سوگل طهماسبی: مقابله با اعتقادات سنتی و از دست دادن نقشها
سوگل طهماسبی از مقابله با اعتقادات سنتی در دنیای بازیگری و از دست دادن نقشها به خاطر مقنعه میگوید
سوگل طهماسبی از چالشهای اعتقادات سنتی در بازیگری، مقابله با نقشها و اهمیت ارزشهای شخصی در مسیر حرفهای خود میگوید.

سوگل طهماسبی، بازیگر سریال کیمیا، اهل شهر جنگزده اهواز است که با باورهای سنتی وارد دنیای بازیگری شده است. او در گفتگوی اخیر خود اعتراف میکند که فردی سنتی است و با پیشرفت زمان، دیدگاههایش همچنان حفظ شده است و از این موضوع ناراحت نیست که نمیتواند نظراتش را به طور کامل ابراز کند. طهماسبی تأکید میکند که در دوران جوانی و نوجوانی حجاب مناسبی داشته و همواره دختری با آزادیهای فراوان بوده است، اما هرگز از این آزادیها سوء استفاده نکرده است.
در ادامه، بازیگر سریال کیمیا به نقش پدرش اشاره میکند که همواره بر تربیت دختری تأکید داشته است که باعث سربلندی خانواده باشد. در بخش دیگری از گفتگو، نگار حسینی، مجری برنامه، از طهماسبی میپرسد: «آیا هرگز احساس نکردی که دیگران زیر پایت پوست موز میگذارند و ممکن است زمین بخوری، زانوهایت زخمی شوند و سرخوردگی بر تو غلبه کند؟ چه چیزی در این مسیر تو را نگه داشت؟»
طهماسبی پاسخ میدهد وقتی پدرم مسئولیت مرا بر عهدهاش گذاشت و گفت که باید تصمیمهای درست بگیرم و زندگی صحیحی داشته باشم، احساس میکردم مسئولیت بر عهده خودم است. او میگوید که خیلی محتاط شده است و باورش نمیشود که بسیاری از نقشها را به خاطر پوشش مقنعهاش از دست داده است. او معتقد است که با مقنعه از خود محافظت میکرد و مرزهای طرف مقابل را مشخص مینمود، اما این موضوع باعث شد در برخی موارد کنار گذاشته شود.
در ادامه، مجری سؤال میکند که ممکن است بعضی افراد فقط برای روابط کوتاه با تو ارتباط برقرار کنند، اما نقشهای بلندتری در نظر داشته باشند. طهماسبی در پاسخ میگوید: « این اتفاق میافتد. حتی به این فیلمساز گفتم که حاضرم به عنوان هنرور جلوی دوربین ظاهر شوم، ولی نمیخواهم هزینه زیادی برای نقش اصلی بپردازم.» او افزود که کارگردان به او گفته است: «تو در سینما هیچ چیزی نمیشوی.»
طهماسبی ادامه میدهد: «شاید از نظر آن کارگردان من چیزی نشدم، ولی از نظر خودم همه چیز شدم. هدفم این نبود که فردی مشهور شوم، چون اگر چنین نیتی داشتم، سبک و شیوه زندگیام را متفاوت انتخاب میکردم. روشی که من در پیش گرفتم، در نهایت به شهرت من منجر نشد، اما برای من ارزشمند است. باورم نمیشد که نقشهایی بازی میکنم که پشت سرم دخترانی به عنوان هنرور (سیاهیلشگر) مینشینند و بعدها در مجموعههای دیگر نقش بازی میکنند. هرچقدر هم پیشرفت کنم، این تجربیات برای من سنگین بودند، اما ارزشمندند.»