شیده معاونی: خاطرات کودکی و نقد برنامههای تلویزیون
تصویر جدید و دیدنی «شیده معاونی» مجری دهه ۶۰ همراه با دخترش و نقدهای او درباره برنامههای کودک در تلویزیون
تصویر جدید «شیده معاونی» مجری دهه ۶۰ با دخترش و نقدهای او درباره برنامههای کودک در تلویزیون را ببینید.

شیده معاونی، مجری باسابقه و قدیمی تلویزیون ایران در دهه شصت است که بسیاری از کودکان آن زمان خاطرات زیادی با او دارند.
تصویر تازه شیده معاونی، مجری برنامه
شیده معاونی، مجری مشهور، در کنار دخترش حضور دارد.
تصویر تازه شیده معاونی، مجری مشهور
دختر شیده، مجری و معاون
انتقادات شیده معاونی درباره برنامههای کودک
شیده معاونی اجرای برنامههای کودک را از سال ۱۳۵۹ و زمانی که فقط هشت سال داشت، با برنامه «بچههای انقلاب» در رادیو آغاز کرد. او از سال ۱۳۷۱ با گروه کودک شبکهیک همکاری داشت و از سال ۱۳۸۳ تاکنون در شبکه دو تلویزیون، که به عنوان شبکه کودک و نوجوان شناخته میشود، فعال است.
اما چرا در حال حاضر حضور ندارد و برنامهای اجرا نمیکند؟ این سوالی بود که خبرنگار تسنیم از او پرسید؛ معاونی در پاسخ گفت: من در سال ۱۳۹۲ بازنشسته شدم و به عنوان جوانترین بازنشسته تلویزیون شناخته میشوم. این روزها ترجیح میدهم در خانه بمانم و به امور خانهداری بپردازم؛ البته برای اجرای برنامههای مختلف دعوت میشوم اما غیبت من دلایل خاصی ندارد.
مجری قدیمی و با سابقه در حوزه کودک، با ابراز نارضایتی از وضعیت فعلی تلویزیون در برخورد با برنامههای کودک، گفت: یکی از نگرانیهای من به عنوان کسی که دغدغهمند این حوزه است، تمرکز کودکان این سرزمین بر انیمیشنهای خارجی و بیتوجهی به فرهنگ و تمدن خودمان است. البته باید توجه داشت که فرزندان امروز نیز تنوعطلب هستند و با وجود تعدد شبکهها و برنامهها، در ابتدا ممکن است به برنامهها و حتی اسباببازیها علاقهمند شوند، اما این علاقه زودگذر است و خیلی زود خسته میشوند.
در سنین کودکی، بچهها معمولاً به یک برنامه خاص علاقهمند نمیشوند و این موضوع شاید ناشی از کمکاری رسانه ملی باشد. هرچند من احترام زیادی برای همکارانم قائلم، اما باید بگویم ادغام نقش بازیگر و مجری در تلویزیون، یک پدیده نامطلوب است.
این مجری قدیمی برنامههای کودک تلویزیون، افزود: برای من ناراحتکننده است که میبینم نقش بازیگر و مجری در تلویزیون به هم آمیخته شده است، در حالی که این دو حرفه از یکدیگر جدا هستند. به نظر من، بچهها امروز بیشتر نیازمند مجریهایی هستند که بتوانند همانند والدین، با صحبتهایشان کودکان را جذب کنند، نه بازیگرانی که صرفاً نقش بازی میکنند. یادم میآید در گذشته، بچهها بسیار به مجریان اعتماد و احترام میگذاشتند و از صحبتهای آنها تأثیر میگرفتند.