پژمان جمشیدی در واکنش به شایعات و اتهامات: من تابع قانونم و آماده پاسخگویی هستم

پژمان جمشیدی، بازیکن سابق فوتبال و بازیگر سینما، در واکنش به حوادث اخیر در زندگی شخصی‌اش استوری منتشر کرد.

در این استوری آمده است:

سلام خدمت مردم خوب و شریف کشورم، در هر کجای جهان که هستید.

با نهایت احترام و عشق،

با اینکه سال‌هاست از فضای مجازی دورم، فقط و فقط به احترام شما عزیزان لازم دیدم که از این طریق درباره تهمتی که به من وارد شده است، توضیحاتی ارائه دهم. این تهمت نه برای دفاع از خود، که هرگز نیاز نمی‌دانم، بلکه برای شفاف‌سازی است. اسم من در این موضوع کامل ذکر شده است، پس لازم دیدم این توضیحات را خدمتتان عرض کنم.

نکته اول اینکه این موضوع یک مسئله حقوقی است و دستگاه قضایی در حال رسیدگی است. من صبور و در عین حال قانون‌مدار هستم و از شما هم درخواست می‌کنم به احترام قانون، این روند را رعایت کنید و صبر پیشه کنید.

نکته دوم مربوط به مصاحبه‌ای است که فرد شاکی و مادر محترمش انجام داده‌اند. در این مصاحبه با قسم به خاک مادر من، تمام داستان‌ها ساختگی و کذب محض است؛ از جزئیات داخل منزل من گرفته تا نتیجه پزشکی قانونی که کاملاً خلاف ادعاهای دروغین است. این مصاحبه به اندازه کافی غیرواقعی است و نیاز به توضیح بیشتر ندارد، به ویژه که پرونده در مرحله قضایی است و من مجاز به اظهار نظر بیشتر نیستم.

نکته آخر اینکه تمامی اقوام درجه یک پدرم، برادرم، خواهرم و فرزندانشان خارج از ایران زندگی می‌کنند. نزدیک به ده سال است که به خاطر کار در سینما نتوانسته‌ام آن‌ها را ببینم. وظیفه‌ام است بعد از این اتفاقات، به دیدن پدر عزیزم بروم و مستقیم در چشمانش بگویم که این داستان‌های دروغ و ساختگی نبوده است و پسرش همان انسانی است که انتظار دارید.

من به صورت قانونی کشور را ترک کردم، اما فقط برای مدت کوتاهی، تا خانواده‌ام را ببینم. خیلی زود برمی‌گردم به جایی که خاکش، مردمش و همه چیزش را دوست دارم و می‌پرستم. هدفم این است که این را هم بگویم تا بدانید چرا رفتم و مطمئن باشید تا زنده‌ام، خانه و خاکم را با هیچ چیز عوض نخواهم کرد.

در پایان، من تابع قانون کشورم هستم و هر زمان که دستور دهند، مطیع دستورات دستگاه قضایی خواهم بود و در صورت احضار، پاسخگو خواهم شد.

دوستتان دارم و آرزو دارم روزی بتوانم با آرامش بیشتر با شما صحبت کنم و بخندم. فراموش نکنید مرگ من روزی است که شرمنده مردم کشورم شوم، و هرگز آن روز نخواهد آمد، ان‌شاءالله.

فرزند کوچک شما،

پژمان