فوروکاوا آشنا می‌شود؛ دختری آرام و خجالتی که به دلیل بیماری مجبور شده یک سال تحصیلی را مجدداً بگذراند. با وجود ضعف جسمانی، ناگیسا رویای احیای انجمن تئاتر مدرسه را در سر دارد، و تومویا که مجذوب اراده او شده است، تصمیم می‌گیرد در این راه به او کمک کند. در مسیر این تلاش، این دو دوستانی را جمع می‌کنند که هرکدام زخم‌هایی از گذشته در دل دارند.

در حالی که کلاناد گاهی به طنز نزدیک می‌شود، هرگز از کاوش در احساساتی چون تنهایی، پشیمانی و دلتنگی هراس ندارد. تأثیر این انیمه در جمع‌آوری لحظه‌های کوچک و احساسی است که به تدریج بیننده را از درون متأثر می‌کند. این انیمه غم‌انگیز که در سال ۲۰۰۷ پخش شد، به خاطر روایت واقع‌گرایانه‌اش از زندگی روزمره مورد تحسین قرار گرفت، اما داستان‌هایی مانند ماجرای کوتومی و فوکو از جمله معدود روایت‌هایی هستند که حتی بی‌احساس‌ترین تماشاگران را به گریه می‌اندازند.

۵- وولِت اِورگاردن (۲۰۱۸)

وایولت اورگاردن، دختری یتیم و سرباز-کودکی است که تمام زندگی‌اش را برای جنگ آموزش دیده است. پس از پایان جنگ و ناپدید شدن فرمانده‌اش، سروان گیلبرت، که تصور می‌شود کشته شده است، وایولت تنها می‌ماند و درگیر درک آخرین جمله‌ای می‌شود که از او شنیده است: «دوستت دارم». او به عنوان «عروسک حافظه‌ی خودکار» مشغول به کار شده و نامه‌هایی برای دیگران می‌نویسد تا احساساتی را منتقل کند که خودش هنوز معنایشان را نمی‌فهمد.

Violet Evergarden یکی از غم‌انگیزترین انیمه‌های تاریخ است که اندوه را در دل مناظری باشکوه و شاعرانه می‌رویاند. کار استودیوی Kyoto Animation در این اثر بی‌نظیر است، اما نیروی اصلی داستان در تحول درونی وایولت نهفته است. هرچه بیشتر او درباره‌ی عشق و فقدان نامه می‌نویسد، بیشتر به درک احساسات انسانی نزدیک می‌شود و اندوه خودش را در شکل‌هایی عجیب‌تر تجربه می‌کند. این انیمه در سال ۲۰۱۸ عرضه شد و دنباله‌اش در سال ۲۰۲۰ این مسیر را به اوج احساسی قدرتمندی رساند و پایان زیبایی برای داستان وایولت رقم زد.

۴- Erased (۲۰۱۶)

ساتورو فوجینوما، فردی است که توانایی نادری به نام «بازگشت» (Revival) دارد؛ قابلیتی که او را قادر می‌سازد چند دقیقه به گذشته برگردد تا از وقوع حوادث مرگبار جلوگیری کند. اما زمانی که مادرش به قتل می‌رسد، این قدرت او را ۱۸ سال به عقب، به دوران کودکی‌اش در سال ۱۹۸۸، بازمی‌گرداند. در این دوره، ساتورو متوجه می‌شود که قتل مادرش با مجموعه‌ای از آدم‌ربایی‌های کودکان در شهر زادگاهش مرتبط است.

تماشای پسربچه‌ای ده‌ساله با ذهن بالغ، که باید در مسیر مدرسه قرار گیرد، دوستان قدیمی را دوباره برقرار کند و از دختری به نام کایو هینازوکی محافظت نماید، در ظاهر ساده است؛ اما در عمق، نشانگر درد و رنجی عمیق‌تر است. این داستان، تلاشی است برای بازنویسی یک تراژدی که زندگی او را شکل داده است. این انیمه غم‌انگیز نه تنها درباره حل معما است، بلکه درباره‌ی زخم‌هایی است که هرگز التیام نیافته‌اند. پایان آن جنجالی بود، اما در عین حال، اثری فراموش‌نشدنی در دنیای انیمه باقی مانده است.

