راهنمای رایگان و جامع پیگیری تراکنش‌های اتریوم با Etherscan
راهنمای جامع و رایگان بررسی و پیگیری تراکنش‌های اتریوم با ابزارهای معتبر مانند Etherscan
راهنمای کامل و رایگان بررسی تراکنش‌های اتریوم با ابزارهای معتبر مانند Etherscan، آموزش پیگیری و مدیریت تراکنش‌های ETH برای تازه‌کاران و سرمایه‌گذاران رمزارز.
بلاکچین اتریوم و تمامی اکوسیستم آن توجه سرمایه‌گذاران حوزه رمزارز را به خود جلب کرده است. این رشد قابل توجه، سوالات متعددی را در میان فعالان بازار ایجاد کرده است، از جمله نحوه بررسی تراکنش‌های اتریوم. برای مشاهده موجودی حساب‌ها، پیگیری تراکنش‌ها و بررسی آدرس‌های کیف پول، ابزارهای مبتنی بر اتریوم مانند اترسکن (Etherscan) کارآمد هستند. با این حال، برای کسانی که در ابتدای مسیر قرار دارند، ناوبری در اکوسیستم اتریوم ممکن است پیچیده باشد. آشنایی با اصول اولیه تراکنش‌های اتریوم، به‌ویژه نحوه رصد و پیگیری آنها، نقطه شروع مناسبی برای تازه‌کاران است.
اتریوم چیست؟
اتریوم (Ethereum) در واقع یک بستر نرم‌افزاری جهانی و غیرمتمرکز مبتنی بر فناوری بلاکچین است که نقش اصلی آن توسعه و اجرای برنامه‌های کاربردی امن و غیرمتمرکز است. این پلتفرم به خاطر رمزارز بومی‌اش، اتر (Ether)، شناخته شده است، اما قابلیت‌های آن فراتر از صرفاً ارز دیجیتال است و امکان ساخت هر نوع فناوری دیجیتال امن را فراهم می‌کند.
هدف اصلی طراحی اتریوم، ارائه پلتفرمی مقیاس‌پذیر، برنامه‌پذیر، امن و توزیع‌شده است که توسعه‌دهندگان و کسب‌وکارها را قادر می‌سازد تا پروژه‌هایی را راه‌اندازی کنند که آینده صنعت و زندگی روزمره را تغییر می‌دهد. در سیستم اثبات سهام (PoS)، اعتبارسنجانی که حداقل ۳۲ اتر (معادل حدود ۵۰ هزار دلار) را در شبکه قفل می‌کنند، به صورت تصادفی برای ساخت بلوک‌های جدید انتخاب می‌شوند. هر چه میزان اتر قفل‌شده بیشتر باشد، احتمال انتخاب فرد برای ساخت بلوک افزایش می‌یابد.
در هر دو سیستم، ماینر یا اعتبارسنجی که موفق به تولید بلوک می‌شود، پاداشی شامل هزینه‌های تراکنش و اترهای جدید (ETH) دریافت می‌کند. فعالیت‌های دیگری که به امنیت شبکه کمک می‌کنند نیز برای اعتبارسنجان در سیستم PoS پاداش دارند.
با توجه به نقش گسترده اتریوم در بازار رمزارزها، آگاهی از نحوه صحت‌سنجی تراکنش‌های این شبکه اهمیت زیادی دارد. چرا که در آینده حتماً با بلاکچین اتریوم و اکوسیستم آن در تعامل خواهید بود، و شناخت نحوه کنترل و بررسی تراکنش‌ها می‌تواند از بروز خطاها و مشکلات جلوگیری کند.
وضعیت تأیید هویت خود را بررسی کنید
اگر در حال حاضر با روند ارسال و دریافت تراکنش‌های اتریوم (ETH) آشنا هستید، گام بعدی بررسی وضعیت تأیید تراکنش و پیگیری کارمزدهای پرداختی است. این اطلاعات می‌تواند به شما کمک کند تا بهتر مدیریت تراکنش‌های خود را انجام دهید و از صحت انجام آنها اطمینان حاصل کنید.
