نسرین نکیسا بازیگر سریال یوسف پیامبر و نقش مادر در «بی‌نشان»: اعتراف به تفاوت سنی با مجید واشقانی و رویاهای بازیگری در 53 سالگی

نسرین نکیسا به خوبی با دنیای بازیگری آشنا است. او که تحصیلات خود را در رشته هنرهای نمایشی گذرانده، بیش از سه دهه است که در عرصه بازیگری نقش مادر را ایفا می‌کند. بیشتر تماشاگران او را از طریق سریال‌های تلویزیونی می‌شناسند؛ و در حال حاضر با نقش گیتی در سریال شبانه «بی‌نشان» حضور متفاوتی دارد. او همچنین در سریال شبکه نمایش خانگی «جیران» نقش خدیجه، مادر جیران، را بر عهده دارد. وقتی با این هنرمند خوش‌اخلاق شیرازی تماس گرفتم، او اعلام کرد که به دلیل شکستگی و جراحی دستش، در حال حاضر درگیر درمان و فیزیوتراپی است، اما همچنان پاسخگوی مصاحبه است که در ادامه می‌خوانید.

در حال حاضر سریال «بی‌نشان» را پخش می‌کنید؛ نقش گیتی، مادر داستان، چه تفاوت‌هایی با دیگر نقش‌های مادری که تاکنون بازی کرده‌اید دارد؟

این نقش یکی از فرصت‌های خوب زندگی من است. هنوز چند قسمت بیشتر پخش نشده، اما تاثیر قابل توجهی بر دل مخاطبان گذاشته است. بازخوردهای بسیار خوبی دریافت می‌کنم که نشان می‌دهد تماشاگران این سریال را دنبال می‌کنند. گیتی را زنی مقتدر و حق‌به‌جانب می‌دانم؛ فردی که سخت‌گیری‌هایش دلایل محکمی دارد و در ادامه داستان، این موضوع بیشتر مشخص می‌شود. او در جامعه ما نمونه‌ای از مادران نگران آینده فرزندانشان است؛ مادرانی که در انتخاب همسر برای فرزندانشان احساس حق می‌کنند. گیتی هم مانند بسیاری از مادران مقتدر، تلاش می‌کند مسعود، فرزندش، انتخاب بهتری داشته باشد. در ابتدای قصه ممکن است کمی دیکتاتور به نظر برسد، اما قول می‌دهم در ادامه، آشتی و تفاهم واقعی میان شخصیت‌ها رخ خواهد داد.

چگونه خودتان را برای اجرای نقش آماده می‌کنید؟ ویژگی‌های نقش گیتی چه چیزهایی بود که روی آن کار کردید؟

یک بازیگر باید همیشه به‌روز باشد و از تکنیک‌ها و روش‌های جدید بازیگری بهره ببرد تا نقش‌های تکراری و خسته‌کننده ارائه نکند. اولین قدم برای من، مطالعه و مشاهده شخصیت است؛ یعنی رفتارهای او را در اطرافم می‌نگرم و از آن‌ها در بازی بهره می‌برم. پس از مطالعه فیلمنامه، سعی می‌کنم شخصیت را تحلیل کنم و رفتارهای آن را در اطرافیان و خودم جستجو می‌کنم و از آن ویژگی‌ها در نقش استفاده می‌نمایم. یکی از ویژگی‌های جذاب شخصیت گیتی، پیچیدگی آن بود؛ چیزی که نسبت به نقش‌های قبلی‌ام متفاوت بود. نقش‌های مثبت و ساده برای بازیگر چندان جذاب نیستند، چون فرصت مانور زیادی ندارند. نقش مادران در تلویزیون اغلب خوش‌باور و ساده است و به راحتی قابل کنار گذاشتن است، اما گیتی متفاوت است؛ او فردی تسلیم نیست و منطقی و دلایل قوی برای ادعاهایش دارد. معتقدم در ادامه، تماشاگر با او همراه و همدل خواهد شد و نقش‌اش در دل‌ها جای می‌گیرد. وقتی فیلمنامه را می‌خواندم، احساس می‌کردم گیتی مادری است که برخی بچه‌ها نمی‌توانند با او ارتباط برقرار کنند، اما پس از صحبت با کارگردان، بهتر با این شخصیت آشنا شدم. با تعامل با راما قویدل، سعی کردم گیتی را فردی منطقی و مقتدر نشان دهم، نه منفی و منفی‌نگر. هدف این بود که مخاطب از او بیزار نشود و او را درک کند. البته طبیعی است که بعضی مخاطبان از شخصیت‌ها ناراضی باشند یا ایراداتی بگیرند، اما تلاش ما این بود که گیتی دل مخاطب را نبرد و سلیقه‌اش را تلخ نکند.

