مدرسه جدگال در چابهار: نماد معماری بومی، پایدار و مشارکتی در دل روستاهای سیستان و بلوچستان
مدرسهای ساخته شده از خاک و آفتاب در چابهار، نماد معماری بومی و همبستگی جامعه، با طراحی خلاقانه و ساخت دست مردم روستا.
در دل روستای جدگال در سیستان و بلوچستان، مدرسهای ساخته شده است که داستانی متفاوت و الهامبخش را روایت میکند. این مدرسه نه از مصالح مرسوم مانند شیشه و فلز، بلکه از خاک و آفتاب، نماد ارتباط عمیق با طبیعت و فرهنگ منطقه است. دیوارهای کاهگلی و آجرهای محلی، نه تنها حس و حال سنتی را حفظ کردهاند، بلکه نفس میکشند و در هوای گرم تابستان، خنکی را برای دانشآموزان به ارمغان میآورند.
طراحی این مدرسه به شکل چرخشی و در اطراف یک حیاط مرکزی است که یادآور خانههای قدیمی و ساختارهای سنتی منطقه است. این الگو، نه تنها حس امنیت و گرما را تقویت میکند، بلکه فضایی مناسب برای رشد و آموزش کودکان فراهم میآورد. نکته مهمتر آن است که ساخت این مدرسه، با مشارکت و همت مردم روستا انجام شده است؛ معمار پروژه، خود اهل همان منطقه است و باور دارد معماری واقعی، آن است که جامعه در ساخت آن نقش داشته باشد و طبیعت در آغوش آن باشد.
این پروژه نمادی است از قدرت همکاری و همبستگی، و نشان میدهد که معماری میتواند پلی باشد بین سنت و مدرنیته، و در عین حال، پاسداری از هویت فرهنگی و طبیعی. مدرسه جدگال، نه تنها مکانی برای آموزش، بلکه نمادی است از امید و پایداری، و نمونهای از معماری انساندوستانه و بومی که میتواند الهامبخش بسیاری باشد.
در کنار این رویداد، توجه به معماری ایرانی و تلفیق آن با نیازهای امروز، نشان میدهد چگونه هنر و فرهنگ میتوانند در خدمت ساختن آیندهای بهتر قرار بگیرند. این پروژه، یادآور آن است که هر انسان و هر جامعهای، توانایی ساختن و تغییر دادن محیط خود را دارد، وقتی دست در دست هم میدهند و به آیندهای سبز و پایدار میاندیشند.
