پرویز پرستویی: سفر از روستای چالوی تا ستاره سینمای ایران با سبیل مشتی و موی پریشان

پرویز پرستویی: از کودکی در کوچه‌های خاکی تا رسیدن به ستاره‌ای در سینما

در ابتدای زندگی، پرویز پرستویی بیشتر شبیه به داستانی سخت و پیچیده است تا داستانی پر زرق و برق از زندگی یک بازیگر مشهور. او سال‌ها قبل در روستای چالوی شهرستان کبودرآهنگ به دنیا آمد. پدرش که کشاورزی ساده بود، تصمیم گرفت خانواده‌اش را به تهران منتقل کند، زمانی که پرویز تنها سه سال داشت. این مهاجرت، شروع زندگی پرماجرا و پر از چالش او در محله‌ای قدیمی و خاطره‌انگیز به نام دروازه غار بود.

آغاز آموزش و فصل تازه‌ای در تهران

پرویز دوران ابتدایی خود را در مدرسه صادقیه اسلامی، واقع در کوچه معروف گمرک، سپری کرد. زندگی او در آن زمان پر از چالش‌ها و موفقیت‌های کوچک بود؛ خانه‌ای کوچک و سختی‌های روزمره، اما همه این‌ها در کنار هم در ذهن پرستویی جرقه‌هایی از تلاش و امید را روشن کرد. او بعدها با چشمانی پر از رویا، اولین خانه‌اش را با پس‌اندازی حدود یازده هزار تومان خریداری کرد. این خانه در نزدیکی ترمینال جنوب قرار داشت، مکانی که شاید نقطه شروعی برای آینده‌ای درخشان‌تر برای او بود.

از نگهبان دروازه کارگران تا علاقه‌مند به تئاتر

در دوران نوجوانی، ورزش نقش اساسی در زندگی پرویز ایفا می‌کرد. او در دروازه تیم کارگران قرار داشت و شور و اشتیاقش به مسابقات ورزشی، روزهایش را پرنورتر می‌ساخت. اما درون او تمایل عمیقی به سمت مسیری متفاوت داشت؛ عشق به تئاتر. او مسیر خود را به مرکز رفاه نازی‌آباد پیدا کرد و در آنجا شروع به یادگیری و کسب درک عمیق‌تر از هنر نمایش نمود.

داستان منشی دادگستری و تغییر مسیر زندگی او

در سال ۱۳۶۰، پرویز پرستویی با اتفاقات مهمی روبرو شد که سرنوشتش را شکل داد. او در آن زمان ۲۶ ساله بود و شروع به کار در دادگستری تهران به عنوان منشی کرد. ابتدا در دادگاه خانواده فعالیت می‌کرد و سپس در دادگاه جنایی خدمت رساند. این هشت سال تجربه در دستگاه قضایی، فرصت مناسبی برای او فراهم کرد تا از جنبه‌های عمیق‌تر زندگی انسانی الهام بگیرد، و این نگاه تأمل‌برانگیز بعدها در نقش‌های او به خوبی تجلی یافت.

زندگی انسان‌دوستانه و بدون دخالت سیاست

یک ویدئو جنجال‌برانگیز از او منتشر شد که در آن با سید علیرضا قاسمی پطرودی، سیاستمدار مازندرانی، گفتگویی تلفنی داشت. در پی حواشی ایجاد شده، پرویز پرستویی مجدداً تأکید کرد: «من هنرمندی هستم که از سیاست فاصله دارم و فرزند بشردوستی‌ام.» او این ادعا را با حضور در مناطق محروم و کمک به افراد آسیب‌پذیر اثبات کرد، نشان داد که انسانیت برای او در اولویت قرار دارد.

پرستویی؛ با موی پریشان و سبیل پرپشت، امضا می‌نویسد.

ظاهر منحصربه‌فردی دارد، با سبیلی که همواره نماد نقش‌های به‌یادماندنی او بوده است، و موهای به‌هم‌ریخته‌ای که همیشه در ذهن‌ها باقی مانده‌اند. این ویژگی‌ها، امضای همیشگی چهره پرویز پرستویی، بازیگر برجسته سینمای ایران هستند. او با عشق و علاقه به هنر و مردم، راهی پایدار در دل‌های ما رقم زده است.