کد خبر: 10447

بررسی کامل فناوری قراردادهای هوشمند در شبکه EOS

بررسی کامل فناوری قراردادهای هوشمند در شبکه EOS؛ مزایا، ویژگی‌ها و فرآیند توسعه

بررسی کامل فناوری قراردادهای هوشمند در شبکه EOS؛ ویژگی‌ها، مزایا و فرآیند توسعه برای ساخت برنامه‌های غیرمتمرکز در بلاک‌چین.

بررسی کامل فناوری قراردادهای هوشمند در شبکه EOS؛ مزایا، ویژگی‌ها و فرآیند توسعه

در اکوسیستم بلاک‌چین و توسعه، بحث اصلی بر سر پروژه‌ای است که بتواند بهترین و کارآمدترین چارچوب توسعه برای قراردادهای هوشمند را ارائه دهد. قراردادهای هوشمند، که به عنوان توافق‌نامه‌های مجازی بین چندین طرف شناخته می‌شوند، ستون فقرات برنامه‌های غیرمتمرکز (دپ‌اس) را تشکیل می‌دهند و نقش پلی میان دنیای ثابت و فناوری بلاک‌چین را ایفا می‌کنند.

در این حوزه، سه پلتفرم عمده به عنوان رقبا اصلی در زمینه توسعه قراردادهای هوشمند مطرح هستند: اتریوم (اتر)، ای‌او‌اس (EOS) و ترون (TRX). هر یک از این فریم‌ورک‌ها ویژگی‌های مشترکی دارند که می‌تواند ابزار موثری برای توسعه‌دهندگان در ساخت قراردادهای هوشمند باشد، اما در عین حال، هر کدام دارای ویژگی‌های منحصربه‌فرد و قابل‌توجهی هستند که آن‌ها را از رقبا متمایز می‌کند.

در حالی که انتخاب بهترین زبان برنامه‌نویسی برای توسعه قراردادهای هوشمند همچنان محل بحث است، فریم‌ورک ای‌او‌اس با ارائه ساختاری منعطف و قابل‌مناورت، توجه بسیاری از توسعه‌دهندگان را جلب کرده است، همان‌طور که فعالیت‌های آن‌ها در گیت‌هاب نشان می‌دهد.

قراردادهای هوشمند و آغاز جدایی از EOS

توسعه قراردادهای هوشمند فرآیندی پیچیده است که به دلایل منطقی، نیازمند دقت و تخصص بالا است. این نوع قراردادها، توافقات مجازی بین چندین طرف را برقرار می‌کنند و اگر طراحی آن‌ها بیش از حد ساده باشد، ممکن است در معرض حملات سایبری قرار گیرند. در آغاز توسعه قراردادهای هوشمند، اتریوم (Ethereum) چارچوبی را برای ایجاد توافقات دیجیتال ارائه داد که تقریباً عملکرد یک سیستم «ضامن‌کاری» (escrow) دیجیتال برای انواع تراکنش‌ها را داشت.

پس از آن، جامعه کریپتو در مورد بهترین روش‌های توسعه و راه‌اندازی این قراردادها بحث‌های زیادی داشته است. هرچند که قراردادهای هوشمند فناوری پیشرفته‌ای محسوب می‌شوند، اما در برخی موارد، بهره‌برداری از آن‌ها به شکل بهینه صورت نمی‌گیرد و نیازمند بهبود است.

در هر محیط توسعه قراردادهای هوشمند، سوالاتی مطرح شده است: چگونه می‌توان حجم داده‌ها را کاهش داد؟ چگونه هزینه‌های تراکنش را کم‌تر کرد؟ چگونه فناوری سریع‌تر عمل کند؟

سه پلتفرم اصلی در این حوزه، هر یک راهکارهای خاص خود را برای پاسخ به این چالش‌ها ارائه داده‌اند. شرکت «ای‌او‌اس» (EOS) اعلام کرده است که تفاوت اصلی این پلتفرم با دیگر محیط‌ها در تأکید بر مقیاس‌پذیری، انعطاف‌پذیری و کاربری آسان است. بر این اساس، ای‌او‌اس به دلیل اینکه توسعه قراردادهای هوشمند در TRON (ترون) در واقع وابسته به اتریوم است، در دسته‌ای جدا قرار می‌گیرد.

علاوه بر این، ای‌او‌اس در مقایسه با اتریوم و ترون، تمایز بیشتری دارد؛ چرا که قراردادهای هوشمند ترون با زبان برنامه‌نویسی Solidity همانند اتریوم نوشته می‌شوند، در حالی که قراردادهای ای‌او‌اس با زبان C++ توسعه می‌یابند.

ویژگی‌های فناورانه منحصربه‌فرد توسعه EOS

با توجه به رقابت فزاینده در حوزه توسعه برنامه‌های مبتنی بر قراردادهای هوشمند، انگیزه‌های توسعه‌دهندگان برای تمرکز بر فناوری‌های خاصی از اهمیت بالایی برخوردار است. در این راستا، EOS (ای او اس) به عنوان یکی از پلتفرم‌های محبوب در عرصه بلاک‌چین، توانسته است جذابیت‌هایی برای توسعه‌دهندگان ایجاد کند که آن‌ها را ترغیب به آزمایش و توسعه روی این بستر می‌نماید.

