خانه لوکس و مدرن سپیده بزمیپور در بلژیک با دکور خاص
عکس و جزئیات دکور لوکس و خاص خانه سپیده بزمیپور همسر شاهرخ استخری در بلژیک | طراحی مدرن با لوسترهای مجلل و غذاخوری جذاب
خانه لوکس و مدرن سپیده بزمیپور همسر شاهرخ استخری با دکور خاص، لوسترهای مجلل و طراحی جذاب در بلژیک را ببینید.
سپیده بزمیپور، همسر شاهرخ استخری، هنرمند محبوب کشورمان است. اخیراً او تصاویری از خانه لوکس و مجلل خود منتشر کرده و دکوراسیون منحصر به فرد آن را به نمایش گذاشته است. در این تصاویر، لوسترهای مدرن و زیبا به عنوان المانهای تزئینی دیده میشود که فضای منزلش را خاصتر کرده است. در ادامه، تصاویری جذاب از طراحی داخلی خانه سپیده بزمیپور را مشاهده میکنید. برای دیدن این تصاویر در سایت نیک صالحی با ما همراه باشید.
خانه سپیده بزمیپور
<منزل اعیانی سپیده بزمی پور
در آشپزخانه بودم که صدایم کرد و گفت:
«میشه
پرسیدم: «چرا؟»
متوجه شدم که معلمش بالای صفحه نوشته «دوباره!» و او گفت: «آخه خوب ننوشتم... باید بین خطوط مینوشتم.»
از او پرسیدم: «حالا باید همه رو از اول بنویسی؟»
با آرامش گفت: «آره، این عواقبه.»
این عواقب یعنی همین...
خوشحال نبودن از نوشتنش!
گفتم: «اوکی...»
و صفحه رو پاک کردم و دوباره به آشپزخانه برگشتم.
ولی در دل اصلاً از فکرش بیرون نمیرفت.
فکر کردم چقدر خوبه که در این سن، او اینقدر راحت اشتباهش رو میپذیره و میدونه هر خطایی، عواقبی داره، و خودش رو سرزنش نمیکنه.
فقط رفت که اشتباهش رو تصحیح کنه چون فهمیده و پذیرفته که این راه حلشه.
چه خوب بود اگر ما هم با همین دید و فهم در سنمون بزرگ میشدیم...
اول از همه، میفهمیدیم که هممون ممکنه اشتباه کنیم...
همین انسان بودن است دیگه...
این برچسب کامل بودن رو کنار میزدیم و دور میانداختیم،
و بعد سعی میکردیم قدم به جلو برداریم و از هر اشتباه یاد بگیریم.
پذیرفتن رو با تمام وجود درک میکردیم و بهش عمل میکردیم.
یعنی تصمیم یا انتخاب من در اون وضعیت، عواقبی داره و مسئولیتش با منه، چه خوب چه بد.
قرار نیست خودم رو له کنم، ولی قرار هم نیست تقصیر رو بندازم گردن دیگران.
<خانواده شاهرخ استخری
سپیده بزمیپور جدیدترین پست خود را منتشر کرد
من نمیخواهم توجیه کنم، ولی انکار هم نمیکنم.
به خودم اجازه میدهم برایش غصه بخورم و احساساتم را سرکوب نکنم.
همه احساساتی مانند پشیمانی، ترس، خشم و غم میتوانند بیایند و بروند.
در سرزنش خود غرق نمیشوم، چون این کار مرا نابود میکند.
در عوض، مسئولیت آن را میپذیرم تا بتوانم آن را اصلاح کنم.
هدفم این است که دفعه بعد چنین کاری نکنم.
همیشه همه چیز در دست ما نیست؛ بخشی از آن تصمیمها و انتخابهای خود ماست.
اما در بسیاری از موارد، شرایط بیرونی کنترل ما نیست.
باید این واقعیت را بپذیریم.
در نهایت، باید با همه این موارد از آن بگذریم.
در صورت امکان، آن را اصلاح میکنیم، حتی با یک معذرتخواهی یا جبران کردن، و ادامه میدهیم.
گاهی اشتباهات ما به دیگران آسیب میزند، و گاهی فقط به خودمان.
در هر دو حالت، باید آن را بپذیریم و حتماً جبران کنیم.
ممکن است هر روز صد بار این اتفاق بیفتد، در روابطمان با فرزندانمان، در هنگام دعوا، با همسرمان یا در خیلی موارد دیگر.
به کودکانمان آموزش دهیم که اشتباه کردن طبیعی است و دنیا به خاطر آن تمام نمیشود.
با آنها تمرین کنیم که مهم است که اصلاحش کنند، تا وقتی بزرگ شدند، همین رویکرد را در مقابل دیگران داشته باشند.
مثلاً وقتی بچههایمان چیزی میشکنند، به جای دعوا، بگوییم بیا با هم آن را جمع کنیم.
این نکات کوچک کمک میکند که با اشتباهاتشان راحتتر کنار بیایند و با عزت نفس قوی از پس خطاهایشان برآیند.
