شهربانو منصوریان قهرمان ووشو جهان: تنها ۲۰ روز کنار فرزندم بودم، حالا فرصت جبران دارم

شهربانو منصوریان اکنون یکی از پرافتخارترین ورزشکاران ووشوی ایران محسوب می‌شود. او در حدود 34 سالگی توانست پنجمین مدال طلای جهانی خود را در شانگهای کسب کند و به عنوان نخستین قهرمان ایرانی در این رقابت‌ها شناخته شود. اما این بار، طعم مدال طلای جهان برای خواهر بزرگ خانواده منصوریان متفاوت بود؛ چرا که او فرزندی را در خانه تنها گذاشته بود که تنها 3 ماه از تولدش می‌گذشت.

پس از کسب مدال طلای جهانی در سال 2019، شهربانو این مدال را به فرزندش آرشام تقدیم کرد و اکنون در تلاش است تا جبران روز‌هایی را کند که به خاطر تمرین و مسابقات، کنار پسر سه‌ماهه‌اش نبوده است. در طول اردوهای تیم ملی، پیش و پس از مسابقه، بزرگ‌ترین دغدغه شهربانو نوزادش بود. او در چین، عکس همسر و فرزندش را منتشر کرد و پس از قهرمانی، از این دو نفر در صفحه اینستاگرام خود تقدیر ویژه‌ای انجام داد.

به مناسبت این موفقیت، گفت‌وگویی کوتاه با شهربانو منصوریان داشتیم تا احساسات یک مادر قهرمان با فرزند سه‌ماهه‌اش را جویا شویم. در ادامه، متن کامل صحبت‌های او با خبرنگار "ورزش سه" را می‌خوانید.

این اولین طلای زندگی آرشام است

شهربانو بیان کرد: «مدال طلایی که گرفتم را به آرشام، پسری که تنها 3 ماه و نیم دارد، تقدیم می‌کنم. این اولین مدال طلای او در زندگی‌اش و نخستین افتخار خانواده ما پس از تولدش است. همچنین باید از همسرم تشکر کنم که در این مدت سختی زیادی کشید.»

فقط 20 روز آرشام را دیدم!

او درباره سختی‌های دوری از فرزندش گفت: «واقعا نمی‌دانید چقدر سخت است که به عنوان مادر، چند ماه از فرزندتان دور باشید. من وقتی آرشام فقط 20 روزه بود، به اردوی تیم ملی رفتم و پس از آن در مسابقات جهانی شرکت کردم. در این مدت، تنها هر دو هفته یک بار دو روز مرخصی می‌گرفتم و می‌توانستم او را ببینم. این دوره بسیار سختی برای من بود. فقط کسانی که مادر هستند، می‌دانند چه حس و حالی داشتم.»

ماه‌ها سختی با شیرینی تمام شد

شهربانو افزود: «خدا را شکر که این دوره سخت با شیرینی پایان یافت. توانستم با این مدال طلا، دل همسرم را شاد کنم و آن را به آرشام تقدیم کنم. حالا فرصت دارم چند روزی در کنار پسرم باشم و جبران روز‌هایی را کنم که نبودم. در این مسیر، کمک‌های زیادی از جمله الهه، سهیلا و مربی‌ام راضیه طهماسبی دریافت کردم که از همه‌شان تشکر می‌کنم.»

تا 40 سالگی مبارزه می‌کنم

او درباره آینده گفت: «طبق قوانین فدراسیون جهانی ووشو، هر ورزشکار می‌تواند تا سن 40 سالگی به رقابت ادامه دهد. من هم قصد دارم، اگر خدا بخواهد و اتفاق خاصی نیفتد، تا همان سن در ورزش باقی بمانم. با انگیزه ادامه می‌دهم. این پنجمین طلای جهانی و یازدهمین مدال طلای من در کارنامه ورزشی‌ام است، اما معتقدم می‌توانم حداقل دو دوره دیگر مدال جهانی کسب کنم و تعداد قهرمانی‌هایم را به 7 برسانم.»

وقتی از سکوی قهرمانی پایین می‌آیم، دیگر قهرمان نیستم

شهربانو در ادامه گفت: «همیشه برای من انگیزه وجود دارد. وقتی از سکوی قهرمانی پایین می‌آیم، دیگر خودم را قهرمان جهان نمی‌دانم. همان جا می‌گویم که کار من برای مسابقات بعدی آغاز شده است. ورزش حرفه‌ای است و هیچ‌کس نمی‌داند آینده‌اش چه خواهد بود. ممکن است مصدومیتی شدید پیش بیاید و دیگر نتوان ورزش کرد، پس باید تا جایی که می‌توانی، بجنگی. بنابراین، داشتن چندین مدال طلای جهانی، به معنای پایان مسیر نیست و همچنان انگیزه دارم.»