چرا اپوزیسیون به شروین حاجیپور حمله میکند؟
چرا اپوزیسیون به شروین حاجیپور حمله میکند؟ دلایل سیاسی و هنری پشت انتقادات و حمایتهای او
تحلیل دلایل سیاسی و هنری انتقادات و حمایتها از شروین حاجیپور، خواننده معترض و وطندوست ایرانی
در مقالهای به توهینهای برخی اعضای اپوزیسیون به شروین حاجیپور، خواننده جوان، پرداخته شده است.
این روزنامه نوشته است: پس از اعلام درخواست مجوز برای انتشار آلبوم موسیقی توسط حاجیپور، موجی از انتقادات و فحاشیهای گسترده از سوی خارجنشینان به این هنرمند ایرانی راه افتاد.
در حالی که حاجیپور با انتشار یک ترانه اعتراضی در جامعه موسیقی ایران شناخته شد، میزان توهینها و حملات بیرحمانه به او، که سه سال پیش در واقع همان جریانهایی که امروز او را فحاشی میکنند، از او حمایت میکردند، چه معنایی میتواند داشته باشد؟ در این رابطه با علیرضا سپهوند، کارشناس موسیقی، در برنامه تلویزیونی «پارکوی» گفتوگویی انجام دادیم که مشروح آن در ادامه میآید.
بسیاری از کسانی که از شروین حاجیپور انتقاد میکنند، در واقع مشکلشان با دریافت مجوز رسمی است؛ آنها مجوز گرفتن از نهادهای رسمی کشور، بهویژه برای خوانندهای که پس از اجرای ترانههای اعتراضی به شهرت رسیده است، را نمیپذیرند. شهرت حاجیپور بیشتر بر پایه مسائل سیاسی شکل گرفته است تا معیارهای هنری.
صرفنظر از حاشیههای سیاسی، از دید من به عنوان یک آهنگساز، سطح هنری این خواننده بسیار پایین است. حتی جایزه گرمی هم نتوانسته است جایگاهی هنری برای حاجیپور ایجاد کند و او را در میان موزیسینهای داخلی معتبر سازد.
با این حال، جدا از ویژگیها و شاخصههای هنری، رویکرد حاجیپور مبنی بر حضور در ایران و ابراز محبت به کشورش، بسیار ارزشمند است. اینکه اعلام میکند من ایران را دوست دارم و نمیخواهم از وطنم مهاجرت کنم، بسیار قابل احترام است.
حاجیپور با آگاهی از واکنشها و دیدگاههای بخشی از مخاطبانش در خارج از کشور، این موضع را اتخاذ کرده است. همچنین، به نظر من، رفتار هوشمندانهای داشت؛ زیرا گرفتن مجوز به معنای حمایت و محافظت از حقوق مالکیت مادی و معنوی آثار است. یعنی او اگر تا کنون کاری انجام داده، نمیتوانسته بهدرستی از آن حمایت کند، مگر در چارچوب قوانین موجود در حوزه موسیقی.
در نهایت، ماندن شروین حاجیپور در وطن، نشاندهنده بلوغ فکری و هنری او است و ارزشمند تلقی میشود.
