سیدجواد هاشمی: چالشهای برنامه «شِفرونی» و آینده فرهنگسازی
سیدجواد هاشمی: از چالشهای برنامه «شِفرونی» تا اهمیت آموزش و فرهنگسازی در رئالیتیشوهای نمایش خانگی
مصاحبه با سیدجواد هاشمی درباره چالشهای برنامه «شِفرونی»، اهمیت آموزش در رئالیتیشوها و آینده هنر و فرهنگ در رسانههای خانگی
حواشی روزهای اخیر درباره برنامههای نمایش خانگی و واکنشها و بازتابهای مختلف پیرامون آنها، فرصتی شد تا با سیدجواد هاشمی گفتوگو کنیم. او در این باره اظهار داشت که قبل از شرکت در برنامه «شِفرونی»، تنها بخشهایی از آن را دیده بودم و تصورم این بود که قرار است کارهای دشواری مانند پخت قورمهسبزی انجام دهم.
وی افزود که پیشتر در دو قسمت از برنامه «شام ایرانی» و یک برنامه آشپزی تلویزیونی حضور داشته است، اما در نهایت متوجه شد که وظیفهاش پخت فلافل است. پس از مطالعه کوتاهی درباره مراحل تهیه آن، نگرانی و استرسی نداشت، چرا که قبل از ضبط، آموزشهای مختصری از یک آشپز حرفهای دریافت کرده بود تا نتیجه بهتری بگیرد.
در مورد جذابیت و فضای رقابتی برنامه، هاشمی گفت که برای شرکتکنندگان، رقابت در این نوع برنامهها اهمیت زیادی ندارد. بیشتر جنبه سرگرمی و فضای پرانرژی برایشان مهم است. حضورش در این مسابقه به خاطر خلاقیت سوژه، جذابیت اجرا و همچنین رفاقت با نیما شعباننژاد و مهران غفوریان بوده است که دوستان قدیمی هستند.
او درباره فضای برنامه تصریح کرد که تمام آن بر پایه بداههگویی و لحظهای بودن بود. هیچ متن از پیش نوشته نشده بود و واکنشها و گفتوگوها در لحظه شکل میگرفت. این ویژگی باعث شد که «شِفرونی» تجربهای زنده، طبیعی و جذاب برای شرکتکنندگان و مخاطبان باشد.
در مورد نیما شعباننژاد، هاشمی گفت که او مجری و بازیگری است که به خوبی با بداههگویی آشنا است. پیش از این در رئالیتیشوهای دیگر، تجربههایی متفاوت داشتیم، اما نوع اجرای او و فضایی که ایجاد کرد، کیفیت کار را بالا برد. پخت غذا در ارتفاع و روی الاکلنگ، چالشبرانگیز و خاص بود، هرچند که هاشمی خود در پخت غذاهای مختلف تجربه دارد، اما در پخت غذاهای لبنانی تخصص ندارد. فلافل برای او آشنا است، زیرا در جنوب کشور بسیار رایج است و بارها آن را تهیه کرده است.
در مورد مهارتهای آشپزی خود، هاشمی گفت که در تهیه میرزاقاسمی، باقالیقاتوق، کتلت، کوکو، غذاهای سیبزمینی و غذاهای تخممرغی مانند نیمرو، خاگینه و املت تبحر دارد.
در رابطه با حادثهای که هنگام ضبط برای مهران غفوریان رخ داد، هاشمی توضیح داد که ابتدا تصور نمیکرد حادثه جدی باشد، چون مهران آرام با دکور برخورد کرد. پس از آن فهمید که برای حفظ تعادل دستش را گرفته و همین منجر به خراش و خونریزی شد. او از تیم تولید خواست که آن صحنه در نسخه نهایی نباشد، اما در تدوین باقی ماند. این حادثه به عنوان یک تجربه ارزشمند، اهمیت دقت بیشتر در طراحی صحنه و ایمنی را برای همگان یادآوری کرد و خوشبختانه مهران با خونسردی و شوخطبعی برنامه را ادامه داد.
هاشمی همچنین گفت که در چند فیلم دفاع مقدسی حادثههایی برایش رخ داده است، از جمله در فیلم «سجاده آتش» که بر اثر اصابت ترکش سنگ، به بیمارستان منتقل شد. او معتقد است که در ژانر جنگی، وقوع حوادث طبیعی است، اما در برنامههای رئالیتیشو، این موضوع تازگی دارد.
در پاسخ به سوال درباره محبوبیت رئالیتیشوهای شبکه نمایش خانگی، هاشمی معتقد است که موفقیت این برنامهها به دلیل ترکیبی از ایدههای بومی و اقتباس از نمونههای بینالمللی است. در سراسر جهان، این نوع برنامهها طرفدار دارند، اما در ایران، نوع طنز و شوخطبعی موجود در آنها باعث استقبال بیشتر شده است. مردم امروزی به دنبال لحظههایی برای خندیدن و رفع خستگی هستند، اما متأسفانه برنامههای فاخر و پرزحمت که نیازمند زمان و سرمایه بیشتری هستند، کمتر دیده میشوند.
وی تصریح کرد که رئالیتیشوها باید فراتر از خنداندن مردم حرکت کنند. تنها سرگرم کردن کافی نیست و تهیهکنندگان باید برنامههایی طراحی کنند که به آموزش، ارتقای سلیقه و نگاه فرهنگی جامعه کمک کند، تا تماشای این برنامهها بتواند به رشد فکری و فرهنگی بینندگان منجر شود.
در حال حاضر، هاشمی در مرحله پیشتولید فیلم سینمایی «کُرهالاغ پاکوتاه» است که در ژانر کودک و نوجوان ساخته میشود. او نقش نویسندگی، تهیهکنندگی و کارگردانی آن را بر عهده دارد. بخشی از بودجه تأمین شده و در حال مذاکره با سازمانها و اسپانسرهای مرتبط است. این فیلم، نهمین اثر سینمایی او در این ژانر خواهد بود.