علی نصیریان ۹۱ ساله با کاهش وزن و تغییر چهره نگران‌کننده
علی نصیریان در ۹۱ سالگی با کاهش وزن شدید و تغییر چهره؛ جوانی، موفقیت‌ها و وضعیت نگران‌کننده
علی نصیریان بازیگر و کارگردان ایرانی در ۹۱ سالگی با کاهش وزن و تغییر چهره، وضعیت نگران‌کننده‌ای را تجربه می‌کند.
تصویر تازه‌ای از علی نصیریان در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشته شده است که کاهش وزن قابل توجه و تغییر چهره این بازیگر، توجه کاربران را جلب کرده است.
تصاویر علی نصیریان از دوران جوانی تا پیری
زندگینامه علی نصیریان
علی نصیریان، بازیگر، نمایشنامه‌نویس و کارگردان ایرانی، در تاریخ ۱۵ بهمن ۱۳۱۳ به دنیا آمد. او در حوزه‌های سینما، تئاتر و تلویزیون فعالیت دارد و در سال ۱۳۸۰ به عنوان چهره ماندگار ایران در رشته بازیگری معرفی شد و نشان درجه یک هنری را دریافت کرد.
در سن ۸۸ سالگی، وی در چهل و یکمین دوره جشنواره فیلم فجر برای نقش‌آفرینی در فیلم «هفت بهار نارنج»، جایزه سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول مرد را کسب کرد. همچنین، او مسن‌ترین برنده این جایزه بلورین محسوب می‌شود.
حیات هنری
در پانزدهم بهمن ماه سال ۱۳۱۳، در میدان شاهپور و خیابان مهدی‌خان زاده، نصیریان به دنیا آمد. در دوران کودکی، او با تماشای تعزیه به هنر تئاتر و نمایش علاقه‌مند شد و شیفتهٔ هنرهای سنتی مانند معرکه‌گیری، پرده‌خوانی، نقالی، خیمه‌شب‌بازی و نمایش‌های تخت حوضی بود. در سال ۱۳۲۶، او وارد دبیرستان پیرنیا در چهارراه گمرک شد و با همکلاسی‌هایی چون جمشید لایق، اسماعیل داورفر و مهدی فتحی آشنا گردید.
همزمان با تحصیلات دبیرستان، در سال ۱۳۲۹، در کلاس جامعه باربد در خیابان لاله‌زار ثبت‌نام کرد. این کلاس، که توسط اسماعیل مهرتاش در سال ۱۳۰۵ راه‌اندازی شده بود، به آموزش موسیقی، تئاتر و ادبیات می‌پرداخت. در سال ۱۳۳۰، او کتاب «هنر تئاتر» را مطالعه کرد و در کلاس تئاتر سعدی، که همسر عبدالحسین نوشین آن را اداره می‌کرد، شرکت نمود.
پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ و آتش‌سوزی تئاتر سعدی، نصیریان به هنرستان هنرپیشگی، که تنها مدرسه تئاتر رسمی در ایران آن زمان بود، پیوست. با قبولی در آزمون ورودی، وارد دوره سه‌ساله این هنرستان شد. هنرستان هنرپیشگی، که در سال ۱۳۱۸ تأسیس شد، نخستین مدرسه تئاتر رسمی در ایران بود که مدرک بازیگری ارائه می‌داد و مربیان آن، آموزش‌های ارزشمندی به شاگردان می‌دادند، به‌خصوص اسماعیل مهرتاش که پایه‌گذار تئاتر ایرانی در ذهن هنرجویان بود.
در میان هم‌کلاسی‌های نصیریان، فهیمه راستکار، بیژن مفید، حسین کسبیان، رفعت هاشم پور و دیگران قرار داشتند. در سال ۱۳۳۲، نصیریان از طریق فهیمه راستکار با شاهین سرکیسیان آشنا شد که این آشنایی نقطه عطفی در مسیر هنری او بود. از دهه ۱۳۳۰، او در نمایش‌های حرفه‌ای به بازیگری و نویسندگی پرداخت و جزو اعضای اولیه گروه هنر ملی بود. او بیش از ده نمایشنامه نوشت و در کنار بزرگان چون بهرام بیضایی، اکبر رادی، غلامحسین ساعدی و اسماعیل خلج، یکی از برجسته‌ترین نمایشنامه‌نویسان ایرانی شد.
در سال ۱۳۳۵، او موفق به کسب جایزه نخست مسابقه نمایشنامه‌نویسی شد. در سال ۱۳۳۶، اداره هنرهای نمایشی و بعدها تلویزیون ایران تأسیس شد و نصیریان به استخدام این نهاد درآمد. او گروه تئاتر مردم را با همکاری هنرمندانی چون عزت‌الله انتظامی، جعفر والی، رکن‌الدین خسروی و عباس جوانمرد تشکیل داد و برنامه‌هایی برای تلویزیون اجرا کرد.
با افتتاح تماشاخانه سنگلج در سال ۱۳۴۴، نصیریان و گروهش فعالیت‌های تئاتری خود را در این محل ادامه دادند. نخستین فعالیت سینمایی او با فیلم «گاو» ساخته داریوش مهرجویی آغاز شد. آثار شاخص او شامل فیلم‌هایی چون «آقای هالو»، «پستچی»، «کفش‌های میرزا نوروز»، «شیر سنگی»، «ناخدا خورشید»، «هزاردستان»، «سال‌های خاکستر»، «بوی پیراهن یوسف»، «میوه ممنوعه» و «شهرزاد» هستند.
در اوایل دهه ۱۳۶۰، نقش‌هایی مانند قاضی شارع در سریال «سربداران» و ابوالفتح صحاف در سریال «هزاردستان» از جمله نقش‌های ماندگار و بی‌نظیر در کارنامه او محسوب می‌شوند. علی نصیریان همچنین عضویت پیوسته در فرهنگستان هنر را داراست.
