مهران مدیری؛ زندگی‌نامه شاعر، موسیقی‌دان و هنرمند چندوجهی با حافظه شعری بی‌نظیر

یکی از چهره‌های برجسته این حوزه، مهران مدیری است که با حضور در آخرین قسمت فصل چهارم برنامه «کتاب‌باز»، نشان داد که چه تفاوتی میان تصویری که از او در ذهن داریم و واقعیت وجود دارد. او نه تنها در عرصه طنز مهارت دارد، بلکه عشق عمیقی به ادبیات، موسیقی و هنرهای تجسمی نشان می‌دهد.

در ابتدای برنامه، مدیری شعری عاشقانه و پر احساس را قرائت کرد که در نگاه اول تصور می‌شد از شاعران معاصر است. بخشی از این شعر چنین بود: «نگاهت از آن شب ریشه‌های پیچک سبز را چنان حرارتی داد/ که هنوز از ساقه‌هایش شیره گل سرخ می‌چکد»، در حالی که خودش شاعر آن بود. او در ادامه درباره علاقه‌اش به شعر گفت و اعلام کرد که در یک ماه آینده کتاب اشعار خود را منتشر خواهد کرد؛ کتابی که شامل سی‌دی‌ای است که خودش آن را می‌خواند، همراه با موسیقی. او افزود تاکنون این اشعار را در جایی نخوانده است و معتقد است که شاعر اول او گارسیا لورکا و احمد شاملو هستند. او همچنین گفت که حفظیات شعری زیادی دارد؛ از جمله تمامی اشعار خیام، بخش عمده‌ای از اشعار سعدی و حافظ، اشعار لورکا، دو سوم اشعار شاملو و تمام اشعار نیما.

مدیری در پاسخ به سوالی درباره توانایی‌اش در روایت کردن، اظهار داشت که این توانایی را مدیون شوهر خاله‌اش است که در کودکی با نقالی شاهنامه برای او می‌خواند، و همچنین احساس می‌کند این مهارت را از مادرش به ارث برده است. مادرش که سن بالایی دارد، شعرهای زیادی حفظ است و به داستان‌های ایرانی علاقه دارد، و آثار صادق هدایت و بزرگ علوی را مطالعه کرده است.

کارگردان «در حاشیه» همچنین درباره تأثیر برادرش، محسن، که پیانیست است، صحبت کرد و گفت که علاقه‌اش به موسیقی کلاسیک از خانه و از دوران کودکی شکل گرفته است. او با اشتیاق از مجموعه‌های موسیقی در خانه‌اش یاد کرد و گفت که از چهار یا پنج سالگی عاشق موسیقی شده و هنوز این علاقه را حفظ کرده است. آهنگساز مورد علاقه‌اش باخ است، که به نظر او موسیقی او فراتر از انسان است و انگار الهام‌بخش است؛ چون باخ حدود پنج هزار اثر خلق کرده است.

در مورد هنرهای تجسمی، مدیری به شدت شیفته سبک امپرسیونیسم است و ونگوک، ادگار دگا و سزان از هنرمندان مورد علاقه‌اش هستند.

او درباره آغاز فعالیت‌های نمایشی‌اش گفت که یکی از اولین تئاترهایی که اجرا کرده، هملت بوده و کل متن این اثر را حفظ است. او یکی از مونولوگ‌های طولانی این نمایش را بسیار روان اجرا کرد. در پایان، درباره نویسندگان و کتاب‌هایی که در زندگی‌اش تأثیرگذار بوده‌اند صحبت کرد؛ از جمله «مرگ ایوان ایلیچ» و «آناکارنینا» اثر تولستوی، که مسیر زندگی‌اش را تغییر داده‌اند، همچنین «خداحافظ گاری کوپر» رومن گاری، «کسی به سرهنگ نامه نمی‌نویسد»، «صد سال تنهایی» مارکز، داستان کوتاه «سنگر» اثر امیل زولا و داستان «مار» از جان اشتاین بک، که همگی تأثیر زیادی بر او گذاشته‌اند.

برای مشاهده دیگر مطالب مرتبط با هنرمندان، می‌توانید به سرویس هنر و رسانه مراجعه کنید و همچنین صفحه اینستاگرام و پلاس را دنبال نمایید.