بیوگرافی و رازهای موفقیت بازیگر قد بلند و محبوب بهرام افشاری
بیوگرافی و رازهای موفقیت بازیگر قد بلند و پرطرفدار بهرام افشاری + عکس‌ها و زندگی شخصی
بیوگرافی و رازهای موفقیت بازیگر بلندقد و محبوب بهرام افشاری، زندگی شخصی، آثار هنری، چالش‌ها و تصاویر متنوع این ستاره ایرانی را در این مطلب بخوانید.
بهرام افشاری در تاریخ 6 خرداد 1366 در شهر همدان به دنیا آمده است. او تاکنون ازدواج نکرده و در وضعیت مجرد قرار دارد.
سیر فعالیت‌های هنری
آغاز فعالیت تئاتری او به سال 1382 برمی‌گردد، زمانی که در همدان به صورت آماتور شروع به کار کرد. او خود اعلام کرده است که انتخاب بازیگری در تئاتر را به دلیل فاصله گرفتن از روزمرگی انجام داده است.
در طول زمان، علاقه او به این حرفه بیشتر شد و در سال 1388 تصمیم مهم زندگی‌اش را گرفت؛ مهاجرت از همدان به تهران و شرکت در کلاس‌های بازیگری حمید سمندریان. این تغییر مسیر او را به سمت حرفه‌ای‌تر شدن سوق داد و فرصت‌های بیشتری در زمینه تئاتر برایش فراهم شد.
بیشتر فعالیت‌های هنری او در عرصه تئاتر متمرکز است؛ به طوری که در سال‌های اخیر حضور چشمگیری در جشنواره تئاتر فجر داشته است.
او در سن ۲۴ سالگی برای اولین بار نامزد دریافت جایزه در جشنواره تئاتر فجر شد.
در فعالیت‌های اخیر خود در عرصه تئاتر، نمایش «جوجه تیغی» را کارگردانی کرد که در آن، به طور خاص، داستان زندگی خود را نوشته و روی صحنه برده است. این اثر با استقبال چشمگیری مواجه شد.
فیزیک منحصر به فرد و چالش‌هایی که در انجام نقش با آن مواجه است
بهرام افشاری حدود 198 سانتی‌متر قد دارد، و به همین دلیل در ابتدای ورود به عرصه بازیگری، به خاطر قد بلند خود دچار کمبود اعتماد به نفس شده بود. این موضوع باعث شده بود که خود او نیز در برخی موارد احساس بازدارندگی کند.
از سوی دیگر، اطرافیان و افراد فعال در حوزه سینما و تئاتر همیشه این بلندقدی او را مانعی برای پیشرفت می‌دانستند و بر این نکته تأکید داشتند.
با این حال، جالب است بدانید که برخی کارگردانان، مانند منوچهر هادی، که در ابتدا نظر مثبتی درباره فعالیت‌های بهرام افشاری نداشتند، در نهایت او را در آثار خود در سینما مورد استفاده قرار دادند.
پیوستن بهرام افشاری به دنیای سینما
در سال 1392، او با فیلم «عصبانی نیستم» ساخته رضا درمیشیان وارد عرصه سینما شد و با فعالیت در این حوزه، سبک و سیاق خاصی به کارهای خود افزود.
بهرام افشاری در این باره گفت که در تجربیات سینما و تلویزیون، فیزیک و قد او همواره موجب اختلاف نظر میان عوامل مانند کارگردان و تهیه‌کننده‌ها در انتخاب او برای نقش‌آفرینی بوده است.
شروع همکاری او با سیروس مقدم با نقش کوتاهی در سریال «پایتخت 2» صورت گرفت و پس از آن، سریال «علی‌البدل» را با این کارگردان ساخت. اما اوج شهرت و محبوبیت او با نقش بهتاش فریبا در سریال «پایتخت 5» رقم خورد؛ نقش‌آفرینی که باعث شد، علیرغم اصل و نسب همدانی، شخصیت او به گونه‌ای مازندرانی در ذهن مخاطبان جای گیرد، به‌طوری که گاهی تصور می‌شود افشاری اصالت شمالی دارد.
خصوصیت شخصیتی در هنر بازیگری
بهرام افشاری توانایی خود در بازی در نقش‌های متنوع را در سوابق هنری‌اش به ثبت رسانده است. با بررسی آثار سینمایی و تلویزیونی او، مشخص می‌شود که تنها ویژگی مشترک شخصیت‌هایی که او نقش‌آفرینی کرده است، فیزیک اوست. او توانسته است با مهارت، تم‌های مختلف را به شکلی متفاوت و متمایز از نقش‌های قبلی خود اجرا کند.
علاقه‌مندی‌های شخصی افشاری
او هوادار تیم فوتبال استقلال تهران می‌باشد.
