شراره رخام؛ زندگی، تحصیلات و نگاه متفاوت به طلاق
شراره رخام: طلاقی دوستانه و روابطی محبتآمیز با همسر سابقم؛ هنوز هم در تماس هستیم + عکس
شراره رخام در مصاحبهای درباره دلایل جدایی از همسرش توضیح داد و بر اهمیت احترام و تفاهم در روابط تأکید کرد.

شراره رخام در تاریخ 17 مرداد 1350 در تهران متولد شده است. او فارغالتحصیل رشته زبان روسی از دانشگاه آزاد تهران شمال و همچنین دارای مدرک لیسانس بازیگری از جهاد دانشگاهی تهران میباشد. همچنین، شراره رخام تحصیلات خود را در حوزه تدوین در مرکز آموزش فیلمسازی تکمیل کرده و دورههای بازیگری را در کارگاههای آزاد گذرانده است. او از این کلاسها در سال 1374 برای نقشآفرینی در فیلم «عروسک کاغذی» معرفی شد. پدر او در گذشته فوت کرده است و او یک برادر و یک خواهر دارد.
در گفتوگویی، شراره رخام درباره دلیل جداییاش از همسرش چنین توصیف میکند: «من از همسرم طلاق گرفتم، اما نوع جدا شدن ما بسیار دوستانه بود. حتی هنوز هم در تماس تلفنی هستیم و مناسبتها را با هم تبریک میگوییم.» این نوع جدایی، نوعی خداحافظی بیپایان و معمولا وصلهای ناپایدار است. واژه طلاق به معنای رها شدن و پایان زندگی مشترک است که توسط زوجها بر اساس قراردادهای رسمی و اجتماعی رقم زده میشود. در صورت عدم توانایی دو طرف در ادامه زندگی مشترک به دلایل مختلف، از نظر قانونی و عرفی روند جدایی رخ میدهد. اصولاً طلاق دوستانه و ارتباط پس از آن، مفاهیمی متناقض و متفاوتاند.
در روانشناسی، علل متعددی سبب جدایی زوجین میشود، از جمله کاهش گذشت و فداکاری، اعتراض به رفتارهای طرف مقابل، اعتیاد، و گاهی رابطه همسر با فرد سوم. در اصطلاحات حقوقی، واژه «طلاق توافقی» به کار میرود، اما اصطلاح «طلاق دوستانه» جدیدتر است؛ این اصطلاح، مانند «ازدواج سفید»، در سطح افکار عمومی و برخی شخصیتهای تأثیرگذار در حال رواج است که متأسفانه با ارزشها و باورهای فرهنگی و دینی ما همخوانی ندارد.
ما مفهوم «طلاق دوستانه» نداریم، زیرا اگر قرار است طلاق، پایان زندگی مشترک باشد، ارتباط پس از آن کاملاً مغایر است. این نوع اصطلاح نشاندهنده تردید فرد در تصمیمگیری است و نوعی خداحافظی بیپایان محسوب میشود. این وضعیت نشان میدهد که فرد هنوز نسبت به رابطهاش تعهد عاطفی و مالی دارد یا نه و تکلیفش با خودش مشخص نیست؛ یعنی هنوز احساس میکند در این رابطه باید در تامین نیازهای عاطفی و مالی شریک زندگیاش نقش داشته باشد یا خیر.
در مورد خانمها، اگر رابطهای به پایان برسد، باقی ماندن ارتباط حتی در حد تلفن ممکن است نیاز به تقویت روابط عاطفی مجدد ایجاد کند. سؤال این است که آیا وابستگیهای عاطفی موجود، این فرصت را برای فرد فراهم میسازد تا بتواند برای ازدواج مجدد و تعیین مسیر زندگیاش تصمیمگیری کند؟ وضعیت فرزندان، در این نوع روابط بدون مرز و مسئولیت والدین، چه وضعیتی دارد و چگونه باید در قبال مراقبت و تربیت آنان مسئولیتپذیر بود، در حالی که هنوز درگیر روابط عاطفی قبلی هستیم؟
در مشاورههای ترمیم رابطه زناشویی، اغلب به زوجها پیشنهاد میشود که به طور موقت از هم جدا شوند؛ مثلا با سفر رفتن، تا شرایط پس از طلاق برایشان ملموس شود و بتوانند تصمیمی عاقلانهتر بگیرند. این فرآیند شامل تبادلات عاطفی، تعهد به فرزندان، مسائل مالی و ملاقاتهای خانوادگی است.
در نهایت، ادامه ارتباط پس از طلاق در قالب اصطلاح «طلاق دوستانه»، که بار معنایی منفی و نشاندهنده تردید و تظاهر است، بیانگر نگرانیهایی در قالب جامعه درباره تصمیمگیری زناشویی است. این واژه میتواند نوعی تلاش برای پنهان کردن اشتباهات و معایب تصمیمگیریهای گذشته باشد، در حالی که باید بپذیریم گاهی اوقات، طلاق بهترین راهحل برای زندگی زوجین است. با کمک مشاوران و یادگیری مهارتهای زندگی و گذشت از منیت و خودخواهی، میتوان زندگی بهتر و پایدارتری ساخت.