اختلاف مالی مهران مدیری و محسن تنابنده و شکایت ۵۰۰ میلیون تومانی
شکایت مهران مدیری از محسن تنابنده به خاطر ۵۰۰ میلیون تومان؛ اختلاف مالی و دلخوری بزرگ در دنیای هنر
اختلاف مالی مهران مدیری و محسن تنابنده، شکایت و مشکلات پروژههای تلویزیونی و سینمایی، آینده همکاری هنرمندان در هالهای از ابهام
همیشه دیدن همکاری های غول های تلویزیون و حضور همزمان سوپراستارها جذابیت خاصی دارد. وقتی این همکاری در حوزه طنز باشد، جذابیت و اهمیت آن برای مخاطبان دوچندان میشود، همانطور که زمانی جواد رضویان و مهران مدیری در کنار هم بودند. این همکاری آنقدر پرطرفدار و موفق بود که پس از سالها، دوباره در سریال «در حاشیه» خبرساز شد و رسانهها را به هیجان آورد.
سال گذشته خبری دیگر که دل بسیاری از طرفداران و اهالی رسانه را شاد کرد، در واقع خبر یک همکاری احتمالی بین مهران مدیری و محسن تنابنده بود. قرار بود این دو ستاره برجسته تلویزیون در پروژهای مشترک بازی کنند، اما پس از گذشت یک سال، به نظر میرسد اتفاقاتی خارج از چارچوب تلویزیون مانع از تحقق این همکاری شده است و این دو دیگر در یک قاب دیده نمیشوند.
ماجرا چه بود؟
گفته میشود حسین هدایتی بیش از یک میلیارد تومان برای ساخت فیلم کمدی «این بچه مال کیه؟» سرمایهگذاری کرده بود. این فیلم به تهیهکنندگی محمد کمالیپور ساخته میشد و فیلمنامه اولیه توسط احمد رفیعزاده نوشته و خشایار الوند آن را بازنویسی کرده بود. در آن زمان، کمالیپور با بهروز افخمی نیز به توافق رسیده بود و چکی به مبلغ ۷۰۰ میلیون تومان به او داده بود که شامل هزینههای کارگردانی و تولید فیلم میشد.
طبق اخبار منتشر شده، حدود ۵۰۰ میلیون تومان از پول حسین هدایتی به مهران مدیری و نزدیک به ۲۰۰ میلیون تومان هم به محسن تنابنده پرداخت شده بود تا این دو بازیگر، از پروژههای دیگر چشمپوشی کنند و در کنار هم در این فیلم ظاهر شوند، و بدین ترتیب رکوردهای فروش را بشکنند. مهران مدیری با محبوبیت ذاتیاش و تنابنده با خلاقیت و طنازی بینظیرش در نقش نقی در «پایتخت»، حتما میتوانستند اثری ماندگار و پرفروش بسازند که حتی قبل از جشنواره فجر آماده نمایش باشد.
اما چه شد؟
در نهایت، سه ماه پس از شروع پیشتولید، خبر اختلاف مالی بین کمالینژاد و عوامل فیلم، به ویژه مدیری و تنابنده، منتشر شد. در آن زمان، مدیری پس از مطرح شدن نام افخمی، از پروژه انصراف داد و به سراغ پروژه دیگری رفت، اما چون طرف حساب او حسین هدایتی بود و درگیر پروژهای ساختمانی در لواسان، پرداختهای مربوط به پروژه را به تعویق انداخت. هرچند در همان زمان، هدایتی اعلام کرد که اختلاف مالی با مدیری و تنابنده حل شده است، اما شایعات حاکی از چیز دیگری بودند.
شنیدهها حاکی از آن است که مبلغ رد و بدل شده برای این پروژه نزدیک به دو میلیارد تومان بوده و هدایتی با روشهای خاص خود، توانسته است این پول را از حسابهایش پس بگیرد. همچنین، گفته میشود مهران مدیری کل این مبلغ را به هر شکل ممکن برگردانده و حسابهای مالی خود را با هدایتی تسویه کرده است، هرچند این تسویه در واقع تصفیه حساب بوده است.
نتیجه چه شد؟
پس از گذشت بیش از یک سال، هدایتی حالا از طلب خود راضی است و به خبرسازیهایش ادامه میدهد، اما اختلافات مالی در داخل گروه همچنان باقی است. گفته میشود مدیری برای ۵۰۰ میلیون تومانی که از طرف تنابنده به هدایتی پرداخت شده، شکایتی علیه او ثبت کرده است. در عین حال، ظاهراً هیچ سندی درباره پولی که در ابتدا به تنابنده پرداخت شده، وجود ندارد و او این رد و بدل شدن پول را منکر میشود.
در نهایت، باید دید این اختلاف و شکایت چگونه حل و فصل میشود. آیا این موضوع باعث میشود هرگز شاهد همکاری مجدد مدیری و تنابنده نباشیم، یا پس از رفع این مشکلات، دوباره در کنار هم ظاهر خواهند شد؟ ۵۰۰ میلیون تومان رقم قابل توجهی است و دلخوریهای موجود، موضوعی جدی محسوب میشود.
ماجراهای مشابه را هم در عرصههای دیگر دیدهایم؛ بازیگرانی که در یک پروژه رفیق بودند و در پروژه بعدی، مقابل هم قرار گرفتند، یا برعکس. خشایار الوند، نویسنده فیلمنامه، درباره وضعیت پروژه «این بچه مال کیه؟» گفت که هرچند فیلمنامه را کامل تحویل داده، اما به دلیل طولانی شدن فرآیند تولید، کار متوقف شده است. او همچنین از مشکلات مالی و ناتوانی در دریافت بخشهایی از دستمزدش خبر داد و گفت که گروه پروژه به هم ریخته است.
در مورد حضور مهران مدیری و محسن تنابنده در کنار هم، الوند معتقد است که در دنیای هنر، چنین اتفاقاتی طبیعی است؛ بازیگرانی که روزی رفیق بودند، ممکن است روزی مقابل هم قرار گیرند، و بالعکس. او باور دارد که هرچند این اتفاقات ممکن است تلخ باشد، اما در نهایت، این خانواده کوچک و محدود هنر، توانایی حل و فصل اختلافات خود را دارند.
در پایان، الوند ابراز امیدواری میکند که این مشکلات مالی و اختلافات، به زودی برطرف شوند و پروژههای جذاب و مورد علاقه مردم، هر چه سریعتر ساخته شوند. او معتقد است که اگر سرمایهگذاری مناسب انجام شود، این پروژهها سودآور خواهند بود و نباید به راحتی کنار گذاشته شوند.