زندگی تلخ و غم‌انگیز پرویز فنی‌زاده، نابغه بازیگری ایران و مبارزه با اعتیاد و مرگ غم‌انگیز در سن ۴۲ سالگی

دوستانش چندین بار او را به خوابیدن و ترک اعتیاد ترغیب کردند، اما او مجدد در دام اعتیاد گرفتار می‌شد. آخرین باری که در بیمارستان بستری شده بود، یک روز متوجه شدند که خبری از او نیست. پس از پیگیری، متوجه شدند که او دوباره در گوشه‌ای افتاده و مشغول مصرف مواد است.

وقتی با دوستانش که توپ و نشر داشتند مواجه می‌شود، می‌گوید: «چرا پولتان را برای دارو و درمان من هزینه می‌کنید؟ پولتان را بدهید به خودم، می‌دانم باهاش چه کار کنم.»

حکایت معروفی است که در زمان ایفای نقش ماندگار مش قاسم در سریال دایی جان ناپلئون، ناصر تقوایی کارگردان برجسته این سریال، اتاقی برای او فراهم کرده بود تا در فواصل فیلم‌برداری به آنجا برود و مواد مصرف کند. او برای نشان دادن استعداد واقعی‌اش باید خودش را از ناکوک بودن مخفی می‌کرد.

پرویز فنی‌زاده، کارگر ساده حروف‌چینی روزنامه اطلاعات، بعدها به شاگرد ممتاز کلاس هنرپیشگی حمید سمندریان، استاد برجسته تئاتر ایران، تبدیل شد. او در فهرست برترین فیلم‌های سینمای ایران نقش‌آفرینی کرده است، از جمله: گاو، تنگسیر، خشت و آئینه، گوزن‌ها و رگبار.

به نظر می‌رسید که هر سلول از وجودش برای بازیگری ساخته شده است، اما متأسفانه اعتیاد مانند خوره‌ای جانش را گرفته بود. بهرام بیضایی، کارگردان بزرگ سینمای ایران، می‌گوید: «گاهی در حین فیلم‌برداری فیلم رگبار، کار متوقف می‌شد چون مجبور بودند پرویز خان فنی‌زاده را برای ترک اعتیاد در بیمارستان بستری کنند. اما هر بار که از بیمارستان بیرون می‌آمد، همان وضعیت سابق تکرار می‌شد.»

به گفته خود فنی زاده، آشناییش با گرد سفید او را شبیه مرده‌ای کرده بود که فقط راه می‌رفت.

اما داستان مرگ فنی زاده، تصویری دردناک و غم‌انگیز از زندگی‌اش را کامل کرد. در حین فیلم‌برداری برای فیلم «اعدامی»، قرار بود در یک صحنه داخل یک طویله بازی کند. چند مدت قبل، پای او بر اثر بریدگی جزئی زخمی شده بود و بی‌توجهی خودش و عوامل تولید منجر شد که آلودگی طویله به زخم او سرایت کند. پس از پایان کار، وقتی به خانه بازگشت، به همسرش گفت که بدنش بسیار درد می‌کند.

همه تصور می‌کردند که او سرما خورده است، اما وقتی حالش در روز بعد بدتر شد، او را به بیمارستان بردند. در آنجا هم تشخیص درست داده نشد و پزشکان نتوانستند بفهمند که فنی زاده دچار کزاز شده است. سه روز بعد، در ساعت یازده صبح پنجم اسفند ۱۳۵۸، در حالی که تنها ۴۲ سال داشت، بر اثر عوارض کزاز درگذشت.

به نظر می‌رسد که طبق گفته مش قاسم، او واقعاً مانند دود شده بود و ناپدید شده بود در هوا.

روحش شاد.