انیمه Anohana: The Flower We Saw That Day (۲۰۱۱) داستانی است که سال‌ها پس از مرگ منما روایت می‌شود. گروهی از دوستان قدیمی، که از هم جدا شده‌اند، مجدداً دور هم جمع می‌شوند، در حالی که روح منما به جینتا، رهبر سابق گروه، ظاهر می‌شود. حضور منما آرام و معصوم است، اما او نمی‌تواند به دنیای پس از مرگ وارد شود تا زمانی که آخرین آرزویش برآورده گردد؛ آرزویی که حتی خودش نیز آن را به خاطر نمی‌آورد.

این انیمه‌ی یازده قسمتی، اثری غم‌انگیز و هنرمندانه است که با روایتی آرام و پر از احساس، به یک پایان رهایی‌بخش می‌رسد. هر شخصیت نمادی از نوع خاصی از غم را در خود دارد و تلاش برای کشف آرزوی منما، آنها را به مواجهه با گذشته و زخم‌های درونشان سوق می‌دهد. طراحی شخصیت‌ها توسط ماسایوشی تاناکا و انیمیشن‌های تاثیرگذار A-1 Pictures، به داستان عمق و گرمای خاصی می‌بخشند، هرچند در عین حال، اندوه عمیق درون آن نیز با دقت و حساسیت به تماشاگر منتقل می‌شود.

The Promised Neverland (2019)

در خانه گریس فیلد، گروهی از کودکان زیر نظر زنی مهربان به نام «مامان ایزابلا» زندگی‌ای شاد و آرام را سپری می‌کنند و در انتظار روزی هستند که به فرزندخواندگی پذیرفته شوند. اما زمانی که یکی از آن‌ها، کانی، بیرون می‌رود و دیگر بازنمی‌گردد، حقیقتی ترسناک فاش می‌شود: این پرورشگاه در واقع مزرعه‌ای برای پرورش انسان‌ها به عنوان غذا برای شیاطین است. پس از آن، سه کودک (اِما، نورمن و ری) نقشه‌ای دقیق برای فرار می‌کشند.

آنچه «ناکجاآباد موعود» را به اثری تأمل‌برانگیز تبدیل می‌کند، تنها موضوع تاریک آن نیست، بلکه تلاش کودکان برای نگه داشتن امید در جهانی بی‌رحم است. خوش‌بینی اِما، نبوغ نورمن و بدبینی رَی، سه‌گانه‌ای احساسی قدرتمند را شکل می‌دهد. اما در دنیایی که بر فریب و شر بنا شده، حفظ معصومیت کار آسانی نیست. هر قسمت با افزایش تنش و ترس پیش می‌رود. این انیمه نه تنها غم‌انگیز است، بلکه روح را زخمی و ذهن را تسخیر می‌کند، اثری که در عمق وجود مخاطب اثر می‌گذارد.

۱- Your Lie in April (۲۰۱۴)

این اثر مشهور به عنوان یکی از برترین انیمه‌های غم‌انگیز و اشک‌آور تاریخ، داستان کوسی آریما را روایت می‌کند؛ نوازنده پیانویی نابغه که مادر سخت‌گیرش او را با دقتی بی‌احساس و مکانیکی وادار به نواختن این ساز کرده است. پس از درگذشت مادرش، کوسی دیگر قادر به شنیدن صدای پیانو نیست و از موسیقی فاصله می‌گیرد. اما زندگی‌اش پس از ملاقات با کائوری میازونو، ویولنیستی سرزنده و رها، تغییر می‌کند؛ دختری که در پسِ ظاهر پرانرژی‌اش، راز تلخی نهفته است.

این انیمه به شکلی هنرمندانه، زیبایی موسیقی کلاسیک را با واقعیت‌های دردناک زندگی در هم می‌آمیزد. موسیقی تأثیرگذار و انیمیشن درخشان استودیوی A-1 Pictures فضایی رؤیایی خلق می‌کند، اما هر اجرا در واقع یک وداع تلخ است. سرزندگی کائوری، پوششی برای شکنندگی درونش است و رشد عاطفی کوسی، بیش از آنکه الهام‌بخش باشد، غم‌انگیز است. در نهایت، پیام این اثر روشن است: زیبایی در این است که حتی برای مدت کوتاهی، در نوری دیگر زندگی کرده باشی.