حمله به میراث فرهنگی تهران؛ پروانه ساخت در خانه موزه سیمین و جلال در دزاشیب چه معنایی دارد؟

در روزهای میانی شهریور، همزمان با سالروز درگذشت نویسنده نامدار جلال آل‌احمد، رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی مشغول پرداختن به آثار و یاد این نویسنده بودند که ناگهان خبری تأسف‌بار رسید؛ خبری که کاش هیچ‌گاه به گوش نمی‌رسید! خبری از یک اقدام نسنجیده: شهرداری منطقه یک تهران پروانه ساخت و ساز یک بنای هفت طبقه در حریم «خانه–موزه سیمین و جلال» در دزاشیب شمیران صادر کرده است!

اکنون چند سوال بی‌پاسخ در ذهن شکل گرفته است: چه دلیلی دارد که شهرداری منطقه چنین بی‌رحمانه به این اثر تاریخی و فرهنگی بی‌نظیر که با زحمات و هزینه‌های فراوان ساخته شده است، تعرض می‌کند؟

چرا شهرداری، که باید بر اساس ضوابط قانونی حفاظت از حریم بناهای تاریخی و به‌ویژه مقررات ارتفاعی املاک مجاور آثار ملی آگاه باشد، به راحتی این قوانین را نادیده می‌گیرد و از آن عبور می‌کند؟

چرا مدیریت بازرسی شهرداری تهران سکوت کرده است و وزارتخانه مسئول حفظ میراث فرهنگی هیچ واکنشی نشان نمی‌دهد؟ آیا کسب درآمد به قیمت آسیب زدن به فرهنگ و هنر کشور ارزشمند است؟ آیا این اقدامات، شهر را به جای شهری پویا و فرهنگی، به شهری ذلیل و خوار تبدیل می‌کند؟