علی دایی: زندگی مرفه حق من است، باورهای انسانی قلب فوتبال ایران
علی دایی: زندگی مرفه حق من است؛ خانه ۴۱۸ متری و باورهای انسانی که قلب فوتبال ایران را تسخین میکند
علی دایی با تأکید بر زندگی مرفه و باورهای انسانی، از عشق به خانواده، مسئولیت اجتماعی و احترام به پدر و مادر سخن میگوید.
اسطوره فوتبال ایران که در حال حاضر ابعاد متفاوتی از شخصیت اجتماعیاش را نشان میدهد
قسمتی از سخنان علی دایی
ما به این دنیا آمدهایم تا دست یکدیگر را بگیریم و در همین زندگی، میتوانیم بهشت و جهنممان را رقم بزنیم. مادرم روزی گفتند که این سخن، مسئولیت سنگینی بر دوشم گذاشت. من از همه مردم ایران عذرخواهی میکنم؛ من فردی با دارایی محدود هستم و درخواستهای زیادی از من میشود که اگر تمام عمرم را هم بگذارم، تنها دو روز توان پاسخگویی به آنها را دارم. این درد بزرگی است که همیشه در سینهام است، چون همواره از خدا خواستهام که مردم کشورم در رفاه باشند. من تلاش میکنم تا جایی که توان دارم، برای رفع مشکلات مردم کار کنم، چون این محدودیتها است که توان من است. دلسوزی من نسبت به قضاوتهایی که درباره من میشود، عمیق است. یکی نوشته بود که من در پنتهاوس ۱۴۰۰ متری و چند هزار متری زندگی میکنم. باید بگویم که با وجود زحمات زیادی که کشیدم، حق دارم زندگی مرفه داشته باشم، اما در واقع در پنتهاوس زندگی نمیکنم. خانه من ۴۱۸ متر است؛ اگر میخواستم زندگی متفاوتی داشته باشم، شاید چند برج ۲۰ طبقه ساخته بودم، اما همیشه ترجیح دادم سالم زندگی کنم، چون این سلامت، آینده فرزندانم را تضمین میکند. من به باورهایی معتقدم که شاید بعضیها بخندند، اما نانی که سر سفره خانواده میگذارم، نشان میدهد مسیر زندگی بچههایم چگونه خواهد بود. خدا را شکر میکنم که تا امروز، هیچ ریالی از مال حرام در سفرهام نبوده است. من دنبال سوءاستفاده نبودهام و نمیخواهم در این سن اشتباه کنم.
در مورد احساستان درباره پدر و مادر چیست؟
همیشه گفتهام و باز هم میگویم، پدر و مادر موجوداتی هستند و سرمایههایی بینظیر، فرشتههایی که فقط یک دانه هستند. شما میتوانید چیزهای زیادی را داشته باشید، اما پدر و مادر تنها یکی هستند. آنها سرمایههای تکرارنشدنیاند، بهخصوص پدر و مادری مانند پدر و مادرم. هر چه دارم، از پدر و مادرم دارم. من تحصیلاتم را برای پدرم خواندم، چون از کودکی میگفتند باید مهندس شوی. مادرم بیسواد است، اما فهم و شعورش از بسیاری از کسانی که القاب و عناوینی مانند دکتر و مهندس دارند، بالاتر است. (با بغض) شاید باور نکنید، اما هنوز هم در بسیاری از روزها، فکر میکنم پدرم برایم دعا میکند.