آناهیتا همتی در ۵۱ سالگی با ظاهر متفاوت، دوباره در مرکز توجه قرار گرفت
آناهیتا همتی در ۵۱ سالگی با ظاهر متفاوت، دوباره در مرکز توجه مخاطبان و رسانهها قرار گرفت
آناهیتا همتی در ۵۱ سالگی با ظاهر متفاوت، دوباره در مرکز توجه قرار گرفت و خاطرات تلویزیونی را زنده کرد.

تصاویر جدیدی از آناهیتا همتی، بازیگر نقش «نرگس» در سریال خاطرهانگیز و محبوب «خانه به دوش» (که در سال ۱۳۸۳ به کارگردانی رضا عطاران پخش شد)، پس از تقریباً بیست سال، توجه زیادی از سوی مخاطبان را جلب کرده است.
تغییر ظاهر حیرتآور آناهیتا همتی
تصاویر جدید از آناهیتا همتی، بازیگر نقش «نرگس» در سریال محبوب و نوستالژیک «خانه به دوش»، پس از گذشت حدود بیست سال، توجه زیادی از طرف مخاطبان را جلب کرده است.
آناهیتا همتی، بازیگر نقش «نرگس» در سریال به یاد ماندنی «خانه به دوش»، در سن ۵۱ سالگی و با ظاهری متفاوت، همچنان در دید عموم قرار دارد و مورد توجه قرار گرفته است.

تغییر ظاهر «نرگس» در سریال خانه به دوش پس از گذشت دو دهه
در ادامه تصاویری جدید از او را ببینید که ترکیبی است از یادآوریهای گذشته و حال حاضر. «نرگس»، شخصیت محبوب و خاطرهانگیز سریال خانه به دوش، پس از بیست سال بار دیگر مورد توجه قرار گرفته است. این شخصیت که بخش مهمی از خاطرات بسیاری از تماشاگران تلویزیون را تشکیل میدهد، هنوز هم جذابیت خاص خود را حفظ کرده است.
نرگس در حال سفر است
سریال «خانهبهدوش»، که در سال ۱۳۸۳ به کارگردانی رضا عطاران ساخته و پخش شد، یکی از آثار ماندگار و محبوب تلویزیون ایران است.
در این سریال، شخصیت «نرگس» دختر بزرگ آقا ماشاالله (با بازی حمید لولایی) نقشآفرینی کرد که توسط بازیگر آناهیتا همتی بازی شد. این نقش باعث شد که او بیش از پیش در میان تماشاگران شناخته و محبوب گردد.
آناهیتا همتی، امروز (نرگس)

آناهیتا همتی، بازیگر مشهور، در تاریخ ۱ مرداد ۱۳۵۲ در تهران به دنیا آمده است. در حال حاضر، او ۵۱ سال سن دارد و شهرت اصلیاش از سال ۱۳۸۳ با نقش نرگس در سریال «خانه به دوش» آغاز شد. او همچنین در سریال محبوب «ترش و شیرین» (۱۳۸۶) ساخته رضا عطاران نقشآفرینی کرده است.
در سالهای اخیر، تصاویری از او منتشر شده است که نشاندهنده تغییر چهرهاش در سن ۵۱ سالگی است. این تصاویر توجه بسیاری از مخاطبان را جلب کرده و بازتابهای زیادی به همراه داشته است. این موضوع نشان میدهد که شخصیت نرگس هنوز هم بخش مهمی از خاطرات و نوستالژیهای تلویزیونی مخاطبان است.