رضا ایرانمنش بازیگر جانباز سینمای ایران در مراسم بزرگداشت: «خیلی خسته‌ام، دعا کنید بروم»

رضا ایرانمنش در مراسم بزرگداشتی که به همت فرهنگسرای سرو و همکاری کانون ادبی زمستان برگزار شد، ضمن ابراز خستگی و نیاز به استراحت، از حاضران درخواست دعا کرد و با ذکر اینکه خاک پایتان هستم، از محبت و احترام آنان قدردانی نمود.

هم‌زمان با هفته دفاع مقدس، این فرهنگسرا میزبان مراسمی برای تجلیل از رضا ایرانمنش، بازیگر جانباز و چهره ماندگار سینمای ایران، بود. در بخشی از این مراسم، سیدجواد هاشمی با بیان خاطره‌ای از همکاری‌شان در فیلم «سجاده آتش»، به دشواری‌های ساخت آثار دفاع مقدس اشاره کرد و گفت: «ساخت و حضور در فیلم‌های جنگی گاهی سخت‌تر از خود جنگ است.» او همچنین از ویژگی‌های همکاری با ایرانمنش، صبور بودن و خنده‌رویی او، سخن گفت و پس از سخنانش، با در آغوش گرفتن و بوسیدن پیشانی او، مراسمی پر از احساس و احترام را رقم زد که با تشویق و شور حاضران همراه شد.

در ادامه، علی غفاری، کارگردان سینما، از آشنایی اولیه خود با رضا ایرانمنش سخن گفت و توضیح داد که این آشنایی از طریق همکاری با سیدجواد هاشمی شکل گرفته است، چرا که هاشمی همواره درباره دشواری‌های ساخت «سجاده آتش» و مهارت بازی ایرانمنش صحبت می‌کرد. غفاری افزود: «از همان روزها، مهر او در دل من نشست و این آشنایی به همکاری‌های مشترک ما انجامید.» او شخصیت ایرانمنش را فردی سخت‌کوش، مقاوم و بی‌توقع توصیف کرد و گفت: «در کارهای جنگی، من از رضا یاد گرفتم که مقاومت و تلاش چگونه است. او هیچ‌گاه اخم بر چهره نداشت و در آن روزهای سخت، حال بازیگران این سبک متفاوت بود. او هرگز شکایت نمی‌کرد.»

غفاری همچنین به روزهایی اشاره کرد که ایرانمنش در بیمارستان ساسان بستری بود و از روحیه استوار و امیدبخش او تمجید کرد. او در پایان تأکید کرد که ایرانمنش همواره با افتخار از روزهای جنگ سخن می‌گفت و هرگز پشیمانی ابراز نکرده است.

ستار اورکی، آهنگساز و دوست صمیمی رضا ایرانمنش، در سخنان خود به سال‌ها دوستی و حضور مستمر در کنار او در روزهای بیماری اشاره کرد و خاطره‌ای از یکی از بستری‌های ایرانمنش بیان نمود. او گفت: «هر بار که تاول‌های بدنش می‌ترکید، دردی بسیار شدید داشت، گویی خمپاره خورده است. من در آن روزها، با درد کلیه به بیمارستان رفته بودم، اما دیدن رنج رضا، درد خودم را فراموش کردم.» اورکی با تأکید بر صداقت و درستکاری ایرانمنش، افزود: «رضا همواره بر اصول خود پافشاری می‌کرد و حتی به خاطر همین، گاهی از جایگاهش کنار گذاشته می‌شد. با وجود سختی‌ها و محدودیت‌ها، او همواره خوش‌اخلاق، صبور و یاری‌رسان دیگران بود. او برای دیگران سفارش می‌کرد و کارهایشان را راه می‌انداخت، اما در مقابل، برای فرزندانش، غزل و علی، کاری انجام نداده است.» در پایان، او با شور و احساس گفت: «درود بر شرف رضا ایرانمنش؛ اگر رضاها نبودند، نمی‌دانم چه بر سر خاک ما می‌آمد. من هر شب با این دعا می‌خوابم: قربون خاکمون، قربون ایران، جانم فدای ایران.»

احمد مرادپور، دیگر دوست و همکار رضا ایرانمنش، او را با نام «مهدی»، نقش او در فیلم «سجاده آتش»، خطاب قرار داد و گفت: «برای من رضا ایرانمنش یعنی مهدی، و اصلاً نمی‌خواستم او را در نقش‌های دیگری ببینم.» مرادپور به صبر، مقاومت و همراهی او در طول همکاری اشاره کرد و افزود: «لحظات همکاری با او در این فیلم بسیار دلنشین و خاطره‌انگیز بود.» وی متن سرشار از احساس و تحسین‌آمیز خود را برای رضا ایرانمنش قرائت کرد که شامل خاطرات و ابراز محبت‌های عمیق او بود.

سعید امینی، رئیس فرهنگسرای سرو و مجری این مراسم، در سخنان خود به تجربه شخصی‌اش اشاره کرد و گفت: «قبل از ورود به عرصه هنر، لباس رزم بر تن داشتم و می‌دانم جانباز بودن چه‌قدر سخت است.» او از مردم خواست زمانی را صرف دیدار با جانبازان در آسایشگاه‌ها کنند تا درک عمیق‌تری از وضعیت آنان داشته باشند و بتوانند دین خود را ادا کنند.

امینی همچنین به رضا ایرانمنش گفت: «هم اسم زیبایی داری و هم فامیلی زیبا؛ ایرانمنش، منش ایرانی.» و خطاب به او افزود: «اگر در حق‌تان کم گذاشتیم، ببخشید.» در پایان، از حاضران خواست تا با تشویق و قدردانی، یاد و جایگاه او را گرامی بدارند.

رضا ایرانمنش در سخنان خود، با ذکر خاطره‌ای از نوجوان ۱۳ ساله‌ای به نام مجید آغاز کرد؛ نوجوانی که با وجود مخالفت‌های شدیدی، در صندوق ماشین خود را به جبهه رسانده و در شب عملیات شهید شده بود. او گفت: «ما با این انسان‌ها مبارزه کردیم.» و با بغض افزود: «دعا کنید بروم، خیلی خسته‌ام. خدا حفظ‌تان کند و خاک پایتان هستم.»

این بزرگداشت در جمعه ۴ مهرماه، به همت فرهنگسرای سرو و کانون ادبی زمستان، در محل فرهنگسرای سرو برگزار شد. در پایان مراسم، به رضا ایرانمنش، مجسمه‌ای از خاک متبرک سامرا ساخته شده توسط استاد علیرضا پویایی‌مهر اهدا شد.

در طول مراسم، شاعران و ترانه‌سرایان با اجراهای خود، حال و هوای خاصی به برنامه بخشیدند. از جمله، صابر سعدی‌پور، فاطمه قائدی، عبدالرحیم سعیدی‌راد، سامی تحصیلداری، سجاد عزیزی‌آرام، داوود رحمت‌الهی، صابر ساده، امیرعلی سلیمانی و اصغر علی‌کرمی به شعرخوانی پرداختند. همچنین، حمید غلامعلی ترانه «وسعت سبز» و قاسم افشار ترانه «پلاک عاشقی» را اجرا کردند که با استقبال حضار روبه‌رو شد.