آرزو افشار بازیگر آوای باران از مادر شدن بدون ازدواج و عشق به تربیت دخترش پارمیدا می‌گوید

آرزو افشار در یک مصاحبه درباره نحوه مادر شدنش در حالی که مجرد بود، توضیح داد. او گفت: در تابستان دو سال پیش، در تئاتر شهر چند تن از مدیران بهزیستی برای تماشای تئاتر آمده بودند. از این فرصت استفاده کردم و علاقه‌ام را برای همکاری با این سازمان اعلام کردم. پس از معرفی توسط دکتر نصیری، با شیرخوارگاه آمنه آشنا شدم و شروع به آموزش تئاتر به کودکان کردم.

در ششم شهریور سال 92، در جشن ماهانه شیرخوارگاه، دختری چند ماهه را دیدم که شباهت زیادی به عکس‌های نوزادی من داشت. این دیدار احساس عجیبی در من برانگیخت و عشق را درونم شعله‌ور کرد. پس از چند ماه، به عنوان داوطلب در شیرخوارگاه فعالیت کردم و اکنون یکی از فعالان سازمان بهزیستی هستم. هدفم این است که علاوه بر مراقبت از این کودکان، فعالیت‌های فرهنگی و هنری بیشتری برایشان انجام دهم.

بر اساس گزارش ساعدنیوز، من و پارمیدا ماه‌ها و فصول مختلف را در کنار هم در شیرخوارگاه گذراندیم و هر روز بیشتر به هم وابسته شدیم. به دلیل مشکلات شخصی، با وجود تمایل قلبی‌ام، موفق به ازدواج نشدم، اما همیشه آرزو داشتم مادر شوم. پس از کشف راز زندگی‌ام، تصمیم گرفتم فرزندی را بپذیرم. با دکتر منتظر شبر، رئیس شعبه خانواده بهزیستی، این موضوع را مطرح کردم و متوجه شدم قانونی برای بانوان بالای 35 سال تصویب شده است. با پیگیری و پافشاری، در نهایت بعد از 16 ماه تلاش مداوم، فرصت مادر شدن دختر نازنینم، پارمیدا، نصیبم شد. حالا پارمیدا که دو سال و نیم دارد، سه ماه است که در کنار من زندگی می‌کند و دختری است بسیار بازیگوش و شیرین.

مسیر چالش‌برانگیز و پرماجرای رسیدن به سرپرستی پارمیدا

در آغاز مسیر، رئیس محترم سازمان بهزیستی، دکتر بندپی، با توجه به شرایط خودم و همچنین واجد شرایط بودنم، دستورات لازم را صادر کرد. رئیس محترم استان تهران، دکتر دلبری عزیز، نیز با تلاش فراوان تلاش کرد تا این قانون به مرحله اجرا درآید. علاوه بر آن، مدیران محترم بهزیستی، دکتر غفاری، دکتر الوند و دکتر میرشاه ولد، از حامیان این پروژه بودند. با این حال، کار ما دشوار بود زیرا این نخستین بار بود که چنین اتفاقی رخ می‌داد و گاهی تفاوت سلیقه‌ها مانع اجرای قانون می‌شد. در حال حاضر، من بسیار خوشحال و امیدوارم لیاقت داشتن این فرشته خدا را داشته باشم.

خواسته‌ها و آرزوهای من برای دخترم

دوست دارم دخترم بازیگر شود. اخیراً او در یکی از قسمت‌های سریال نوروزی شبکه نسیم همراه من بازی کرده است، اما در عین حال آرزویی که در کودکی برای آینده‌ام داشتم، هنوز در دل دارم و دلم می‌خواهد او پزشک متخصص شود. همواره آرزو دارم که هر چه او می‌خواهد به آن برسد و من همواره در کنار او حمایتگر خواهم بود. سعی می‌کنم او را به گونه‌ای تربیت کنم که همواره حامی و مشوق کودکان بی‌سرپرست باشد.

پارمیدا از همان ابتدا می‌دانست که فرزندخوانده است و من همواره آرزو دارم که در کنار هم با عزت و احترام زندگی کنیم. او برای من از تمامی فرزندان جهان عزیزتر است و از خداوند برای داشتن او سپاسگزارم. همچنین از تمامی عزیزانی که در تشکیل این خانواده، چه به صورت کامل و چه به صورت جزئی، کمک کردند، قدردانی می‌کنم. هر هفته، ما برای آن‌ها دعاهای زیبایی می‌خوانیم و این دعاها را به زندگی‌شان می‌فرستیم.

می‌خواهم تأکید کنم که علاوه بر دخترم، که زندگی من است و آشنایی با او را مدیون شیرخوارگاه آمنه هستم، در این مکان مقدس با بانویی به نام شمسی خزرلو آشنا شدم. او یکی از مربیان دلسوز این مجموعه بود و برای من مانند مادری مهربان عمل کرد.

آیا تنها والد بودن برای همیشه است؟

با اینکه از قانون سرپرستی زنان مجرد برای نگهداری از فرزندم بهره‌برداری کردم، اما هرگز نمی‌خواهم این قانون تا پایان عمرم بر من و فرزندم حاکم باشد. من خودم با تمام وجودم درد نداشتن پدر را تجربه کرده‌ام و امیدوارم در آینده، اگر مقدر باشد، مردی وارد زندگی دخترم شود که شایستگی محبت و مراقبت از این فرشته را داشته باشد. در صورتی که این اتفاق نیفتد، با تمام توانم تمام تلاش خود را برای خوشبختی و آینده‌ای بهتر برای دخترم به کار خواهم گرفت. از صمیم قلب آرزو دارم خداوند، همان‌طور که ما را برای هم مقدر کرد، در آینده نیز بهترین‌ها را نصیب‌مان کند و دخترم در سلامت و صلاح رشد کند.