سریال‌های بازیگر بهرام افشاری
فعالیت‌های سینمایی بهرام افشاری
مصاحبه با بهرام افشاری، بازیگر بلند قامت ایرانی در سال 1395
در جشنواره فجر زمستان 1394، برخی بازیگران تئاتر توانستند با درخشش خود در فیلم‌های مختلف نشان دهند که در عرصه سینما، با وجود حاشیه‌ها، حرفهای زیادی برای گفتن دارند. یکی از این چهره‌ها بهرام افشاری است، بازیگر بلندقدی که علاوه بر فیزیک متفاوت، از قدرت بیان و اکت مناسبی در بازیگری برخوردار است و به تدریج بیشتر دیده می‌شود. حالا می‌توان نقش‌آفرینی او در فیلم «لانتوری» را زیر نظر گرفت و با دقت بیشتری به پروژه‌های بعدی‌اش نگاه کرد. بهرام افشاری از آن دسته بازیگرانی است که هم خوب صحبت می‌کند و هم حوصله دارد درباره خودش صحبت کند، حتی اگر پس از یک روز طولانی فیلمبرداری در کوه‌های الوند و مقابل دوربین سیروس مقدم خسته باشد.
در حال حاضر در دامنه‌های دو هزارمتری کوه‌های الوند در جاده اشتران حضور داریم و اگر کیفیت صدا پایین است، این به خاطر همین وضعیت است. ما در حال ساخت سریال «علی‌البدل» هستیم، که حتماً درباره آن شنیده‌اید.
این کار ساخته سیروس مقدم است و بازیگران زیادی در آن حضور دارند.
در حال حاضر دو ماه و نیم است که در این سریال مشغولیم. هومن حاجی عبداللهی کنار من نشسته و مدام شوخی می‌کند. قبل از این، او داشت با تلفن صحبت می‌کرد که من باعث آزارش شدم و حالا قصد دارد انتقام بگیرد.
در مورد فعالیت‌های سینمایی‌تان چه خبر است؟ «لانتوری» اکران شده، اما در پروژه‌های دیگری هم نقش داشته‌اید؟
در سینما، «کارگر ساده» به کارگردانی منوچهر هادی را ساخته‌ام که تجربه خیلی خوبی بود. نمی‌خواهم از اصطلاح نقش اصلی یا نقش مکمل استفاده کنم، چون هر نقش قابلیت‌های خودش را دارد و به اندازه خودش مهم است، اما در آن فیلم حدود ۴۰ روز فیلمبرداری داشتم. این اثر برای جشنواره فجر امسال آماده می‌شود. علاوه بر این، چند فیلمنامه به دستم رسیده که در اسرع وقت درباره حضور در پروژه بعدی‌ام تصمیم‌گیری خواهم کرد.
چگونه به پروژه «لانتوری» پیوستید و همکاری با رضا درمیشیان چه تجربه‌ای برایتان داشت؟
در اولین تجربه سینمایی‌ام با رضا درمیشیان در فیلم «عصبانی نیستم» همکاری کردم. آن زمان اتفاقاتی افتاد که در حق کارگردان و فیلمش ناعادلانه قضاوت شد؛ اما ترجیح می‌دهم در مورد آن صحبت نکنم. با این حال، همکاری‌مان در آن فیلم بسیار خوب بود و رابطه خوبی داشتیم. زمانی که ایشان فیلمنامه «لانتوری» را در دست داشتند، درباره نقش و خواسته‌های کارگردان با هم صحبت کردیم و در مورد آن گپ زدیم. اوایل سال گذشته بود که این پروژه را آغاز کردیم. «لانتوری» برای من تجربه‌ای ارزشمند بود، چرا که پیش‌تر در تئاتر و همچنین در سریال «پایتخت» که جنبه کمدی داشت، کار کرده بودم و احساس می‌کردم در نقش‌های جدی پتانسیل بیشتری دارم. این فیلم به هدف و آرزویی که داشتم نزدیک بود و هر کسی که آن را ببیند، فضای متفاوت و متمایزی در کار می‌بیند. خودم تمایل داشتم این فضای خاص را خلق کنم و از کاراکترهایی که قبلاً در فضای طنز تلویزیون و تئاتر بازی کرده بودم، فاصله بگیرم.
در «لانتوری» نقش کوتاهی دارید، اما آن‌هایی که فیلم را دیده‌اند از بازی شما تعریف می‌کنند.
در واقع نقش من کوتاه نیست و جزو بازیگران اصلی «لانتوری» هستم. اما با توجه به پر بازیگر بودن فیلم و حضور گروه‌های مختلف، تصور می‌شود نقش‌ام کوچک است. خدا را شاکرم که نظرات مثبت درباره کارم در جشنواره شنیدم، چون در نهایت نظر مخاطب اهمیت دارد. خوشبختانه فضایی که اطراف این فیلم شکل گرفت، بسیار خوب بود و امیدوارم دیده شود.
