تحلیل تاثیر رویکردهای تورمی و ضدتورمی در بازار رمزارزها
تحلیل جامع تاثیر رویکردهای تورمی و انقباضی در بازار رمزارزها و نقش آن‌ها در حفظ ارزش دارایی‌های دیجیتال
تحلیل تاثیر رویکردهای تورمی و انقباضی در بازار رمزارزها و نقش آن‌ها در حفظ ارزش دارایی‌های دیجیتال، راهکارهای کاهش تورم و اهمیت رمزارزهای ضدتورمی در سرمایه‌گذاری.
تورم یکی از عوامل کلیدی تاثیرگذار بر بازار رمزارزها محسوب می‌شود. در واقع، کاهش ارزش پول ملی و افزایش نرخ تورم باعث می‌شود که دارایی‌های دیجیتال، به‌ویژه رمزارزها، برای سرمایه‌گذاران جذابیت کمتری پیدا کنند. در چنین شرایطی، هدف اصلی بازارهای رمزارزی حفظ ارزش دارایی‌ها یا کسب سود در کوتاه‌مدت است، چرا که کاهش ارزش پول فی‌نفسه، ریسک و نوسانات بیشتری را برای سرمایه‌گذاران به همراه دارد. در نتیجه، فعالان بازار تلاش می‌کنند تا با استراتژی‌های مختلف، قیمت رمزارزها را در مسیر صعودی نگه دارند یا حداقل از کاهش بیشتر آن‌ها جلوگیری کنند.
مروری کوتاه بر هر دو موضوع
کریپتوکارنسی‌های تورمی به ارزهای دیجیتالی اطلاق می‌شوند که انتظار می‌رود ارزش آن‌ها در طول زمان کاهش یابد. علت اصلی این ویژگی، معمولاً افزایش تعداد کوین‌ها در گردش است که ناشی از فرآیند ماینینگ یا تولید جدید است. در نتیجه، عرضه این ارزها همواره رو به افزایش است، حتی در شرایطی که تقاضا ثابت، کاهش یافته یا با نرخ پایین‌تری نسبت به افزایش عرضه رشد کند.
در مقابل، ارزهای دیجیتال ضدتورمی یا دفلیشنری، ارزششان در بلندمدت انتظار می‌رود که افزایش یابد. این نوع رمزارزها عمدتاً به دلیل محدودیت در تعداد کل کوین‌های قابل عرضه در بلاک‌چین مربوطه، ویژگی ضدتورمی پیدا می‌کنند. به عبارت دیگر، این رمزارزها تمایل دارند که عرضه ثابت یا کاهش یابنده داشته باشند، که این امر باعث کاهش تورم و در نتیجه افزایش ارزش آن‌ها در بازار می‌شود.
ارزهای دیجیتال با نوسان قیمتی بالا
همان‌طور که پیش‌تر اشاره شد، عرضه بازار رمزارزهای تورمی در طول زمان به طور مداوم افزایش می‌یابد. با این حال، این نوع رمزارزها بر اساس ویژگی‌های متعددی تعیین می‌شوند که در انتخاب سیاست‌های کاهش تورم یا همان disinflation، نقش اساسی ایفا می‌کنند. این عوامل می‌تواند شامل ساختار عرضه، میزان توکن‌های در گردش، و مکانیزم‌های اقتصادی داخلی باشد که بر روند سیاست‌های پولی و مالی تأثیرگذار است.
محدودیت ثابت در مقابل عرضه بی‌نهایت
برخی رمزارزها دارای محدودیت‌های ثابت در تعداد کل سکه‌هایی هستند که می‌توانند در طول زمان تولید شوند. نمونه بارز این دسته، بیت‌کوین (Bitcoin) است که حداکثر عرضه آن ۲۱ میلیون سکه تعیین شده است. پس از رسیدن به این حد، انتظار می‌رود که بیت‌کوین به یک رمزارز ضدتورمی تبدیل شود، جایی که عرضه ثابت در مقابل رشد پیش‌بینی‌شده در تقاضا قرار دارد و فشارهای تورمی کاهش می‌یابد.
در مقابل، رمزارزهای با عرضه نامحدود، که در دسته تورمی قرار دارند، همواره قابلیت تولید و عرضه دارند و به همین دلیل احتمالاً هرگز وارد فاز ضدتورمی نخواهند شد. این نوع رمزارزها در صورت عدم کنترل عرضه، همواره در معرض افزایش مداوم قرار دارند و نمی‌توان انتظار داشت که به صورت دائمی از روند تورمی خارج شوند.
دلایل اثباتی برای ماهیت تورمی آن‌ها
با توجه به اینکه ادامه فرآیند استخراج (مینتینگ) منجر به فشارهای تورمی می‌شود، ممکن است به نظر برسد که اجازه دادن به چنین وضعیتی بی‌فایده است. اما دلایل قوی و منطقی پشت این رویکرد وجود دارد.
نخست، باید توجه داشت که تورم ذاتاً امری منفی نیست و می‌تواند محرکی برای مصرف و سرمایه‌گذاری باشد. اهمیت دارد که میزان تورم در سطح پایین و پایدار نگه داشته شود تا قدرت خرید کاربران به سرعت کاهش نیابد. در بازار رمزارزها، هزینه کردن در توکن‌ها اغلب منجر به افزایش تقاضا می‌شود که ممکن است بیشتر از نرخ تورم باشد.