یکی از مهم‌ترین دلایل استقبال روزافزون توسعه‌دهندگان از فناوری EOS، مسئله مقیاس‌پذیری است. قراردادهای هوشمند بر بستر یک بلاک‌چین خاص اجرا می‌شوند و عملکرد آن‌ها وابسته به توانایی‌های شبکه زیرساختی است. در این زمینه، اتریوم (Ethereum) با مشکلاتی در حوزه مقیاس‌پذیری مواجه شده است، موضوعی که در زمان ظهور پروژه‌هایی مانند CryptoKitties به وضوح نمایان شد و باعث کاهش کارایی شبکه شد. در مقابل، چارچوب توسعه EOS راه‌حلی برای این محدودیت ارائه می‌دهد و امکان توسعه برنامه‌های بزرگ‌تر و با ترافیک بیشتر را فراهم می‌کند.

عامل دیگری که نقش مهمی در جذب توسعه‌دهندگان دارد، حذف هزینه‌های تراکنش است. برخلاف بسیاری از بلاک‌چین‌های دیگر که در هنگام توسعه و اجرای قراردادهای هوشمند، کارمزدهای قابل توجهی دریافت می‌شود، EOS این هزینه‌ها را حذف کرده است. این ویژگی، به‌ویژه برای توسعه‌دهندگان، هزینه‌های عملیاتی را کاهش می‌دهد و توسعه پروژه‌ها را اقتصادی‌تر می‌سازد.

همچنین، فرآیند استقرار و راه‌اندازی برنامه‌ها در EOS بسیار ساده‌تر و بدون هزینه است. در توسعه برنامه‌های غیرمتمرکز و قراردادهای هوشمند بر بستر بلاک‌چین‌های دیگر، مراحل نصب، پیکربندی و انتشار اغلب پیچیده و پرهزینه است و هزینه تراکنش‌ها در زمان استقرار به شدت افزایش می‌یابد. در مقابل، EOS با حذف این هزینه‌ها، روند توسعه و استقرار را برای توسعه‌دهندگان تسهیل کرده است.

در مجموع، مقیاس‌پذیری بالا، حذف هزینه‌های تراکنش و فرآیند استقرار ساده، از جمله عوامل اصلی جذب توسعه‌دهندگان به فناوری EOS است که موجب شده این پلتفرم در عرصه قراردادهای هوشمند و توسعه برنامه‌های غیرمتمرکز جایگاه ویژه‌ای پیدا کند.

توانمندی‌ها

در فرآیند توسعه بر بستر EOS، برنامه‌نویسان معمولاً در مورد قابلیت‌های عملی این فریم‌ورک سوال می‌کنند. زیرساخت اصلی EOS به منظور اجرای قراردادهای هوشمند سنتی طراحی شده است، اما این پلتفرم با افزودن قابلیت‌های منحصر به فرد، تلاش کرده است تا برخی از محدودیت‌های پروژه‌های دیگر را برطرف کند.

از جمله ویژگی‌های برجسته این ساختار می‌توان به قراردادهای مربوط به تبادل ارزهای دیجیتال اشاره کرد که امکان راه‌اندازی صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX) بر روی قراردادهای هوشمند EOS را فراهم می‌کند. علاوه بر این، قراردادهای صدور توکن و دارایی‌ها طراحی شده‌اند تا امکان ایجاد و مدیریت توکن‌های مختلف، با قابلیت‌هایی مانند تعیین تاریخ‌های شروع و پایان فروش، لیست سفید مشارکت‌کنندگان و امکانات متنوع دیگر را فراهم سازند.

همچنین، قراردادهای چندامضایی (Multisig) در EOS امکان تایید همزمان تراکنش‌ها توسط چندین طرف را فراهم می‌کنند، به گونه‌ای که چندین امضا برای نهایی کردن تراکنش لازم باشد. این قابلیت، سطح امنیت و کنترل را در تراکنش‌های مهم افزایش می‌دهد و در مواردی مانند مدیریت دارایی‌های دیجیتال کاربرد فراوان دارد.

زیرساخت‌ها و فرآیندها

فرایند توسعه قراردادهای هوشمند در شبکه EOS نسبت به اتریوم کمی پیچیده‌تر است، چرا که در زمان نگارش این گزارش (15 ژانویه 2018)، ابزارهای آنلاین IDE برای اتصال سریع به بلاک‌چین EOS در دسترس نبود.

برای شروع توسعه قراردادهای هوشمند در EOS، ابتدا باید یک نود در سیستم یا سرور راه‌اندازی شود. پس از اتصال به نود، امکان تعامل با بلاک‌چین EOS فراهم می‌شود و توسعه‌دهندگان می‌توانند قراردادهای هوشمند را ثبت و اجرا کنند. این فرآیند شامل ایجاد حساب کاربری، استقرار کیف‌پول و دیگر عملیات، تنها با استفاده از ابزار توسعه مخصوص EOS، یعنی devkit، امکان‌پذیر است.

علاوه بر این، EOS دارای یک ماژول داخلی است که از طریق ابزار خط فرمان «کلیوس» (cleos) اجرا می‌شود. این ابزار نقش کلیدی در فرآیندهای ایجاد کیف‌پول، صدور توکن، استقرار و آزمایش قراردادهای هوشمند ایفا می‌کند.

در قلب توسعه در EOS، زبان برنامه‌نویسی C++ قرار دارد که تیم توسعه این شبکه آن را بهترین گزینه برای ساخت قراردادهای هوشمند با عملکرد بالا و امنیت مناسب می‌داند. با این حال، توسعه‌دهندگان باید در این زمینه تحقیق و بررسی‌های لازم را انجام دهند تا بهترین نتیجه را کسب کنند.

منبع: کریپتو.نیوز

دیدگاه شما
پربازدیدترین‌ها
آخرین اخبار