در جشنواره فجر سال گذشته، حضور بازیگران تئاتر در برخی فیلم‌ها و درخشیدن آن‌ها مورد توجه و تحسین قرار گرفت.
این موضوع به اعتماد برمی‌گردد. اعتماد به بازیگران تئاتر اهمیت زیادی دارد. در همه جا، هم خوب و هم بد وجود دارد؛ چه بی‌تجربه و چه باتجربه، چه باسواد و چه بی‌سواد. اما مهم است که این اعتماد برقرار شود. در چند سال گذشته، مدام به ما می‌گفتند بازیگران تئاتر در بازی‌هایشان اغراق زیادی دارند یا کارهایشان مینی مالیستی نیست، اما این حرف‌ها نادرست بودند. بازیگری حالا مثل علم پیشرفت کرده و تمام اعضای مدیوم‌های مختلف تلاش می‌کنند خودشان را به روز کنند. به ویژه نسل جوانی مانند نوید محمدزاده و دیگران که در آینده نزدیک نشان خواهند داد چه توانایی‌هایی دارند.
این موفقیت نتیجه اعتماد کارگردان‌ها و البته مخاطبان است، چون سلیقه‌ها تغییر کرده و مردم هم به همان اندازه که بازیگرانی با ظاهر جذاب و زیبا می‌پسندند، به آرتیست‌های حرفهای هم توجه دارند. آن‌ها هزینه می‌کنند تا بازی، شخصیت و فیلم را ببینند. خدا را شکر که این فضا مورد توجه قرار گرفته و منجر به شکل‌گیری بازی‌های متفاوت و شخصیت‌های متنوع شده است. ما هم این روند را حس کرده‌ایم و اکنون رابطه خوبی بین بازیگران و مخاطبانشان برقرار شده است.
درخشش بازیگران تئاتر در سینما مانند حمیدرضا آذرنگ، سیامک صفری و علی سرابی، اگرچه قابل توجه است، اما بیشتر این هنرمندان نقش‌های فرعی فیلم‌ها را بر عهده دارند و هرگز نقش اصلی به آنان سپرده نمی‌شود. دلایل این موضوع چیست؟
برای پاسخ به این سوال باید از خود این بازیگران پرسید. من می‌توانم درباره خودم صحبت کنم. اگر بخواهم درباره نقش اصلی صحبت کنم، باید بگویم که برای من این نوع نقش‌ها چندان جذاب و هیجان‌انگیز نیستند. برعکس، نقش‌های مکمل برای من بسیار ماندگارتر و پرانرژی‌تر هستند، چون هر چه محدودیت بیشتری داشته باشی، مانند فنری است که پتانسیل بیشتری دارد و انرژی بیشتری صرف می‌کنی.
با توجه به قدبلندی که دارید و فیزیک متفاوت‌تان، حضور در فیلم‌های سینمایی و پذیرش نقش‌ها برایتان چالش‌هایی ایجاد کرده است. خودتان گفته‌اید که در حال حاضر به بازیگرانی نیاز داریم که از دیگران متمایز باشند. آیا این ویژگی به شما کمک کرده است؟
اگر از دیدگاه خودم بگویم، این فیزیک را یک امتیاز می‌دانم. شاید این قد بلند برای هر نقشی مناسب نباشد، اما سلیقه من نیست که در همه سریال‌ها و نقش‌ها حضور داشته باشم. این ویژگی برای من مفید است چون در نقش‌های خاص و تجربه‌های متفاوت کاربرد دارد، نقش‌هایی که از کارهای عمومی و معمولی متمایز هستند. البته من کارهای عامیانه را هم دوست دارم، اما حضور در نقش‌های متفاوت برایم جذاب‌تر است؛ مثلاً نقش شیرافکن در سریال «پایتخت». حالا این نقش را با نقش من در «لانتوری» مقایسه کنید.
همچنین نقش «کارگر ساده» را با «علی‌البدل» مقایسه کنید تا بهتر تفاوت‌ها مشخص شود. اگر این نقش‌ها را ساده نگیرید، فاصله‌ها را متوجه می‌شوید، و من از اینکه در سن کم توانسته‌ام چهار یا پنج نقش متفاوت بازی کنم، خوشحالم. البته این حرف‌ها بر اساس غرور نیست؛ در ابتدا ناراحت بودم که به خاطر فیزیکم برخی نقش‌ها از من گرفته می‌شد، چون کارگردان احساس می‌کرد در کنار پارتنر یا در ترکیب‌بندی، من مناسب آن نقش نیستم و تصور می‌کردند آن تصویر دلخواهشان شکل نمی‌گیرد. اکنون به سلیقه کارگردان‌ها احترام می‌گذارم، اما این فیزیک را یک نقطه قوت می‌دانم. شاید در مسیر بازیگری راه را برای افراد قد بلند هموار کند.
گالری تصاویر افشاری شامل عکس‌های شخصی و نقش‌های متنوع است.