دوم، فرآیند استخراج توکن‌ها نقش مهمی در جذب مشارکت بیشتر در شبکه بلاک‌چین ایفا می‌کند. افرادی که در فرآیند ماینینگ مشارکت دارند، معمولاً پاداش‌هایی در قالب توکن دریافت می‌کنند. این انگیزه‌ها سبب شده است که تعداد بیشتری از کاربران به فعالیت در این حوزه روی آورند.
در نهایت، فرآیند تولید توکن‌های جدید بخش جدایی‌ناپذیر عملکرد طبیعی بلاکچینها است. چه از طریق ماینینگ و چه از طریق استیکینگ، تراکنش‌ها در شبکه تایید می‌شوند و در نتیجه، توکن‌های جدید وارد چرخه عرضه می‌شوند. بنابراین، طبیعت تورمی بلاکچینها امری اجتناب‌ناپذیر است.
اقدامات کاهنده تورم
در بازار رمزارزهای تورمی، توسعه‌دهندگان اغلب سیاست‌های ضدتورمی قوی را در دستور کار قرار می‌دهند تا نرخ تورم را در طول زمان کاهش دهند. یکی از روش‌های رایج در این زمینه، سوزاندن کوین‌ها است. در برخی بلاکچینها، مقدار مشخصی از کوین‌ها به صورت ثابت یا نسبتی از عرضه کل سوزانده می‌شود، که این اقدام منجر به کاهش تعداد کل رمزارزهای در گردش می‌گردد. این روند، فشارهای تورمی را که در طول زمان تجمع یافته بودند، خنثی می‌کند و ارزش سرمایه‌گذاری‌ها را حفظ می‌نماید.
علاوه بر این، برخی بلاکچینها پس از استخراج تعداد مشخصی بلاک، پاداش استخراج‌کنندگان را کاهش می‌دهند. نمونه بارز این رویداد، هاوینگ در بیت‌کوین است، که در آن تعداد کوین‌های جدید در هر نیمه‌عمر کاهش می‌یابد. این فرآیند باعث می‌شود نرخ تورم به تدریج کاهش یافته و رمزارزها، در عین حال که هنوز کوین جدید تولید می‌شود، به سمت رفتارهای ضدتورمی و افزایش ارزش سوق پیدا کنند.
ارزهای دیجیتال ضدتورمی
در بازار رمزارز، ارزهای با عرضه کاهشی یا همان deflationary، معمولاً در طول زمان ثبات نسبی دارند و با افزایش تقاضا روبه‌رو می‌شوند. در برخی موارد، عرضه این نوع رمزارزها کاهش می‌یابد؛ نمونه بارز آن، بایننس‌کوین (BNB) است که فرآیند سوزاندن توکن‌های آن همچنان ادامه دارد تا به حد نصاب ۱۰۰ میلیون واحد برسد.
از سوی دیگر، نوع دیگری از رمزارزهای کاهشی، آن‌هایی هستند که ارزششان به دارایی‌های واقعی مانند املاک و مستغلات یا توکن‌های غیرقابل‌تعویض (NFTs) مرتبط است. این دارایی‌ها معمولاً در طول زمان ارزش افزوده پیدا می‌کنند، و این امر به نوبه خود باعث افزایش تدریجی ارزش رمزارزهای مرتبط با آن‌ها می‌شود. نمونه‌ای از این دسته، NFTهای مربوط به املاک و مستغلات است که روند رشد ارزش را نشان می‌دهند.
دلایل وجود آن‌ها
سکه‌های ضدتورمی (دیفلیشنری کوین‌ها) در ماه‌های اخیر به گزینه‌ای محبوب در بازار رمزارزها تبدیل شده‌اند، چرا که توانایی حفظ ارزش یا کسب سود در بلندمدت را دارند. این نوع رمزارزها به عنوان گزینه‌ای ایده‌آل برای هولدرها (Hodlerها) شناخته می‌شوند و فرصت مناسبی برای استراتژی‌های سرمایه‌گذاری بلندمدت فراهم می‌آورند.
در مقایسه با سکه‌های تورمی، دیفلیشنری کوین‌ها کاربرد اقتصادی بهتری دارند، زیرا توانایی نگهداری ارزش خود در طول زمان را دارند. این ویژگی باعث می‌شود ساختارهای قیمتی مبتنی بر این رمزارزها منطقی‌تر و پایدارتر باشد، در حالی که نوسانات شدید در ارزهای تورمی می‌تواند بازار را دچار بی‌ثباتی کند.
نتیجه‌گیری نهایی
در بازار رمزارزها، گزینه‌های متنوعی برای سرمایه‌گذاران وجود دارد که شامل سکه‌های تورمی و کاهش‌دهنده است. انتخاب بین این دو نوع، عمدتاً به اهداف و نیازهای فردی سرمایه‌گذار بستگی دارد.
با این حال، ثبات کامل برای هر کدام از این نوع سکه‌ها وجود ندارد. در مواردی، سکه‌های تورمی با نرخ سوزاندن (بایرن) بسیار قوی ممکن است به طور موقت وارد دوره‌های کاهش تورم یا تورم شوند. از سوی دیگر، شرایط نامساعد بازار نیز بر سکه‌های کاهش‌دهنده تاثیرگذار است. نمونه بارز این وضعیت، روند نزولی بازارهای کریپتو پس از افزایش نرخ بهره جهانی برای مقابله با تورم است که در نتیجه، ارزش تمامی رمزارزها، از استیبل‌کوین‌های تورمی گرفته تا سکه‌های کاهش‌دهنده، کاهش یافته است.
منبع: کریپتو.نیوز
