همایون شجریان آرزوی کنسرت خیابانی در تهران
همایون شجریان: آرزوی برگزاری کنسرت خیابانی در تهران و برنامههای آینده موسیقی
همایون شجریان آرزوی برگزاری کنسرت خیابانی در تهران و برنامههای آینده موسیقی را بیان کرد و از آلبومهای نایاب و فعالیتهای هنری خود سخن گفت.
همایون شجریان در نشست خبری خود درباره انتشار دو آلبوم نایاب از کنسرت زندهیاد محمدرضا شجریان در سال 1393 در اروپا، با عنوانهای «سر در گریبان» و «بانگ دُهُل»، که در قالب برنامه «یادگاری جاودانه» ارائه شده است، گفت: من در مسیر موسیقی خود حرکت میکنم، اما حتی یک هزارم از آنچه پدرم انجام داده، نمیرسد.
او افزود: درباره برگزاری کنسرت از آثار استاد هیچ برنامهریزی نکردهایم، اما شاید در آینده در این باره تصمیمگیری کنیم.
همایون درباره انتشار آلبوم مشترک زندهیاد محمدرضا شجریان و برادران پورناظری اظهار داشت: پدرم چندان موافق انتشار این آلبوم نبود و این مخالفت به خاطر کدورتی بود که با سهراب پورناظری داشت. اگر استاد زنده بود، شاید این اثر منتشر میشد و مشکلات برطرف میگردید. اما ممکن است در آینده تصمیم دیگری بگیریم و این اثر در دسترس علاقهمندان قرار گیرد.
او درباره برگزاری کنسرت خیابانی و چالشهای مرتبط با آن گفت: تا خیابان وجود دارد، مردم و ما هم هستیم. آرزو دارم این کار عملی شود، اما باید تمام جوانب را در نظر گرفت، زیرا در گذشته برخی علاقهمندان معتقد بودند شرایط برای برگزاری چنین کنسرتهایی مناسب نیست. برگزاری کنسرت خیابانی همواره برای من آرزو بوده و خواهد بود.
همایون در مورد تجربیات موسیقی خود بیان کرد: همواره سعی کردم بهترین راه را انتخاب کنم، خودم را به چالش بکشم و آثار متنوعی منتشر کنم. در همکاری با هنرمندان، باید ساز دل با اثر همخوانی داشته باشد؛ اگر چنین نباشد، متأسفم که بعضی آثار رضایتبخش نبودهاند. همواره تلاش میکنم ۱۰۰ درصد از توانم را بگذارم.
او درباره فعالیتهای دخترش یاسمین گفت: علاقه یاسمین بیشتر به موسیقی غربی و جز است، اما به شدت به ایران علاقهمند است و دوست دارد آثار ایرانی بخواند. تمرکز او بر موسیقی غربی است، اما آزاد است سلیقه خودش را دنبال کند، چه در داخل کشور باشد چه خارج. اگر هم فارسی بخواند، با سلیقه ما متفاوت است.
همایون در مورد مرزبندیهای سیاسی و اجتماعی و استفاده از واژههای خواننده حکومتی یا غیرحکومتی اظهار داشت: من یک خواننده مردمی و جزئی از مردم هستم. ضعف است اگر فقط به یک جمله بسنده کنیم؛ عملکرد هنرمند باید نشان دهد چگونه از هوش هیجانی و اجرای برنامه بهره میبرد. درک میکنم که برخی از این موضوعات ناراحت هستند؛ همانطور که گفته شده، «اگر با من نبود هیچ میلی، چرا جام مرا بشکست لیلی».
او درباره حمایت از خوانندگان زن گفت: خوشحالم که نقش موثری در این زمینه دارم. این شرایط غیرقابل قبول است. روزی به مدیر برنامهام گفتم که برای عملی کردن این هدف چه باید کرد، و در نشست با دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی، آقای خسروپناه، شرکت کردم. نتیجه این بود که در جامعه فاصلههایی در این زمینه وجود دارد. من هم فعالیت خود را آغاز کردم و معتقدم حضور زنان جز زیبایی چیز دیگری نیست و آمادهایم این فاصلهها را پر کنیم.
همایون درباره برگزاری کنسرت در ایران بیان کرد: در اجراهای گذشته نتوانستیم پاسخگوی یکهشتم علاقهمندان باشیم. هدف ما این است که بیشتر علاقهمندان، همراه با خانواده، با بلیتهای ارزان در کنسرتها حضور یابند. مدتها است در این باره فکر میکنیم. آقای قربانی طرحی را برای میزبانی ۹ هزار نفر در شهرستانها و تهران اجرا کرده است؛ این ایده خوبی است و امیدواریم مذاکراتی انجام شود تا بتوانیم در این مناطق کنسرت برگزار کنیم.