مدت زمان پردازش تراکنش‌های اتریوم معمولاً بین ۱۵ ثانیه تا ۵ دقیقه است که این مدت بستگی به هزینه تراکنش و وضعیت ترافیک شبکه در آن زمان دارد. در شبکه اتریوم بر پایه مکانیزم اثبات کار (Proof-of-Work)، تراکنش‌های شما ابتدا در مِم‌پول (mempool) ثبت می‌شود؛ جایی که تراکنش‌های باز و انتظار تایید در آن تجمع می‌یابند.
سپس، نودهای تاییدکننده (والیدیتورها) تراکنش‌ها را جمع‌آوری و در قالب بلاک وارد شبکه می‌کنند. پس از افزودن بلاک به زنجیره، تراکنش شما به عنوان کامل محسوب می‌شود. اما برای اطمینان بیشتر و کاهش ریسک برگشت‌پذیری، توصیه می‌شود پس از ثبت تراکنش، شش بلاک جدید بر روی بلاکی که تراکنش در آن وارد شده است، ماین و افزوده شود. در این صورت، تراکنش به عنوان نهایی و غیرقابل تغییر تلقی می‌شود.
آگاهی از هزینه‌های تراکنش اتریوم
در بلاکچین، هر بلوک حاوی اطلاعات مربوط به تراکنش‌ها است و این زنجیره به صورت زنجیره‌ای از بلوک‌ها ساخته می‌شود. در مواقعی که دو اعتبارسنج همزمان دو بلوک را به زنجیره اضافه می‌کنند، زنجیره برای مدتی شاخه‌دار می‌شود. در نهایت، زنجیره‌ای که اعتبارسنج‌های بعدی به آن بلوک‌های جدید را اضافه می‌کنند، به عنوان زنجیره معتبر و اصلی شناخته می‌شود.
در این فرآیند، بلوک دوم ممکن است به عنوان بلوک یتیم (orphaned) کنار گذاشته شود و وارد زنجیره اصلی نگردد. طولانی‌ترین زنجیره، به عنوان معتبرترین و اصلی‌ترین زنجیره در نظر گرفته می‌شود. کاربران می‌توانند وضعیت تراکنش خود را از طریق بررسی وضعیت آن پیگیری کنند و مطمئن شوند که تراکنش‌شان نهایی شده است.
همچنین، تعداد بلوک‌هایی که پس از ثبت تراکنش شما به زنجیره افزوده شده است، قابل مشاهده است. در شبکه اتریوم، شرکت‌کنندگان باید هزینه‌ای را برای انتقال ارزش، ایجاد یا استقرار قرارداد هوشمند پرداخت کنند. این هزینه‌ها بر اساس میزان فعالیت شبکه و تعداد شرکت‌کنندگان در آن زمان متفاوت است. در زمان‌های اوج تقاضا، کارمزد تراکنش‌ها افزایش می‌یابد و در زمان‌های کم‌تقاضا، هزینه‌ها کاهش می‌یابد.
راهنمای رصد و پیگیری تراکنش‌های اتریوم
در صورت استفاده از کیف پول ارز دیجیتال مبتنی بر اتریوم، امکان دسترسی به تاریخچه تراکنش‌های شما وجود دارد. در این حالت، معمولاً اطلاعاتی مانند وضعیت تراکنش‌ها، زمان انجام آنها و جزئیات پایه‌ای قابل مشاهده است.
برای تحلیل دقیق‌تر و بررسی جزئیات تراکنش‌ها، پیشنهاد می‌شود از مرورگرهای بلاکچین (blockchain explorer) مربوط به اتریوم استفاده کنید. از جمله معتبرترین این ابزارها می‌توان به اترسکن (Etherscan)، ات‌پلیور (Ethplorer)، و ات‌وی‌ام (EthVM) اشاره کرد.
برای پیگیری تراکنش‌ها، نیاز است شناسه عمومی (public address) یا شناسه یکتای تراکنش (Transaction ID یا Hash) را داشته باشید. پس از در اختیار داشتن این اطلاعات، وارد مرورگر بلاکچین مورد نظر شوید و مراحل زیر را دنبال کنید:
در قسمت جست‌وجو، شناسه تراکنش یا آدرس عمومی خود را وارد کرده و کلید «جست‌وجو» (Search) را فشار دهید. در صورت وارد کردن آدرس ETH، صفحه‌ای شامل فعالیت‌های مربوط به کیف پول شما نمایش داده می‌شود که می‌توانید از آنجا به تاریخچه تراکنش‌ها دسترسی پیدا کنید. با کلیک بر روی هر شناسه تراکنش، جزئیات کامل آن قابل مشاهده است.
