تلفیق غزل معاصر و موسیقی آرام‌بخش در «شاه بیتی دلنواز»
«محمدرضا طاهری و باران نیکراه؛ تلفیق غزل معاصر و موسیقی آرام‌بخش در اثر جدید «شاه بیتی دلنواز»»
«شاه بیتی دلنواز» تلفیقی متفاوت از غزل معاصر و موسیقی آرام‌بخش با صدای باران نیکراه و شعر محمدرضا طاهری، تجربه‌ای بی‌نظیر و روح‌نواز
محمدرضا طاهری، شاعر معاصر ایران و غزل‌سرای برجسته، تاکنون سه مجموعه شعر با عناوین «سرفه‌های گرامافون»، «آرامگاه ادبی» و «لوطی‌کُشی» منتشر کرده است. علاوه بر این، اثر پژوهشی و نقدی با نام «صحیح‌خوانی متون کهن» نیز از او به چاپ رسیده است.
باران نیکراه که نام اصلی او محدثه نیکرا است، در تاریخ 20 شهریور 1367 در خانواده‌ای پنج‌نفره به دنیا آمد. او دارای یک خواهر و یک برادر است که برادرش، بهتاش، در حوزه موسیقی و خوانندگی فعالیت می‌کند.
فرض کن آتش بر فرمانِ پروانه باشد، پاسبان‌ها مِی‌فروش و پادگان‌ها میخانه باشد. تصور کن از آه ما آتشی بر ریش ظالم بیفتد، و عصر او پایان یابد، قصرش ویرانه گردد. روزگاری آرمانی را تصور کن که در آن، عهدها محکم و قول‌ها مردانه باشد. چشمانت را ببند و به او بسپار، هر چند آنکه می‌بوسد لبت را با غم تو بیگانه باشد. نوشیدن شربت مسموم بهتر از لب تشنه مردن است؛ هرچند شاید زهر در پیمانه باشد. سال‌ها در گوش مردم قصه‌ی موعود خوانده شده است، من هم باور کردم، اما وای اگر این افسانه باشد!
اگر شعری زیبا دارید و خاطره‌ای شیرین با آن دارید، خوشحال می‌شویم دیدگاه و تجربه‌تان را در بخش نظرات با ما به اشتراک بگذارید.
