پخش سرود ملی جمهوری اسلامی ایران همراه با حضور ناوهای نیروی دریایی سپاه در جزیره ابوموسی

مالکیت ایران بر جزایر سه‌گانه ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک، هرچند خدشه ناپذیر اما موضوعی مهم و بحث‌برانگیز در منطقه خلیج فارس است. این جزایر که از نظر استراتژیک و اقتصادی اهمیت ویژه‌ای دارند، بر خلاف برخی یاوه گویی‌ها از  دیرباز بخشی از قلمرو جداناپذید ایران اسلامی بوده‌اند. سابقه تاریخی مالکیت ایران بر این جزایر به قرن‌ها قبل بازمی‌گردد؛ منابع تاریخی و اسناد مختلف نشان می‌دهند که این جزایر همواره تحت حاکمیت ایرانیان بوده‌اند.

شواهد تاریخی و اسناد مالکیت

در متون تاریخی و نقشه‌های قدیمی، این جزایر به‌عنوان بخشی از قلمرو ایران معرفی شده‌اند. برای نمونه، بسیاری از نقشه‌های دوران صفویه و قاجاریه به مالکیت ایران بر این جزایر اشاره کرده‌اند. همچنین، اسناد رسمی بریتانیا که در دوران استعمار این کشور بر خلیج فارس تنظیم شده‌اند نیز حاکمیت ایران بر جزایر را تایید می‌کنند. در اواخر قرن نوزدهم، بریتانیا تلاش کرد این جزایر را تحت کنترل خود درآورد، اما پس از مذاکرات و توافقاتی با دولت ایران، به صراحت حاکمیت ایران بر این جزایر را پذیرفت.

توافقات دوران رژیم پهلوی و بازپس‌گیری جزایر

در دوران محمدرضا پهلوی، با خروج نیروهای بریتانیایی از منطقه، ایران تلاش‌های دیپلماتیکی برای بازپس‌گیری کنترل عملی خود بر جزایر آغاز کرد. در نوامبر ۱۹۷۱، مذاکراتی میان ایران و بریتانیا انجام شد که در نتیجه آن، جزایر ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک به صورت رسمی به ایران بازگشتند. هرچند امارات متحده عربی که به تازگی تشکیل شده بود، ادعای مالکیت بر این جزایر را مطرح کرد، اما اسناد تاریخی و حقوقی بین‌المللی همچنان به نفع ایران است و خواهد بود.

موضع ایران و حقوق بین‌الملل

جمهوری اسلامی ایران بر این باور است که مالکیت بر جزایر سه‌گانه موضوعی غیرقابل مذاکره است. در قوانین بین‌المللی، حاکمیت تاریخی و پیوستگی سرزمینی دو اصل مهم هستند که به نفع ایران عمل می‌کنند. ایران همواره تاکید کرده که این جزایر بخشی از قلمرو تاریخی و ارضی کشور هستند و هرگونه ادعای مالکیت بر آن‌ها را بی‌اساس می‌داند.

اهمیت استراتژیک و اقتصادی

این جزایر به دلیل موقعیت جغرافیایی، امکان نظارت بر عبور و مرور کشتی‌ها در تنگه هرمز را فراهم می‌کنند که یکی از مهم‌ترین مسیرهای انتقال نفت جهان است. علاوه بر این، منابع طبیعی و ذخایر انرژی در این منطقه اهمیت اقتصادی آن را نیز دوچندان می‌کند.

در مجموع، شواهد تاریخی، توافقات دیپلماتیک و اصول حقوق بین‌الملل همگی مالکیت ایران بر جزایر ابوموسی، تنب بزرگ و کوچک را تأیید می‌کنند و موضوع برای ایران به‌عنوان یک مسئله ملی و ارضی غیرقابل مذاکره است و به کوری چشم بدخواهان این مرز و بوم و با الطاف الهی، پرچم مقدس جمهوری اسلامی ایران همیشه در جزایر سه گانه تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی برافراشته خواهد ماند.