در نهایت، کاربرانی که شناسه تراکنش را در قسمت جست‌وجو وارد می‌کنند، به صفحه مروری بر جزئیات تراکنش هدایت می‌شوند.
اکسپلوررهای بلاکچین اتریوم چه اطلاعاتی ارائه می‌دهند؟
در بستر اکسپلوررهای بلاکچین، امکانات متعددی برای تحلیل و آزمایش داده‌ها وجود دارد. از جمله این داده‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
تعداد بلوک‌های ماین‌شده: تعداد بلوک‌هایی که از زمان تأیید تراکنش شما در شبکه استخراج شده‌اند، قابل مشاهده است.
وضعیت تراکنش: وضعیت فعلی تراکنش نشان می‌دهد که آیا عملیات کامل شده یا در حالت انتظار است.
زمان ثبت تراکنش: تاریخ و ساعت افزودن تراکنش به بلاکچین، در این بخش نمایش داده می‌شود.
کارمزد تراکنش: مبلغی که به ماینر یا اعتبارسنج پرداخت شده است.
محدودیت گاز: حداکثر میزان انرژی یا گازی که مایلید برای انجام تراکنش صرف کنید.
کارمزد پایه: کم‌ترین میزان کارمزدی است که برای تعامل با بلاکچین اتریوم نیاز است.
نونس (Nonce): عددی است که در هر تراکنش در کیف پول شما یک واحد افزایش می‌یابد و هر تراکنش را منحصر به فرد می‌کند.
قیمت ETH: ارزش اتر در زمان انجام تراکنش، نشان داده می‌شود.
این اطلاعات، ابزارهای مهمی برای تحلیل دقیق وضعیت تراکنش‌ها و مدیریت بهتر دارایی‌های دیجیتال در شبکه‌های بلاکچین هستند.
عواقب و پیامدهای شکست یک تراکنش در شبکه اتریوم
یکی از مزایای بررسی وضعیت تراکنش‌ها، شناسایی سریع زمانی است که کاهش قیمت گاز موجب تأخیر یا قطع شدن تراکنش‌ها می‌شود. در این وضعیت، تراکنش‌ها معمولاً در وضعیت معلق باقی می‌مانند تا زمانی که هزینه گاز کافی برای تعامل با شبکه اتریوم (Ethereum) فراهم شود.
در چنین شرایطی، کاربر می‌تواند تراکنش معلق را مجدداً ارسال کرده و هزینه گاز مربوطه را افزایش دهد تا تراکنش مجدداً در شبکه ثبت شود. برای این کار، باید تراکنش معلق را با همان نونس (nonce) ارسال کنید و مطمئن شوید که هزینه گاز تعیین‌شده به اندازه کافی بالا است تا توسط اعتبارسنج‌ها (validators) در اولین فرصت تایید شود. در این حالت، تراکنش تکراری با همان نونس ارسال می‌شود و هزینه گاز به‌گونه‌ای تنظیم می‌شود که اعتبارسنج‌ها تراکنش جدید را در اولویت قرار دهند.
از آنجا که هر دو تراکنش دارای نونس یکسان هستند، تنها یکی از آنها در بلاکچین ثبت خواهد شد که معمولاً تراکنش جدید است.
جمع بندی
در مقایسه با بیت‌کوین، تراکنش‌های اتریوم (Ethereum) به مراتب پیچیده‌تر هستند. هر تراکنش شامل ورودی‌هایی است که منبع دارایی‌ها را نشان می‌دهد، مانند واریزی که کاربر انجام می‌دهد، و چندین خروجی که مقصد دارایی‌ها را مشخص می‌کنند، مانند آدرس‌های مقصد.
علاوه بر این، فیلد اختیاری کامنت وجود دارد که می‌تواند حاوی هر نوع یادداشت، یادآوری، یا اطلاعات بیشتری باشد، مثلاً مشخص کردن قراردادهای زمان‌بندی شده یا جزئیات مربوط به تراکنش. ابزارهای مبتنی بر اتریوم، مانند Etherscan، امکان مشاهده موجودی حساب‌ها، پیگیری تراکنش‌ها و بررسی آدرس‌ها را بسیار ساده کرده‌اند.
منبع: کریپتو.نیوز
