گفت‌وگوی مصطفی رحماندوست درباره خسرو شکیبایی و داستان جالب استفاده از شعر "صددانه یاقوت" در فیلم خواهران غریب

در سال ۱۳۷۴، کیومرث پوراحمد، کارگردان معروف کشور، فیلمی اقتباسی از رمان "خواهران غریب" اثر اریش کستنر آلمانی ساخت. در این فیلم، خسرو شکیبایی و افسانه بایگان نقش‌های اصلی را ایفا کردند. این اثر سینمایی با استقبال گسترده‌ای مواجه شد و موفق شد سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی جشنواره چهاردهم فیلم فجر را برای پوراحمد به ارمغان آورد. یکی از قسمت‌های به‌یادماندنی این فیلم، ترانه‌ای محبوب بود که بر اساس شعر "صددانه یاقوت" سروده مصطفی رحماندوست ساخته شده بود و توجه بسیاری از مخاطبان را جلب کرد.

داستان رضایت مصطفی رحماندوست برای استفاده از شعرش

مصطفی رحماندوست ، شاعر محبوب همدانی، اخیراً در مصاحبه‌ای خاطره‌ای جالب از نحوه رضایت‌دادن برای استفاده از شعر "صددانه یاقوت" در فیلم بیان کرده است:

روزی، آقای کیومرث پوراحمد با من تماس گرفت و اعلام کرد که قصد دارند شعر صد دانه یاقوت را در فیلمی به کار ببرند.

از ایشان پرسیدم که چه کسی قرار است این شعر را بخواند.

آقای پوراحمد پاسخ داد که خسرو شکیبایی این وظیفه را بر عهده دارد.

با شنیدن نام خسرو شکیبایی، تعجب کردم و گفتم: «ای بابا! خسرو شکیبایی که تمام "سین"هایش را "شین" تلفظ می‌کند.»

در همان لحظه، آقای پوراحمد گوشی تلفن را به خسرو شکیبایی سپرد و او گفت: «مصطفی، اجازه بده من این شعر را در فیلم بخوانم. قول می‌دهم که درست و خوب این کار را انجام دهم.»

در نتیجه، من موافقت کردم که این شعر در فیلم مورد استفاده قرار گیرد.