تمجید بی‌سابقه روزنامه ایتالیایی از مهدی طارمی؛ تنها بازیکن که یامال را مهار کرد!

در فصل نخست حضور مهدی طارمی در تیم اینتر، او اغلب تحت انتقاد قرار می‌گرفت؛ انتقاداتی که بیشتر به خاطر عدم گل‌زنی و نیمکت‌نشینی‌های مداوم او بود. با ثبت تنها سه گل در چهل بازی، و عمدتاً در نقش بازیکن ذخیره، آینده او در اینتر نامشخص به نظر می‌رسید و حتی شایعاتی درباره جدایی‌اش در پایان فصل مطرح شد.

در عین حال، دو دیدار حساس مقابل بارسلونا در لیگ قهرمانان اروپا، شاید نقطه عطفی در مسیر او باشد. در این دو مسابقه، طارمی نه تنها با یک پاس گل کلیدی نقش مهمی در صعود تیم داشت، بلکه با دوندگی، پرسینگ و انجام وظایف دفاعی، چهره‌ای متفاوت از خود نشان داد.

در واقع، هرچند که او مهاجم است، اما در چارچوب استراتژی‌های تاکتیکی سیمونه اینزاگی، وظایف دفاعی خاصی بر عهده گرفت و عملکرد قابل تحسینی نشان داد؛ به‌ویژه در مهار لامین یامال، ستاره جوان بارسلونا، که حتی مدافعان تخصصی اینتر مانند دیمارکو، باستونی و کارلوس آگوستو نیز نتوانسته بودند او را متوقف کنند.

طارمی با عقب‌نشینی‌های مداوم و دوندگی بی‌وقفه، عملاً نقش یک مدافع اضافی را ایفا کرد و مانع از درخشش یامال شد. این عملکرد آن‌قدر چشمگیر بود که روزنامه گاتزتا دلو اسپورت در گزارشی ویژه، او را با عبارات «مهاجمی که مدافع شد» و «نسخه‌ای از آچربی در خط حمله» ستایش کرد. حالا، شاید این دو بازی، نه‌تنها نگاه‌ها را به سمت او تغییر داده، بلکه مسیر آینده‌اش در اینتر را نیز روشن‌تر ساخته است.

بزرگ‌ترین روزنامه ایتالیا همچنان به تمجید و تحسین از عملکرد مهاجم ایرانی در دیدار نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا ادامه می‌دهد. گاتزتا دلو اسپورت در گزارشی با عنوان «دفاع، کارهای سخت و یک پاس گل؛ طارمی با ایفای نقش شبیه آچربی متحول شد»، نوشت:

«طارمی که به جای لائوتارو وارد زمین شد، در مقابل بارسلونا نقش‌های متعددی ایفا کرد: پرسینگ، نگه‌داشتن توپ، مهار یامال و حتی فراهم کردن فرصت برای حمله آچربی (که منجر به گل شد). آیا این بازی نقطه عطف قطعی برای او خواهد بود؟»

آیا این بازی واقعاً نقطه عطف نهایی اوست؟ هنوز زود است برای قضاوت، اما حضور طارمی در جریان بازی مقابل بارسلونا، امیدهایی برای آینده ایجاد کرده است. نه تنها به خاطر پاس گلی که به فراتسی داد و باعث شد اینتر به دور بعد صعود کند، بلکه به خاطر تمامی کارهای سخت و پنهانی که انجام داد. مهاجم ایرانی در دقیقه ۷۱ وارد میدان شد و در بیست دقیقه باقی‌مانده و زمان‌های اضافه، نقش کلیدی در صعود تیم داشت؛ پاس گل، پرسینگ، جنگندگی و دوندگی، همگی نشان از تلاش بی‌وقفه او داشت؛ دقیقاً همان چیزی که اینزاگی از او انتظار داشت.

اگر نگاهی دوباره به تصاویر این دو بازی بسیار حساس مقابل بارسلونا بیندازیم، به‌ویژه دیدار برگشت در میلان، نکته‌ای جالب توجه می‌رسد. در بازی رفت در مونتجوییک، یامال جناح دیمارکو را به هم ریخت، اما در سن‌سیرو، مدافع اینتر توانست کنترل بهتری روی ستاره جوان بارسلونا داشته باشد. با این حال، زمانی که کارلوس آگوستو وارد میدان شد، تیم اینزاگی دوباره در مهار حملات یامال دچار مشکل شد. لامین یامال هر کسی را که مقابلش قرار گرفت، جا گذاشت: دیمارکو، آگوستو، باستونی. به جز یک نفر: طارمی.

در نیمه دوم بازی مقابل بارسلونا، طارمی که به عنوان مدافع اضافی وارد میدان شده بود، بارها عقب‌نشینی می‌کرد تا در حساس‌ترین لحظات به تیم کمک کند، به‌خصوص زمانی که بارسلونا با گل دوم، بازی را مساوی کرده و فشار زیادی وارد می‌کرد. مأموریت او به خوبی انجام شد: هر زمان یامال به عقب می‌آمد و تا داخل محوطه جریمه اینتر پایین می‌رفت، او جلوی او را گرفت و مانع از عبور او شد. این اتفاق حداقل دو بار تکرار شد. در واقع، نقش او در این لحظه‌ها، مانند یک مدافع ثابت و مقاوم بود که فرانچسکو آچربی را در نقش مهاجم پشتیبانی می‌کرد.

با نزدیک شدن به پایان فصل، مشخص نیست که آیا فصل طارمی ناگهان جهشی خواهد داشت یا خیر؛ اما فرصت‌ها همچنان وجود دارند. هفته‌های پایانی لیگ، که بیشتر بازیکنان نیمکت‌نشین وارد میدان می‌شوند، فینال لیگ قهرمانان و جام جهانی باشگاه‌ها، همگی می‌توانند فرصت‌هایی برای او باشند. انتظارها از طارمی بسیار بیشتر از آنچه تاکنون رقم خورده است، بوده است؛ تنها ۳ گل در ۴۰ بازی، و بیشتر آن‌ها در نقش نیمکت‌نشین. اما عملکرد اخیرش، هم به اینزاگی و هم به لائوتارو، روحیه تازه‌ای بخشیده است.