در این سریال، مجید واشقانی نقش پسرتان، مسعود، را بازی می‌کند که اختلاف سنی زیادی با شما دارد. نظر شما درباره این موضوع چیست؟

اختلاف سنی کم بین گیتی و پسرش، مسعود، در این نقش کاملاً مشهود است. نمی‌دانم چه پاسخی باید به این سوال همیشگی بدهم، اما تنها می‌توانم بگویم این انتخاب بر اساس کلیشه‌های رایج صورت گرفته است. در ۵۳ سالگی، ممکن است نقش پسری در سن و سال مسعود داشته باشم که قصد ازدواج دارد، اما چون مخاطب مجید واشقانی را می‌بیند و سن‌اش را می‌داند، این تفاوت برایش کمی عجیب است.

در مسیر حرفه‌ام، نقش‌هایی بازی کرده‌ام که سنم خیلی بیشتر از حد معمول بود. مثلاً در «آژانس شیشه‌ای» در حالی که ۲۸ ساله بودم، نقش مادری را بازی کردم که پسر پانزده یا شانزده‌ساله داشت؛ نقش‌هایی که به نظر می‌رسید برایم مناسب نیستند.

اگر بخواهیم مدام نقش‌ها را رد کنیم چون سن‌مان با نقش هم‌خوانی ندارد، در نهایت ممکن است در سینما کمتر فرصت کار پیدا کنیم و یا کارهای کمی پیشنهاد شود. از سوی دیگر، در این سن، نمی‌توانم نقش یک دختر سی‌ساله را بازی کنم، بنابراین پذیرفته‌ام نقش مادران را ایفا کنم، هرچند از این وضعیت راضی نیستم، ولی چاره‌ای ندارم. تلاش می‌شود با گریم و لباس، این تفاوت سنی کم شود، اما ذهن مخاطب فریب نمی‌خورد.

در مورد سریال «جیران»، از مشکلات یا توقف‌های احتمالی خبر دارید؟

متأسفانه من اطلاعات زیادی ندارم و امیدوارم هر اختلافی که وجود دارد، به زودی برطرف شود. از نظر من، توقف‌های موقت برای مخاطب سوال‌برانگیز است و این نشان می‌دهد سریال برای تماشاگر جذاب بوده است.

نقشتان در قسمت‌های اخیر سریال «جیران» کم‌رنگ شده است. آیا در آینده شاهد حضور بیشتری از شما خواهیم بود؟

این کاهش حضور طبیعی است، چون داستان «جیران» زمانی قوت می‌گیرد که وارد دربار می‌شود و ماجرای عشق ناصرالدین‌شاه و جیران آغاز می‌شود. از آنجا که مادر جیران هم دخترش را شوهر داده و به خانه بخت فرستاده، حضور او در داستان کم می‌شود. من اطلاعات دقیقی درباره روند قصه ندارم چون فیلمنامه هنوز در حال بازنویسی است، ولی تا جایی که می‌دانم، چند سکانس باقی مانده است.

در کارهای تلویزیونی، نقش‌های اصلی اغلب به شما نمی‌رسد. در این باره چه نظری دارید؟

متأسفانه، نقش‌های زن در تلویزیون هر روز کم‌رنگ‌تر می‌شود. این در حالی است که در واقعیت، نقش زنان تاثیرگذار و مهم است. امیدوارم نگاه‌ها تغییر کند و نقش‌های زن نیز پررنگ‌تر شوند. من دوست دارم نقش‌هایی بازی کنم که تاثیرگذار و مهم باشند، نه نقش‌های خنثی و بی‌اثر.

خاطر دارید که مردم بیشتر شما را با کدام نقش‌ها به یاد می‌آورند؟

در بیش از سی سال فعالیت، نقش‌هایی مانند فاطمه در «آژانس شیشه‌ای»، دینه در «حضرت یوسف» و مادر مائده در «احضار» در ذهن مردم مانده است. همچنین نقش‌هایم در سریال‌های «کیمیا» و «ممنوعه» نیز به یاد می‌آید.

علت کم‌کاری در سینما چیست؟

صادقانه بگویم، دلم می‌خواست در سینما فعال‌تر باشم، اما پیشنهادهای کمی دریافت می‌کنم و دلیل آن را نمی‌دانم. با این حال، بسیار دوست دارم در سینما کار کنم.

آیا بازیگری برایتان یک حرفه است یا صرفاً سرگرمی؟

این حرفه دیگر برایم جنبه سرگرمی ندارد، بلکه تبدیل به یک شغل شده است. سال‌هاست که از این راه امرار معاش می‌کنم و عاشق بازیگری هستم. این آرزوی دوران نوجوانی‌ام بود و حالا خوشحالم که به واقعیت پیوسته است. سعی می‌کنم همواره جنبه هنری کار را حفظ کنم و با بازی در نقش‌های مختلف، شخصیت‌های جدیدی را به نمایش بگذارم که در ذهن‌ها باقی بمانند. لذت شناخته شدن در میان مردم برایم بسیار ارزشمند است.